29/01/2012: Αν για τον Σπύρο Γιαννιώτη, όλα ήταν δρόμος, αυτός σίγουρα θα έβγαζε ξανά και ξανά στη Βραζιλία. Και μάλιστα, αρκετά πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016.
Γράφει ο Δημήτρης Τσάκνης
Το ταξίδι προς το Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε ο Σπύρος Γιαννιώτης στο Ρίο της Βραζιλίας, ξεκίνησε μία ολυμπιακή χρονιά (2012) και πάλι από την Βραζιλία και πιο συγκεκριμένα από τη Πραία ντε Σάντος, όπου ο φοβερός και τρομερός ασημένιος Ολυμπιονίκης, κατακτούσε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο μαραθώνιας κολύμβησης της FINA.
O Έλληνας κολυμβητής ανοικτής θάλασσας, κάλυψε πρώτος τα 10 χιλιόμετρα σε χρόνο 2:11’ 39’’, αφήνοντας τον Ιταλό Μπολζονέλλο και τον Καναδό Βέινμπεργκερ στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα.
Το 2012 ήταν η χρονιά που ο 31χρονος τότε αθλητής, ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τους Έλληνες για την… τέταρτη θέση που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, επίδοση που είναι αξιοσημείωτη, αλλά σύμφωνα με τον ίδιο δεν ήταν όσο ικανοποιητική θα ήθελε, προκειμένου να εξασφαλίσει το πολυπόθητο μετάλλιο. Τότε, πίστευε πως ένεκα του προχωρημένου της ηλικίας του, όλα είχαν τελειώσει και πως δεν θα υπήρχε άλλη ευκαιρία για την διεκδίκηση ενός μεταλλίου. Και εδώ αποδείχθηκε πως έκανε τραγικό λάθος, διότι υποτίμησε τα ψυχικά αποθέματα και την αξιοζήλευτη θέληση που διαθέτει.
Ο Σπύρος μόνο στιγμιαία ξεγέλασε τον εαυτό του και ρίχθηκε ξανά στη μάχη. Αν λοιπόν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ο ίδιος θεωρούσε την ηλικία του προχωρημένη, εντούτοις, ο Γιαννιώτης θα καταφέρει να κερδίσει ένα μετάλλιο και μάλιστα το ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας στο Ρίο το 2016, σε ηλικία 36 ετών, αποδεικνύοντας πως ο ίδιος είναι φτιαγμένος από σπουδαίο υλικό. Ο Σπύρος Γιαννιώτης αποτελεί μία σπάνια περίπτωση αθλητή με αυταπάρνηση, αγωνιστικό πείσμα και φιλότιμο. Ό,τι δηλαδή διέπει έναν σωστό Ολυμπιονίκη.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Έλληνας κολυμβητής έχει τιμηθεί από τον ΠΣΑΤ, με το βραβείο του (κορυφαίου) αθλητή της χρονιάς για τρεις διαδοχικές χρονιές (2011, 2012 και 2013).
