Μπένι Πάρετ και Έμιλ Γκρίφιθ αποτελούν ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ζευγάρια αθλητών στην ιστορία του μποξ. Το μακρινό 1961 οι δύο τους βρέθηκαν αντιμέτωποι στο ρινγκ δύο φορές, παίρνοντας αμφότεροι από μία νίκη. Η τρίτη συνάντησή τους στις 24 Μαρτίου 1962, έμελλε να είναι και η μοιραία. Ο Πάρετ μετά από πολλαπλά χτυπήματα στο πρόσωπο χάνει τις αισθήσεις του και δέκα μέρες αργότερα φεύγει από τη ζωή.
Γράφει ο Πάνος Κορομηλάς
Ο αγώνας είχε οριστεί να γίνει στο Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης. Από την έναρξή του, φάνηκε πως θα ήταν ένα ντέρμπι. Σταδιακά, ο Κουβανός Πάρετ ανέβασε την απόδοσή του, έγινε πιο επιθετικός και έμοιαζε φαβορί για τη νίκη.
Φτάνοντας στον 12ο γύρο, ο προπονητής του Γκρίφιθ, Χιλ Κλάνσι, τον συμβούλεψε να οδηγήσει τον αντίπαλό του στα σχοινιά και να τον χτυπήσει, μέχρι να τους διακόψει ο διαιτητής.
Αυτό και έκανε, με τον Πάρετ να μη μπορεί να αμυνθεί και να δέχεται 29 συνεχόμενα χτυπήματα στο κεφάλι. Ο διαιτητής του αγώνα, ανεξήγητα καθυστέρησε να τους χωρίσει, με αποτέλεσμα όταν το έκανε να είναι ήδη αργά. Μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο χωρίς τις αισθήσεις του, δίνοντας μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Τελικά, δέκα ημέρες αργότερα, ο Πάρετ υπέκυψε στα τραύματα του.
Ο Γκρίφιθ, δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει αυτό το γεγονός. Οι ενοχές τον συνόδευαν σε όλη του τη ζωή, ενώ όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, στη συνέχεια της καριέρας του ήταν τελείως διαφορετικός αθλητής. Τα χτυπήματά του ήταν πολύ πιο ήπια, υπό το φόβο που του είχε προκαλέσει ο θάνατος του Πάρετ.
Η αναμέτρηση μεταδόθηκε ζωντανά στην αμερικανική τηλεόραση. Το σοκ του θανάτου του Πάρετ, προκάλεσε συζητήσεις για το αν πρέπει να προβάλλονται δημόσια αθλήματα που περιέχουν βία. Συζητήσεις που τελικά οδήγησαν στην απαγόρευση της τηλεοπτικής μετάδοσης αγώνων μποξ, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960.
www.bnsports.gr
Ο αγώνας είχε οριστεί να γίνει στο Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης. Από την έναρξή του, φάνηκε πως θα ήταν ένα ντέρμπι. Σταδιακά, ο Κουβανός Πάρετ ανέβασε την απόδοσή του, έγινε πιο επιθετικός και έμοιαζε φαβορί για τη νίκη.
Φτάνοντας στον 12ο γύρο, ο προπονητής του Γκρίφιθ, Χιλ Κλάνσι, τον συμβούλεψε να οδηγήσει τον αντίπαλό του στα σχοινιά και να τον χτυπήσει, μέχρι να τους διακόψει ο διαιτητής.
Αυτό και έκανε, με τον Πάρετ να μη μπορεί να αμυνθεί και να δέχεται 29 συνεχόμενα χτυπήματα στο κεφάλι. Ο διαιτητής του αγώνα, ανεξήγητα καθυστέρησε να τους χωρίσει, με αποτέλεσμα όταν το έκανε να είναι ήδη αργά. Μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο χωρίς τις αισθήσεις του, δίνοντας μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Τελικά, δέκα ημέρες αργότερα, ο Πάρετ υπέκυψε στα τραύματα του.
Ο Γκρίφιθ, δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει αυτό το γεγονός. Οι ενοχές τον συνόδευαν σε όλη του τη ζωή, ενώ όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, στη συνέχεια της καριέρας του ήταν τελείως διαφορετικός αθλητής. Τα χτυπήματά του ήταν πολύ πιο ήπια, υπό το φόβο που του είχε προκαλέσει ο θάνατος του Πάρετ.
Η αναμέτρηση μεταδόθηκε ζωντανά στην αμερικανική τηλεόραση. Το σοκ του θανάτου του Πάρετ, προκάλεσε συζητήσεις για το αν πρέπει να προβάλλονται δημόσια αθλήματα που περιέχουν βία. Συζητήσεις που τελικά οδήγησαν στην απαγόρευση της τηλεοπτικής μετάδοσης αγώνων μποξ, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960.
www.bnsports.gr
