Δώδεκα χρόνια πέρασαν από εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, που ο Παναθηναϊκός υπέταξε το… μεγαθήριο της Ρόμα, μέσα στη Ρώμη και έκανε τους 8000 οπαδούς που βρέθηκαν στο πλάι του στο Στάδιο Ολίμπικο να εκστασιαστούν και να γίνει «η καλύτερη εκδρομή της ζωής τους».
Συνέντευξη στο Δημήτρη Φεραδούρο
Με τον Νίκο Νιόπλια να έχει τον απόλυτο έλεγχο των ηνίων του Παναθηναϊκού, με ένα εξαιρετικό υλικό στη διάθεση του, το «τριφύλλι» κατάφερε ένα πολύ σημαντικό διπλό-πρόκριση, όχι μόνο για την εποχή, αλλά «για την ιστορία του συλλόγου», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο Σωτήρης Νίνης.
Όλα όμως ξεκινούν από την πρώτη αναμέτρηση στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει την πρόκριση από τον έκτο όμιλο του UEFA Europa League μετρώντας τέσσερις νίκες, απέναντι σε Δυναμό Βουκουρεστίου και Στούρμ Γκρατς (εντός και εκτός), και δύο ήττες από τη Γαλατάσαραϊ (επίσης εντός και εκτός). Η κληρωτίδα διασταυρώνει τους «πράσινους» με την πολύ δυνατή Ρόμα, του Βούτσινιτς και του Ντε Ρόσι, όπου εκτελούσαν υπό τις οδηγίες του Κλαούντιο Ρανιέρι.
Ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που κλήθηκε να γίνει ο οικοδεσπότης στον πρώτο αγώνα του ζευγαριού. Η ομάδα του Νίκου Νιόπλια βρίσκεται πίσω στο σκορ (1-0) με ένα πολύ όμορφο γκολ του Βούτσινις στο 29’. Ο Σαλπιγγίδης λίγα λεπτά αφότου έχει περάσει στον αγωνιστικό χώρο φέρνει την ισοφάριση (1-1) και δικαιώνει την επιλογή του προπονητή του. Ένα λάθος της άμυνας του Παναθηναϊκού δίνει το δικαίωμα στους Ιταλούς να πάρουν εκ νέου κεφάλι στο σκορ (2-1) με εκτέλεση πέναλτι στο 81’. Τίποτα δεν είχε τελειώσει. Κόντρα στη ροή του ματς, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος έχει περάσει στον αγωνιστικό χώρο και σκοράρει για την ισοφάριση (2-2) στο 84’. Πέντε λεπτά αργότερα ο συνήθης ύποπτος, Τζιμπρίλ Σισέ, είναι εκείνος που θα βάλει… φωτιά στο ΟΑΚΑ και θα εκστασιάσει τον πράσινο λαό. Με μια συστημένη μπαλιά του Σαλπιγγίδη, ο Γάλλος φορ ολοκληρώνει μια επική ανατροπή και βλέπει… πρόκριση στο Ολίμπικο.
Ένα αξέχαστο ταξίδι 8000 φίλων του Παναθηναϊκού, όπου βρίσκονται στη Ρώμη επρόκειτο να ζήσουν μοναδικές στιγμές. Μπορεί ο Ρίισε να έκανε το 1-0 για τους «Τζιαλορόσι» νωρίς (11’), αλλά με πρωτεργάτες τον Σωτήρη Νίνη και τον Τζιμπρίλ Σισέ ο Παναθηναϊκός τα έφερε όλα… τούμπα. Ο πρώτος κερδίζει πέναλτι και ο δεύτερος εκτελεί επιτυχημένα για το 1-1 στο 40’. Ο 19χρονος (τότε) Νίνης εξαπολύει ένα σουτ από μακρινή απόσταση και αφήνει… στήλη άλατος τον αντίπαλο γκολκίπερ, δίνοντας προβάδισμα πρόκρισης στο «τριφύλλι». Μπαίνοντας στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους ξεκινάει μια αντεπίθεση για τους φιλοξενούμενους, με τον Νίνη να μοιράζει έξοχα για τον Σισέ, ο οποίος έκανε το 3-1. Στο δεύτερο μέρος οι γηπεδούχοι πίεσαν, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να σκοράρουν στο 67’, με τους παίκτες του Νιόπλια να υπερασπίζονται το προβάδισμα τους και επικρατούν με έμφαση απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ιταλίας, αφήνοντας την εκτός ευρωπαϊκών στόχων από την φάση των «32». Ένα… πράσινο ντελίριο στήθηκε στις εξέδρες, με τους Ιταλούς να υποκλίνονται με σεβασμό στην Αθηναϊκή ομάδα.
Είχα την χαρά να συνομιλήσω με έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές αυτής της πρόκρισης, ο οποίος για πρώτη φορά μοιράστηκε τις αναμνήσεις του, από την επική πρόκριση που βίωσε μέσα από τα μάτια, ενός 19χρονου «παιδιού». Ο λόγος για τον Σωτήρη Νίνη, που μιλά αποκλειστικά στο BN Sports.
«Πήγαμε με άλλο αέρα στη Ρώμη - Ήμουν σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση»
Ποια ήταν η αντίδραση στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού μόλις μάθατε τον αντίπαλο σας;
«Παίζαμε με έναν πολύ μεγάλο αντίπαλο για την εποχή εκείνη, ήταν από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη. Θα παίζαμε με ένα τεράστιο αντίπαλο, αλλά δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα. Η ομάδα είχε μια πολύ καλή παρουσία και στα δύο παιχνίδια και έδειξε πως είχε τα… κότσια»
Πως ήταν για ένα παιδί 19 χρονών να εισπράττει τόση εμπιστοσύνη από τον προπονητή; Ήταν πίεση για εσένα ή σε γέμιζε αυτοπεποίθηση;
«Μπορεί να ήμουν μικρός σε ηλικία, αλλά δεν το ένιωθα γιατί είχα ήδη δύο-τρία χρόνια στην ομάδα, οπότε για εμένα δεν ήταν επιβράβευση. Ήμουν σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση και ο προπονητής κοίταζε να βάζει παίκτες που βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Θεωρώ πως διεκδίκησα το να με υπολογίζει με την προσπάθεια μου. Νομίζω πως και στα δύο παιχνίδια είχα πολύ θετική εικόνα, οπότε τον “δικαίωσα” κατά κάποιον τρόπο».
Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας στο ΟΑΚΑ;
«Έτσι όπως πήγαινε το παιχνίδι, όλοι πίστευαν πως θα λήξει 2-2. Προηγήθηκε η Ρόμα, ισοφαρίσαμε, αλλά οι Ιταλοί ξανά πήραν προβάδισμα. Με ένα γκολ του Λάζαρου ισοφαρίσαμε, ενώ δεν είχαμε απειλήσει ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Τζιμπρίλ όμως μας έδωσε τη νίκη μετά από την σέντρα του «Σάλπι» και ήταν το πιο σημαντικό για εκείνη την περίοδο γιατί πήγαμε με άλλο αέρα στη Ρώμη. Σίγουρα θα δεχόμασταν πίεση, αλλά είχαμε και μια ασφάλεια από τη νίκη που μας γέμισε αυτοπεποίθηση».
«Πολύ σημαντική νίκη για την ιστορία του συλλόγου – Με διαφορά ήταν η καλύτερη ατμόσφαιρα»
Πως διαχειριστήκατε σαν ομάδα αυτή τη νίκη;
«Ήταν μια πολύ σημαντική νίκη για την ιστορία του συλλόγου. Από εκεί και πέρα είχαμε στο μυαλό μας πολύ και το πρωτάθλημα. Αν θυμάμαι καλά είχαμε παιχνίδι στην Τούμπα και το είχαμε στο μυαλό μας. Η νίκη ήταν στιγμιαία και το είδαμε μεμονωμένα. Την επόμενη του πρωταθλήματος θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ξανά τη Ρόμα»
Τελειώνει το θέμα Αθήνα και βρίσκεστε στη Ρώμη με 8000 οπαδούς να σας ακολουθούν. Πως το βιώσατε;
«Δεν ξέραμε πως θα έχουμε τόσο πολύ κόσμο. Ήταν η καλύτερη ατμόσφαιρα που έχω βιώσει ποτέ σε εκτός έδρας παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Με διαφορά ήταν η καλύτερη ατμόσφαιρα. Το ότι οι δύο μερίδες οπαδών έχουν φιλικές σχέσεις, βοήθησε σίγουρα. Το χαιρόντουσαν και οι δύο πλευρές. Ο κόσμος μας έδωσε τεράστια ώθηση. Όταν ξεκίνησε η ανατροπή ανέβηκαν και αυτοί ψυχολογικά, μας βοήθησαν και εμάς ακόμη περισσότερο σε ένα διάστημα που δεχόμασταν πίεση. Όποιος ταξίδεψε σε εκείνο το παιχνίδι θα του μείνει για πάντα, γιατί πραγματικά ήταν μια απίστευτη νίκη, απίστευτη πρόκριση και απίστευτη εκδρομή για όλους τους φιλάθλους. Μέχρι και σήμερα, συναντάω πολύ κόσμο που μου λέει πως βρισκόταν στη Ρώμη, πως ήταν η καλύτερη εκδρομή που έχει κάνει. Το χάρηκε και μέσα και έξω από το γήπεδο ο κόσμος»
Ο Νίκος Νιόπλιας σου ανακοινώνει πως βρίσκεσαι στην αρχική ενδεκάδα. Ποια είναι τα συναισθήματα σου;
«Εννοείται πως χάρηκα που θα παίξω σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Πόσο μάλλον απέναντι σε ένα τόσο ισχυρό αντίπαλο, με τόσους σημαντικούς παίκτες. Ήμουν πολύ χαρούμενος, αλλά ταυτόχρονα πολύ προσηλωμένος και αγχωμένος να φέρω εις πέρας τις οδηγίες που μου είχαν ανατεθεί σε τακτικό κομμάτι»
Υπάρχει κάτι που είπε ο προπονητής πριν το παιχνίδι που να σου έχει μείνει;
«Αυτό που θυμάμαι είναι πως είχαμε αλλάξει ένα σύστημα. Είχαμε παίξει μια μορφή 4-3-2-1, όπου είχα έναν πιο ελεύθερο ρόλο συγκλείνοντας από τα αριστερά προς τα μέσα και στην άμυνα να επιστρέφω για να βοηθάω τον Σπυρόπουλο, ο οποίος έπαιζε σε όλη την πλευρά μπακ-χαφ. Σκοπός ήταν να έχουμε υπεραριθμία στο κέντρο, πράγμα το οποίο βγήκε, κερδίσαμε αρκετές δεύτερες μπαλιές, πιέσαμε όσο μπορούσαμε. Εκ του αποτελέσματος η τακτική προσέγγιση που είχαμε ήταν πολύ καλή»
«Δεν μπορούσα να αναπνεύσω στο γκολ – Ήταν μια στιγμή τρέλας»
Για την… οβίδα του Ρίισε και πως αντιμετωπίστηκε ψυχολογικά
«Σίγουρα υπήρχε άγχος, γιατί γνωρίζεις πως θα δεχτείς και άλλη πίεση. Αυτό που είχαμε στον μυαλό ήταν πως πρέπει να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που θα μας παρουσιαστούν και να τις κάνουμε γκολ. Πριν το ημίχρονο κερδίσαμε το πέναλτι και άλλαξε όλη η ροή του παιχνιδιού»
Τι συμβαίνει μέσα σου τη στιγμή του γκολ;
«Ήταν μια στιγμή τρέλας. Θυμάμαι απλά να έρχονται όλοι προς το μέρος μου και να πέφτουν από πάνω μου. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ήταν συγκλονιστική στιγμή. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε το παιχνίδι. Ουσιαστικά είχαμε αντιστρέψει το κλίμα και την ψυχολογία. Βρισκόμασταν μια ανάσα πριν το ημίχρονο και ξέραμε πως θα πάμε με το προβάδισμα στα αποδυτήρια. Ευτυχώς βάλαμε ακόμη ένα, μετά από ένα κλέψιμό μου, που ο Τζιμπρίλ το έκανε γκολ. Με σκορ 3-1 στο ημίχρονο, έχεις τεράστιο αβαντάζ για την πρόκριση. Ξέραμε πως θα δεχτούμε πίεση ξανά στο δεύτερο, αλλά θα έπρεπε να κάνουμε συγκλονιστικά λάθη στο δεύτερο. Έπρεπε απλά να υπερασπιστούμε το προβάδισμα μας. Πηγαίνοντας προς τη λήξη σκεφτόμασταν πως τώρα είναι η στιγμή. Σκεφτόμασταν την πρόκριση, τα πάντα. Μας έδινε ένα παραπάνω κίνητρο».
Ποιον αντίπαλο ξεχώρισες και γιατί;
«Θυμάμαι τον Τσέρτσι που είχε κάνει τη διαφορά και ήταν πολύ καλός. Ο Βούτσινιτς ήταν πολύ καλός παίκτης. Ήταν δύο μονάδες δικές τους που έκαναν τη διαφορά. Τι να πω για τον Ντε Ρόσι; Ήταν ένας πολύ καλός παίκτης, το κατάλαβα και από κοντά. Το κατάλαβα και όταν αγωνίστηκα στην Ιταλία και κλήθηκα να τον αντιμετωπίσω ξανά. Εμένα αυτοί μου έμειναν πιο έντονα»
Μια στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ από τον απόηχο στη Ρώμη
«Νομίζω δεν θα ξεχάσω τίποτα από όσα είχανε γίνει. Λόγω του κόσμου, λόγω της πρόκρισης, λόγω των πανηγυρισμών, λόγω της μεγάλης μετακίνησης των οπαδών μας και γενικά όλης της ατμόσφαιρας, ήταν πράγματα που δεν είχα ξαναζήσει ποτέ και δεν ξέρω αν θα έχω την ευκαιρία να τα ξαναζήσω. Μεγάλη εκστρατεία Ελλήνων φιλάθλων στο εξωτερικό. Έτσι όπως πήγε το παιχνίδι, έτσι όπως μπήκαν τα γκολ, όλα. Μέσα σε 5 λεπτά μπήκαν τρία γκολ… ήταν ένα μοναδικό συναίσθημα πραγματικά. Ακόμα και μετά τον αγώνα δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Εγώ προσωπικά δηλαδή που ήμουν και ο πιο μικρός, δεν μπορούσα να καταλάβω το μέγεθος της νίκης. Φυσικά όσο περνάν τα χρόνια καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο τη σημασία εκείνης της νίκης/πρόκρισης. Έχει μείνει ανεξίτηλη στον κόσμο του Παναθηναϊκού»
«Ο Παναθηναϊκός πρέπει να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο, είναι η μισή ζωή μου»
Ήταν δύσκολο να διαχειριστείς την τόσο μεγάλη αναγνώριση σε αυτή την ηλικία;
«Όπως σου είπα ήμουν ήδη 2-3 χρόνια στην ομάδα, οπότε δεν άλλαξαν πολλά. Σίγουρα έχεις φιλοδοξίες και όνειρα. Ούτε ψηλώνεις, ούτε χαμηλώνεις με το αποτέλεσμα ενός αγώνα, τουλάχιστον εγώ έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Πρέπει να συνεχίσεις την προσπάθεια και τη διαρκή δουλειά.
Μπορεί κάποιος άλλος να λειτουργούσε διαφορετικά. Εγώ έτσι μεγάλωσα. Είχα γαλουχηθεί μέσα στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Δεν καταλάβαινα και πάρα πολλά πράγματα εκείνη την περίοδο. Ήμουν πραγματικά επικεντρωμένος στη δουλειά. Τώρα μετά από χρόνια καταλαβαίνω τι αντίκτυπο είχε όλο αυτό. Οι αγώνες έχουν τόσο γρήγορη ροή, που δεν έχεις χρόνο ούτε να τα σκεφτείς, ούτε οτιδήποτε άλλο»
Τι σημαίνει Παναθηναϊκός για εσένα;
«Τι να πω για τον Παναθηναϊκό. Εκεί μεγάλωσα, εκεί έμαθα τα πάντα, εκεί πήγαινα σχολείο, ο Παναθηναϊκός είναι η μισή μου ζωή. Τα περισσότερα χρόνια τα έχω περάσει στον Παναθηναϊκό, ούτε στο σπίτι μου, ούτε σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Τον έχω μέσα στην καρδιά μου, τον έχω μέσα μου. Σε πολλά πράγματα, εκεί μέσα έχτισα χαρακτήρα και έχω την νοοτροπία της ομάδας. Μακάρι να βρει κάποια στιγμή το δρόμο του, να ξανά ανέβει επίπεδο και να ξαναγυρίσει εκεί που ήταν. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο. Η εικόνα του όλα αυτά τα χρόνια μας λυπεί όλους. Θέλουμε να τον ξαναδούμε ψηλά»
www.bnsports.gr
