Η ΑΕΚ είναι διαχρονικά η ομάδα με τη μεγαλύτερη ίντριγκα όσον αφορά στην ιδιοκτησία της. Όταν όλα φαίνονται ότι βαίνουν καλώς, πάντα θα ανάψει μια… σπίθα και θα δημιουργηθεί εσωτερική αντιπαράθεση, ένας εμφύλιος που θα βλάψει την ομάδα. Μία τέτοια περίπτωση, ίσως η πιο χαρακτηριστική της ιστορίας της, είναι και ο Μιχάλης Τροχανάς, ο οποίος απεβίωσε σαν σήμερα, το 2020.
Μπάγεβιτς, Ντέμης και μετά ENIC... Ο Μιχάλης Τροχανάς διατέλεσε πρόεδρος της ΑΕΚ για μια τετραετία (1995-1999) που τα είχε σχεδόν όλα, και όμορφες και άσχημες στιγμές. Τίτλους (1996, 1997) και πορεία στους «8» του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1996) από τη μία, διαπληκτισμούς με τον προπονητή και «εμφύλιο» με τους οργανωμένους από την άλλη.
Οι φίλαθλοι της ΑΕΚ είχαν μεγάλες προσδοκίες όταν οι «τύχες » της ομάδας άλλαξαν χέρια το 1995 και από τον Δημήτρη Μελισσανίδη πέρασαν στον επικεφαλής του ομίλου SOE και μέτοχο σε πάμπολλες εταιρείες, Μιχάλη Τροχανά. Ο 59χρονος -τότε- επιχειρηματίας δεν ήταν ούτε ζάμπλουτος ούτε αμελητέα ποσότητα στον επιχειρηματικό χώρο, ενώ το μόνο μη αμφισβητήσιμο ήταν το πάθος και η «τρέλα» του για την αγαπημένη του Ένωση. Αυτό έπεισε και τον κόσμο να τον δεχτεί τόσο εύκολα, όταν τα προηγούμενα χρόνια είχε δει την ομάδα του να κάνει «παπάδες» στο γήπεδο, με την κοινή παραδοχή όλων ότι την τριετία 1992-1994 έπαιζε το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο.
Αυτό, ωστόσο, οφειλόταν κυρίως στον άνθρωπο που καθόταν στον πάγκο, στο πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο της ΑΕΚ, για χάρη του οποίου μπορούν να γραφτούν… ολόκληροι τόμοι! Φυσικά, αυτή ήταν και η πρώτη «κίτρινη κάρτα» του Τροχανά.
Η αλλαγή στρατοπέδου του Μπάγεβιτς και ο εμφύλιος με την Original 21
Όλοι, λοιπόν, φίλοι, εχθροί και… τρίτοι, παραδέχονταν τότε ότι η ΑΕΚ στο χορτάρι… κένταγε. Τι γίνεται όμως όταν το αφεντικό (εξωγηπεδικά) και ο «καπετάνιος» στο χορτάρι συγκρούονται λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων;
Στην περίπτωση της Ένωσης, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δεν ανανεώνει, φεύγει το καλοκαίρι του 1996 και πάει στον Ολυμπιακό του Σωκράτη Κόκκαλη. Ήδη, από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους είχαν πρωτοακουστεί φήμες για συνεργασία Ολυμπιακού – Μπάγεβιτς με τον κόσμο της ΑΕΚ να μετατρέπει κάθε εντός έδρας παιχνίδι σε διαδήλωση υπέρ του προπονητή και κατά του Τροχανά, με τον Βόσνιο τεχνικό να μην παίρνει δημοσίως θέση, μέχρι τη φυγή του.
Το ποτήρι ξεχείλισε και το γυαλί είχε ήδη σπάσει ανάμεσα στον λαό της ΑΕΚ και την διοίκηση, με αποτέλεσμα η κόντρα αυτή να φτάσει στο… peak της, όταν οι οργανωμένοι οπαδοί των κιτρινόμαυρων, οργάνωσαν συλλαλητήριο στο κλειστό «Γ. Μόσχος» με απαίτηση να μείνει ο Μπάγεβιτς και να φύγει ο Τροχανάς. Χαρακτηριστικό σύνθημα των φίλων της Ένωσης ήταν το «Ντούσαν γερά, ποτέ στον Πειραιά» και η πεποίθηση που επικρατούσε ότι «ο Ντούσαν ήταν εμπόδιο στα σχέδια και στις φιλοδοξίες του έκπτωτου, επίδοξου μονάρχη και της SOE»
Ένας μεγάλος έρωτας «έσβησε», αλλά ένας νέος γεννήθηκε
Λίγες μόλις ημέρες μετά την αποχώρηση Μπάγεβιτς, ο Μιχάλης Τροχανάς… πυροδότησε βόμβα στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο, φέρνοντας στη Νέα Φιλαδέλφεια για 3 χρόνια τον Ντέμη Νικολαΐδη, παρά τις έντονες φήμες ότι έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. «Ο ποδοσφαιριστής Ντέμης Νικολαΐδης, από την επόμενη σεζόν δεν θα έχει τον Δικέφαλο μόνο στην καρδιά του» είχε δηλώσει ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ πριν τις οριστικές υπογραφές.
Οι δηλώσεις του Τροχανά αποδεικνύονται προφητικές. Πράγματι, ο «Δικέφαλος» παραμένει στο στήθος του Νικολαΐδη από το 1996 έως το 2003 και στο μπράτσο του έως σήμερα. Καταγράφει 265 συμμετοχές, ανεξαρτήτως διοργάνωσης, βρίσκει 172 φορές δίχτυα και γίνεται ο 4ος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Όσον αφορά το δέσιμο του με την ΑΕΚ και τον κόσμο της, είναι μέγεθος μη μετρήσιμο.
Παρόλο που η μεταγραφή κατεύνασε λίγο τα πνεύματα, οι μέρες ευημερίας δεν κράτησαν πολύ, με την Original 21, τον μεγαλύτερο πυρήνα οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ, σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή στο «Νίκος Γκούμας» και ενώ η ομάδα τους κέρδιζε, αποδοκίμαζαν τον πρόεδρο με αποτέλεσμα αυτός να προβεί σε μια άσεμνη χειρονομία που έμεινε στην ιστορία!
Η αρχή του τέλους με την εμφάνιση της ENIC
Ο Τροχανάς αναζητάει εναγωνίως αγοραστή ενώ έχει βάλει «μπροστάρη» τον Αλέξη Κούγια στη θέση του Κυριόπουλου. Όλες οι πόρτες είναι κλειστές και ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ διαψεύδει συνεχώς ψευδείς ενδιαφερόμενους και τα τέλη του Αυγούστου του 1997 τον βρίσκουν ακόμη στο «τιμόνι» της ομάδας.
Στην πρώτη προπόνηση της σεζόν, παρουσία δύο χιλιάδων εξαγριωμένων φίλων της Ένωσης, δεν αποφεύχθηκαν μερικές «ψιλές», με τον Κούγια και τον τερματοφύλακας Βασίλη Καραγιάννη να την πληρώνουν και όλη την υπόλοιπη ομάδα να αποθεώνεται.
Τότε, εμφανίστηκε μία αγγλική πολυεθνική, η ENIC (English National Investment Company) που είχε… επεκτατική πολιτική στο ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή (Τότεναμ, Ρέιντζερς, Σλάβια Πράγας). Ο κόσμος της ομάδας «ζαλίστηκε» από τα… τρελά λεφτά των Άγγλων, έμαθε τον Τζο Λιούις, το δεξί χέρι του Ντάνιελ Λίβι που ήρθε για το μεγάλο deal στην Αθήνα και ονειρεύτηκε δόξες όταν ενημερώθηκε ότι ο Μιχάλης Τροχανάς μεταπώλησε την ΠΑΕ για κάτι λιγότερο από 3 εκατ. δραχμές.
Έτσι έκλεισε και το μεγάλο κεφάλαιό του στην ΑΕΚ, που παρά την κατάκτηση δύο σερί Κυπέλλων Ελλάδας (1996 και 1997), ενός Super Cup (1996), καθώς και της παρουσίας στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων της σεζόν 1996-97, σημαδεύτηκε από παρασκήνιο που οι φίλοι της Ένωσης προσπαθούν να ξεχάσουν, παρόλο που στις 5 Μαρτίου του 2020 θάφτηκε με σημαία της αγαπημένης του ομάδας!
Χρήστος Παπαδόπουλος
