Μια Φώτο μια Ιστορία

Η τελευταία «Βασίλισσα»: Η νύχτα που η Ρίβερ Πλέιτ κέρδισε τη δική της… Μπαρτσελόνα μέσα στο «παλάτι» της Ευρώπης! (video)

Copa Libertadores 2024 Μποταφόγκο Ατλέτικο Μινέιρο Copa Libertadores 2018 Μπόκα Τζούνιορς Ρίβερ Πλέιτ tags :
Η τελευταία «Βασίλισσα»: Η νύχτα που η Ρίβερ Πλέιτ κέρδισε τη δική της… Μπαρτσελόνα μέσα στο «παλάτι» της Ευρώπης! (video)

Πόση Λατινική Αμερική χωράει σ’ ένα κείμενο; Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2018. Με άλλα... νούμερα 2.183 ημέρες, 311 εβδομάδες, 71 μήνες. Τόσο ακριβώς μεσολάβησε από την τελευταία κατάκτηση του Copa Libertadores από σύλλογο της Αργεντινής. Το φετινό «Champions League» των Λατίνων, ολοκληρώθηκε με την Μποταφόγκο θριαμβεύτρια για πρώτη φορά στην ιστορία της και έγινε η έκτη ομάδα στη σειρά από τη Βραζιλία που το κατακτά από το 2019. Με αφορμή τη «σελεσάο» αυτή παράδοση, το BN Sports γυρνά πίσω το ρολόι σε ώρα… «αλμπισελέστε» και θυμίζει την επέτειο της τελευταίας στέψης μιας Βασίλισσας στο πρώτο latin classico επί ευρωπαϊκού και δη... βασιλικού εδάφους!  

Γράφει ο Νικόλας Κανελλόπουλος 

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2024, «Μονουμεντάλ». Ημέρα ιστορίας και μνήμης. Μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα απ' όταν γράφονταν αυτές εδώ οι γραμμές, η Μποταφόγκο κερδίζει δίκαια την στον βραζιλιάνικο «εμφύλιο» και για πρώτη φορά στην ιστορία της στέφεται πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής. Τελικό σκορ 3-1 με τον Ζούνιορ Σάντος να πλασάρει προ κενής εστίας στα «χασομέρια» του 90+7’ και, εν μέσω αποθέωσης, να περνά το όνομα το δικό του και της ομάδας του διά παντός στα ποδοσφαιρικά κιτάπια.

Πρόκειται αισίως για την έκτη κατά σειρά αναδεικνυόμενη πρωταθλήτρια από τη «χώρα του καφέ». Συμπεριλαμβανομένου του φετινού τελικού και με αφετηρία το 2019 και ξανά το «Μονουμεντάλ», κάντε το λογαριασμό: Φλαμένγκο, Παλμέιρας (δις, 2020, 2021), Φλαμένγκο ξανά (2022) και Φλουμινένσε (2023) οι κάτοχοι του λατινικού Champions League. Το ιδιαίτερο αποδεικτικό της βραζιλιάνικης κυριαρχίας; Η αντίστοιχη καθαυτή λίστα των φιναλίστ· μόλις δύο εξ αυτών δεν είναι από τη Βραζιλία – προέρχονται, μάλιστα, από την άσπονδη εχθρό Αργεντινή, επιβεβαιώνοντας μια ιδιότυπη και παγιωμένη πλέον παράδοση. 

Όχι, όμως. Το σημερινό μας θέμα δεν είναι το παρθενικό στέμμα των «Καριόκας», δεν είναι καν οι πρωταθλήτριες, έστω κάποιος αφιερωματικός έπαινος στο… origin του jogo bonito, που τόσο εκλείπει τα τελευταία (αρκετά) χρόνια από την «σελεσάο». Πρωταγωνιστές οι δύο αυτές ομάδες της λίστας των «πικραμένων». Κατά διαβολική… ποδοσφαιρική σύμπτωση (αν τέτοιες υπάρχουν στο ποδόσφαιρο, στον αθλητισμό και στη ζωή), ένα από τα πιο γνήσια «γιν και γιαν» δίπολα της μπάλας. Δύο διαχρονικοί πρωταθλητές, οι οποίοι κάποτε – όχι πολύ παλιά – ακριβώς ως τέτοιοι αναμετρήθηκαν με διακύβευμα, τι άλλο, την παρακαταθήκη τους. Μπόκα Τζούνιορς, Ρίβερ Πλέιτ και… αντίστροφα, λοιπόν. Αλλά τι συνέβη πριν από έξι ολόκληρα χρόνια;

Ο χρόνος κάνει rewind μόλις... 2.183 μέρες. Τόσες ακριβώς είναι, 77 μήνες και 311 εβδομάδες. Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018. «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Όχι «Μονουμεντάλ», το σπίτι της. Άλλο γήπεδο, άλλη ήπειρος κι άλλος μήνας ήταν ο χωρόχρονος του τελικού. Γιατί ο τελικός δεν έγινε, ως όφειλε, στην Αργεντινή και ποιοι οι λόγοι επιλογής της Ισπανίας και δη της Μαδρίτης; Εύλογοι προβληματισμοί, με απάντηση σαφή. «Οι εγγυήσεις ασφάλειας, το ουδέτερο γήπεδο με τη γνωστή και εξέχουσα παράδοση, οι εγκαταστάσεις, το χορτάρι και η προσβασιμότητα» είναι οι λόγοι, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας της Λατινικής Ηπείρου, CONMEBOL. Ο Πρόεδρος της, Αλεχάντρο Ντομίνγκες – ναι, αυτός που σκεφτήκατε είναι – άσκησε από κοινού πίεση με τον ομόλογό του στη FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, ώστε ο αγώνας μην αναβληθεί. Η αιτία στενάχωρη: τα σοβαρά επεισόδια πριν από το δεύτερο παιχνίδι του ζευγαριού στις 24 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, 13 μέρες αργότερα μετά το 2-2 του «Λα Μπομπονέρα». 

Αντί για 24 Νοεμβρίου, Σάββατο, μεταφερόμαστε στις 9 του Δεκέμβρη, την ίδια μέρα. Ξανά στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων, επίσης 2-1, όπως θα συνέβαινε έξι χρόνια μετά, 71 μήνες… αργότερα και μάλιστα μέσα στο γήπεδό της! Σύμπτωση; Το διώξιμο με γροθιές του Φράνκο Αρμάνι (που «κρέμασε» τον Ρέμπιτς, προσφέροντας του ασίστ λίγους μήνες νωρίτερα στη Ρωσία) στέλνει την μπάλα στον Χουάν Φερνάντο Κιντέρο, ο οποίος πραγματοποιεί τη δεύτερη στιγμιαία του «ζωγραφιά»: μετά το εντυπωσιακό γκολ στο 109' με σουτ εκτός περιοχής, έπεται το τακουνάκι με τη μία (δηλαδή όσο η μπάλα βρίσκεται στον αέρα)· προσπερνά τον αντίπαλό του, ευρισκόμενος στο ύψος της μεγάλης περιοχής και πασάρει απευθείας στον μοναδικό προωθημένο συμπαίκτη του. 

River Plate es el campeón de la Copa Libertadores




Για την ακρίβεια, την… κλωτσάει μπροστά στο άδειο γήπεδο, καθώς – κυριολεκτικά όλη – η Μπόκα ήταν στην περιοχή του (μετέπειτα Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Κατάρ, Αρμάνι). Μαζί της και ο έτερος τερματοφύλακας Εστεμπάν Αντράντα. Ο Πίτι Γκονζάλες κάνει σπριντ… στίβου απερίσπαστος, με μετρημένα μόλις δύο αγγίγματα: το πρώτο για να κερδίσει μέτρα και το δεύτερο, το χαριστικό κύκνειο άσμα της ομάδας του Γκιγιέρμο Σκελότο: το πλασέ προ κενής εστίας αχρηστεύει το προβάδισμα από το σεντερφορίσιο πλασέ του Ντάριο Μπενεντέτο λίγο πριν την ανάπαυλα (44') και τα πανηγύρια ξεκινούν μπροστά στους οπαδούς των «xeinezes», που αποσβολωμένοι παρατηρούν το αντίπαλο δέος να στέλνει… κουβά τα όνειρά τους για τίτλο.

Η Ρίβερ έμελλε να αντιμετωπίσει τη δική της… Μπαρτσελόνα και να φορέσει το στέμμα της ηπείρου της μέσα στο «παλάτι» της Βασίλισσας της Ευρώπης για τέταρτη φορά στην ιστορία της. Μέχρι σήμερα είναι η τελευταία από την Αργεντινή που το κατακτά, 2.183 μέρες μετά. Μέχρι και την παλινόρθωσή της, ιδανικά μέσα στο δικό της γήπεδο, το οποίο φέτος φιλοξένησε τον τελικό, χωρίς αυτήν... 

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0