Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι τρόπος διασκέδασης και χάρας, πάνω απ' όλα, όμως έχει και τα μελανά του σημεία. Είναι στιγμές που το συγκεκριμένο άθλημα ξεπερνάει ακόμα και την ανθρώπινη ζωή, η οποία «θυσιάζεται» στον βωμό της βίας και της ανευθυνότητας. Για το δεύτερο, το ελληνικό ποδόσφαιρο έζησε τη μεγαλύτερη τραγωδία της ιστορίας του, κάνοντας όλη την Ευρώπη να παγώσει και μέχρι και σήμερα, να αποτελεί την πιο «μαύρη» μέρα του.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 1981, είκοσι ένας άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όταν προσπάθησαν να βγουν από τη Θύρα 7 και είδαν πως οι πόρτες είχαν κλείσει. Το φρικιαστικό θέαμα σε γήπεδο και νοσοκομείο, προσέφερε τις χειρότερες εικόνες στην ιστορία του εγχώριου αθλήματος. Μετά από 43 χρόνια, κανείς δεν έχει ξεχάσει το συμβάν. Ούτε τα θύματα. Το μνημόσυνο, ο σεβασμός και ο τρόπος που έχουν τιμηθεί καθημερινά και όχι ανά έτος, δείχνει το πόσο μεγάλο αποτύπωμα άφησαν στα χρονικά του αθλητισμού.
Φόρος τιμής στη μνήμη των θυμάτων της Θύρας 7, από τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού κ. Βαγγέλη Μαρινάκη#Olympiacos #Gate7 #NeverForgotten1981? #Piraeus #Anniversary #Marinakis pic.twitter.com/m5EXlZKQpZ
— Olympiacos FC (46?) (@olympiacosfc) February 5, 2022
Ο απόλυτος θρίαμβος του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ!
Λίγες ώρες πριν, στο «Γ. Καραϊσκάκης» διεξαγόταν το μεγάλο ντέρμπι της αγωνιστικής αλλά και της σεζόν, Ολυμπιακός - ΑΕΚ. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν στη πρώτη θέση της βαθμολογίας, με δύο βαθμούς διαφορά από την Ένωση και με νίκη, θα έπαιρναν σημαντική διαφορά για το 22ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους. Από την άλλη, οι «κιτρινόμαυροι» θα έμπαιναν ξανά δυναμικά, στη διεκδίκηση του τίτλου.
Αμφότεροι είχαν όλα τα αστέρια τους διαθέσιμα. Σαργκάνης, Κυράστας, Βαμβακούλας, Παπαδόπουλος, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκης, Περσίας, Νικολούδης, Αναστόπουλος, Ορφανός και Γαλάκος για την εντεκάδα του Γκόρσκι. Οικονομόπουλος, Αρδίζογλου, Μανωλάς, Καραβίτης, Παραπραστανίτης, Θώδης, Βλάχος, Ελευθεράκης, Κώττης, Μπάγεβιτς και Μαύρος από την άλλη για τον Μίλτο Παπαποστόλου.
Στις κερκίδες είχαν βρεθεί σχεδόν 35 χιλιάδες οπαδοί. Με λίγα λόγια, το γήπεδο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από τους φιλάθλους των δύο ομάδων (και όχι μόνο).
Ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο και προηγήθηκε χάρη στον Μάικ Γαλάκο έπειτα από σέντρα του Περσία στο 30ο λεπτό. Παρά τις ευκαιρίες των δύο ομάδων, το 1-0 έμεινε μέχρι την ολοκλήρωση του πρώτου ημίχρονου. Στην επανάληψη, όμως, ήρθε η απόλυτη καταιγίδα από τους γηπεδούχους. Η ΑΕΚ δεν μπορούσε να σταματήσει την απίστευτη επιθετική έκρηξη του πειραϊκού συλλόγου. Μέσα σε διάστημα 27 λεπτών, οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν πέντε φορές τα αντίπαλα δίχτυα.
Ο Γαλάκος διπλασίασε τα προσωπικά του τέρματα στο 53ο λεπτό για να ακολουθήσουν οι Κουσουλάκης (68’) και Ορφανός (75’). Το ματς είχε πάρει ήδη διαστάσεις θριάμβου και ο Νίκος Βαμβακούλας προσέφερε ένα από τα πιο όμορφα γκολ της χρονιάς. Στο 80ο λεπτό, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 5-0, πριν ολοκληρώσει το μυθικό 6-0, ο Μάικ Γαλάκος στο 84ο λεπτό, φτάνοντας σε χατ-τρικ.
Οι πανηγυρισμοί βάφτηκαν με… αίμα!
Μετά το 6ο γκολ, στις κερκίδες επικρατούσε ένα χάος. Οι πανηγυρισμοί ήταν σε άλλο επίπεδο. Η νίκη έδινε στον Ολυμπιακό το πιο δυνατό προβάδισμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και οι οπαδοί δεν περιορίστηκαν στο πάρτι της εξέδρας. Ουσιαστικά, ήθελαν να φύγουν από τη Θύρα 7 και να μετακινηθούν στη Θύρα 1, ώστε να είναι κοντά στα αποδυτήρια και να γιορτάσουν με τους παίκτες.
Η μαζική αποχώρηση, αποδείχθηκε… θανατηφόρα. Η πόρτα στο τέλος των σκαλοπατιών, ήταν κλειστή. Ουσιαστικά, εκείνα τα χρόνια η πύλη δεν άνοιγε πριν τη λήξη του αγώνα. Αυτό ήταν που μετέτρεψε την είσοδο της Θύρας 7 σε ένα πραγματικό μακελειό. Μόλις ο πρώτος γλίστρησε, όλοι έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλον, την ίδια στιγμή που οι πίσω, έσπρωχναν γιατί δεν ήξεραν τι γινόταν μπροστά.
Σύντομα, αυτό που φαινόταν πίσω από τις πύλες, ήταν μία μάζα ανθρώπων. Ο πανικός δεν άργησε να έρθει και ο έλεγχος χάθηκε. Λίγα λεπτά μετά, οι δρόμοι του Πειραιά γέμισαν με ασθενοφόρα, αυτοκίνητα και κάθε είδους μέσο. Μοναδικός προορισμός ήταν το Τζάνειο. Το νοσοκομείο γέμισε μέσα σε δευτερόλεπτα με δεκάδες τραυματίες, αλλά και ακόμα περισσότερους συγγενείς που άκουσαν για το συμβάν στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση.
Ο απολογισμός ήταν 19 νεκροί, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα σκαλιά του γηπέδου και απλώς στο νοσοκομείο επιβεβαιώθηκε ο θάνατός τους. Μία μέρα μετά, έφυγε από τη ζωή ακόμα ένα άτομο και εν τέλει, έπειτα από έξι μήνες, ο αριθμός 21 ολοκληρώνεται. Παράλληλα, τραυματίστηκαν 54 άτομα, αν και γίνεται λόγος και για παραπάνω. Η τραγωδία ακούστηκε σε κάθε μέρος της Ευρώπης και για την Ελλάδα, ήταν ένα πραγματικό πανελλήνιο πένθος.
Αναλυτικά, τα θύματα ήταν: Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών), Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών), Ηλίας Παναγούλης (17 ετών), Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών), Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών), Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών), Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών), Νίκος Φίλος (19 ετών), Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών), Βασίλης Μάχας (20 ετών), Ευστράτιος Πούπος (20 ετών), Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών), Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών), Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών), Κώστας Καρανικόλας (26 ετών), Μιχάλης Μάρκου (27 ετών), Κώστας Μπίλας (28 ετών), Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών), Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών), Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών), Δημήτριος Αδαμόπουλος (40 ετών).
Οι αλλαγές που έφερε...
Φυσικά, εκτός από το σοκ, μετά από αυτή την τραγωδία, ήρθαν και αρκετές αλλαγές. Είναι γνωστό πως, παρότι είναι η μεγαλύτερη στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν αποδόθηκαν ευθύνες πουθενά. Οι οικογένειες ψάχνουν ακόμα τις απαντήσεις στα ερωτήματά τους και αναζητούν τον λόγο που είδαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα να φεύγουν τόσο άδικα από την ζωή.
Ωστόσο, μία σειρά από νόμους, ήταν αρκετοί για να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο. Το πρώτο, δεν ήταν άλλο από το υποχρεωτικό άνοιγμα των θυρών, 20 λεπτά πριν τη λήξη του παιχνιδιού. Κάτι που ισχύει ακόμα και σήμερα σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας. Από τη σεζόν 1981/82, απαγορεύθηκε να γεμίζουν στο μάξιμουμ τα στάδια για λόγους ασφαλείας, ενώ για κάποια χρόνια, οι φίλαθλοι πλήρωναν και ένα ποσό «υπέρ θυμάτων Θύρας 7».
www.bnsports.gr
