15 Ιανουαρίου του 2008 έδειχνε το ημερολόγιο όταν ο 20χρονος τότε Νόβακ Τζόκοβιτς ξεκινούσε τη πορεία του στο 1ο major της χρονιάς απέναντι στον Γερμανό, Μπέντζαμιν Μπέκερ. Ο Σέρβος δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα στους πρώτους γύρους της διοργάνωσης, καθώς πλην του Μπέκερ, και οι υπόλοιποι αντίπαλοί του στη συνέχεια δεν αποτελούσαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Μπέκερ, Μπολέλι και Κέρει γνώρισαν την ήττα με 3-0 έκαστος από τον ταλαντούχο Νόλε, που μέχρι τότε είχε να επιδείξει σαν καλύτερη παρουσία σε Grand Slam τον χαμένο τελικό του US Open της προηγούμενης χρονιάς.
Ωστόσο, για να αποδείξει ότι αποτελούσε το next best thing του τένις, επιβαλλόταν να κερδίσει και τενίστες «μεγαλύτερης» αξίας, όπως ήταν οι Χιούιτ και Φερέρ που συνάντησε στη συνέχεια. Αποτέλεσμα; Μία από τα ίδια. Ο «ντόπιος» Χιούιτ και ο Ισπανός Φερέρ αποχαιρέτησαν με σκυμμένο κεφάλι τη διοργάνωση, έπειτα από δύο καθαρές νίκες του Νόλε στα 3 σετ.
Επόμενος αντίπαλος του Τζόκοβιτς για τα ημιτελικά, ένας εκ των κορυφαίων τενιστών όλων των εποχών, ο Ρότζερ Φέντερερ. Το... μότο του Σέρβου ήταν ένα: «Impossible is nothing». Κάτι που φάνηκε στον αγώνα της 21ης Ιανουαρίου κόντρα στον Ελβετό. Το τελικό 3-0 υπέρ του Τζόκοβιτς προκάλεσε αίσθηση στον «κόσμο» του τένις, καθώς ο Νόβακ αποτελούσε έναν απλά καλό τενίστα εκείνη την εποχή και όχι το θηρίο που είναι σήμερα και που έχει αγκαλιάσει την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη!
Επιπλέον, έχοντας αποκλείσει τον Φέντερερ στον ημιτελικό, το εμπόδιο του Τζόκοβιτς στον τελικό έμοιαζε παιχνιδάκι. Απέναντί του θα βρισκόταν όχι ο Ράφαελ Ναδάλ, όπως περίμεναν πολλοί, αλλά η άλλη έκπληξη της διοργάνωσης, ο εκρηκτικός Γάλλος Τζο Βίλφριντ Τσονγκά, που έκανε την υπέρβαση κόντρα στον Ράφα. Ούτε όμως ο Γάλλος κατάφερε να κοντράρει τον Τζόκοβιτς, πέραν του 1ου σετ, το οποίο ήταν και το μοναδικό που έχασε στη διοργάνωση ο Νόλε! Έτσι με 3-1 σετ, 4-6, 6-4, 6-3, 7-6 (7-2), ο μόλις 20 ετών Νόβακ ξεκίνησε να γράφει τη δική του ιστορία στο τένις.
Το κοινό που αγαπούσε τον Φέντερερ συχνά αποδοκίμαζε τον Τζόκοβιτς και στον τελικό ήταν απέναντί του. Εκείνος όμως δεν πτοήθηκε και έχοντας στην αγκαλιά του το πρώτο του τρόπαιο είπε: «Ξέρω ότι το κοινό ήθελε να κερδίσει εκείνος περισσότερο. Δεν πειράζει. Δεν πειράζει. Σας αγαπώ ακόμα παιδιά. Μην ανησυχείτε».
Αυτή ήταν η αρχή για τον Σέρβο, ωστόσο για να μπει στη συνείδηση του κόσμου για τα καλά, χρειάστηκε να περάσουν κάποια χρόνια… και κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως 16 χρόνια μετά, Τζόκοβιτς και τένις θα ήταν δυο έννοιες συνυφασμένες. Πλέον, ο Σέρβος μετράει 24 τίτλους Grand Slam, εκ των οποίων οι 10 ήταν στο Australian Open.
