Έντεκα χρόνια πίσω, Σανγκάη... και η πισίνα «Νατατόριουμ» κατακλύστηκε από 18.000 φιλάθλους. Η συντριπτική πλειοψηφία άνηκε τους Κινέζους, με τη φιναλίστ ομάδα τους να παίζει ουσιαστικά εντός έδρας. Τι και αν τα κορίτσια του Γιώργου Μορφέση είχαν συνηθίσει να αγωνίζονται μπροστά σε μικρότερο κοινό, αυτό που κατόρθωσαν εκείνη την ημέρα ήταν μοναδικό.
Για να φτάσουν βέβαια μέχρι το τέρμα, διήνυσαν δύσβατο μονοπάτι, αφήνωντας πίσω μεταξύ άλλων ομάδες όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Και στον αγώνα που έκρινε τον τίτλο δεν ήταν όλα «ρόδινα». Παρότι η «γαλανόλευκη» προηγούνταν καθόλη τη διάρκεια και σε όλες τις περιόδους (σ.σ. μεγαλύτερη διαφορά 6-3 στην τρίτη), οι 14 έναντι 7 αποβολές δυσκόλεψαν σε μεγάλο βαθμός το έργο τους.
Έτσι οι Ασιάτισσες κατόρθωσαν να επανέλθουν και μάλιστα να διεκδικήσουν στο τέλος τη νίκη, φτάνοντας σε απόσταση αναπνοής. Μάλιστα είχαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν, λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, προσπαθώντας να εκδηλώσουν σουτ από απόσταση βολής. Μία ψηλοκρεμαστή πάσα των αντιπάλων βρήκε αποδέκτη τη Ρουμπέση... από εκεί και έπειτα όλα πήραν τον δρόμο τους. Τάιμ άουτ από τον coach κι 20΄΄ με την κατοχή στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Αγκαλιές, δάκρυα, χαρά. Η Ελλάδα έπειτα από συγκλονιστική εμφάνιση κατόρθωσε να γράψει το τελικό 9-8 και να φτάσει στη κορυφή του κόσμου.. Οι «χρυσές γοργόνες» έγραψαν ιστορία, κατακτώντας το πρώτο μετάλλιο σε Παγκόσμιο στην ιστορία των ομαδικών αθλημάτων της χώρας μας. Κορυφαίες του τελικού Αλεξάντρα Ασημάκη, Αντιγόνη Ρουμπέση, αλλά και η βραβευμένη ως η καλύτερη τερματοφύλακας του τουρνουά, Ελένη Κούβδου.
Τα οκτάλεπτα: 2-2, 0-2, 4-4, 2-1.
Κίνα (Τζανε): Λιου 2, Γουάνγκ 2, Τενγκ, Χε, Σονγκ, Σουν.
Ελλάδα (Μορφέσης): Ασημάκη 3, Ρουμπέση 3, Μελιδώνη, Λιόση, Μανωλιουδάκη. Έπαιξαν επίσης οι Κούβδου, Τσουκαλά, Ψούνη, Αβραμίδου, Γερόλυμου, Αντωνάκου, Λαρά, ενώ στην αποστολή ήταν και η Γουλά.
Αντώνης Νιανιάς
