19 Απριλίου 1994. Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά και μεγάλο ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, που τίθενται για πρώτη φορά αντιμέτωποι εκτός των ελληνικών συνόρων και μάλιστα στον ημιτελικό του Final-4 στο Ισραήλ. Αυτή αποτελεί την αρχή των συμμετοχών των δύο ομάδων σε αυτό το στάδιο του θεσμού, με τους «ερυθρόλευκους» να βγαίνουν νικητές, εξασφαλίζοντας την «παρθενική» τους παρουσία στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Το αποτέλεσμα, ωστόσο, ελάχιστα μνημονεύεται. Αυτό που ξεχώρισε από εκείνο το τριήμερο στο Τελ Αβίβ ήταν με διαφορά τα επεισόδια που σημειώθηκαν ανάμεσα στους οπαδούς των «αιωνίων» αντιπάλων.
Τα… προεόρτια ξεκίνησαν κατά την αναχώρηση των φιλάθλων από το λιμάνι του Πειραιά, τρεις ημέρες πριν από τον μεγάλο αγώνα. Το πλοίο με τους φίλους του «τριφυλλιού» έφευγε πέντε ώρες νωρίτερα από το αντίστοιχο των «ερυθρολεύκων». Ορισμένοι, όμως, από τους τελευταίους πήγαν νωρίτερα, με αποτέλεσμα να αρχίσει το «ζέσταμα», που αποτέλεσε προοικονομία όσων ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες.
Η συνέχεια μετατοπίστηκε στη Χάιφα το πρωί της Μεγάλης Τρίτης, ημέρας όπου θα διεξαγόταν και ο ημιτελικός. Παρά το γεγονός ότι το καράβι με τους φιλάθλους του Ολυμπιακού είχε ξεκινήσει αργότερα, αφίχθη στο Ισραήλ πρώτο το βράδυ της Δευτέρας. Όταν το επόμενο πρωί έφτασε και η πλευρά των «πρασίνων» άρχισαν τα ευτράπελα, με τους Πειραιώτες να κάνουν την πρώτη κίνηση.
Τότε, όσοι οπαδοί του Παναθηναϊκού βρίσκονταν ακόμη στο δικό τους πλοίο, κινήθηκαν απειλητικά προς το διπλανό, αλλά τελικά τα χειρότερα αποφεύχθηκαν με την παρέμβαση της Μοσάντ. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι οι αρχές του Ισραήλ αποφάσισαν να μεταφέρουν το «πράσινο» καράβι σε ναυπηγεία, που βρίσκονταν δέκα χιλιόμετρα μακριά από εκείνο το σημείο!
Οι δύο πλευρές συναντήθηκαν ξανά το βράδυ στο γήπεδο «Γιάντ Ελιάου», στο Τελ Αβίβ, για τον μεγάλο ημιτελικό. Το κλίμα στις εξέδρες, όπως είναι λογικό, «μύριζε μπαρούτι». Παρ’ όλα αυτά, όλα κύλησαν όσο πιο ομαλά γινόταν, με τον Ολυμπιακό τελικά να αναδεικνύεται νικητής και να παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό κόντρα στην Μπανταλόνα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Αυτό δεν σήμαινε, βέβαια, ότι όλα είχαν τελειώσει. Μεγάλη Τετάρτη πια στους Αγίους τόπους, αλλά οι «αιώνιοι» έδειχναν διατεθειμένοι να συνεχίσουν από εκεί ακριβώς που -τους- σταμάτησαν το προηγούμενο πρωί. Περίπου 50 οπαδοί και από τις δύο πλευρές ενεπλάκησαν σε επεισόδια, σε πρώτη φάση, ενώ στη συνέχεια ο αριθμός αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.
Οι αστυνομικές αρχές επενέβησαν με τη χρήση χημικών προκειμένου να διαλύσουν το πλήθος. Κάτι που τελικά κατάφεραν, αλλά μόνο προσωρινά. Οι φίλοι των δύο ομάδων συνέχισαν τις συγκρούσεις τους στα στενά της πόλης, με τη Μοσάντ να απαιτείται για άλλη μια φορά να παρουσιαστεί, με σκοπό να «καθαρίσει» την κατάσταση. Ο απότοκος των συγκεκριμένων γεγονότων ήταν 70 συλλήψεις, 20 ελαφρώς τραυματίες, τέσσερα διαλυμένα αυτοκίνητα, αλλά και ένας κατεστραμμένος φούρνος.
Και αν νομίζετε ότι εδώ ολοκληρώνεται η ιστορία, πλανάσθε πλάνην οικτράν! Την ημέρα του τελικού, «ερυθρόλευκοι» και «πράσινοι» συναντήθηκαν ξανά, πετώντας ό, τι είχαν στη διάθεσή τους ο ένας στον άλλον και αφού τελείωσαν, επέστρεψαν στα πλοία τους σαν να μη συνέβη τίποτα.
Στο γήπεδο, όσοι βρέθηκαν στις κερκίδες τη βραδιά της μεγάλης αναμέτρησης, συνέχισαν στο ίδιο τέμπο, ακόμα κι αν οι ομάδες τους δεν ήταν πλέον αντίπαλες. Οι φίλοι του συλλόγου από τον Πειραιά, αρχικά, πήραν το μέρος της Μπαρτσελόνα στον μικρό τελικό, ενώ στο κύριο γεγονός του Final-4, οι «πράσινοι» ενίσχυσαν με τη φωνή τους όσο μπορούσαν την Μπανταλόνα, πανηγυρίζοντας μάλιστα μαζί με τους οπαδούς της την κατάκτηση του τροπαίου!
Ο αντίκτυπος όσων συνέβησαν ήταν τεράστιος. Το θέμα είχε ευρωπαϊκή απήχηση, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι περίπου έναν χρόνο αργότερα, στο Τελ Αβίβ άρχισε να λειτουργεί σύνδεσμος φιλάθλων των «πρασίνων»!
Κάπως έτσι, γράφτηκε η ιστορία του πρώτου ευρωπαϊκού ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Αυτό, φυσικά, αποτέλεσε απλώς την εκκίνηση για δύο δρόμους, που έμελλε να συναντηθούν αρκετές φορές ακόμα, στην κοινή πορεία τους στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης.
