Η Όλγα Χατζηνικολάου, μια παίκτρια που αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για το μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα, μίλησε στο BN Sports για την αξέχαστη εμπειρία της κατάκτησης του EuroCup με τον Αθηναϊκό, σαν σήμερα το 2010, αποκαλύπτοντας πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για εκείνη την ομάδα, αλλά και για την κατάσταση που επικρατεί στο άθλημα στην Ελλάδα.
Συνέντευξη στον Αντρέα Φούντα
Ακριβώς 14 χρόνια πριν, την 8η Απριλίου του 2010, το τμήμα μπάσκετ Γυναικών του Αθηναϊκού πραγματοποίησε ένα ανεπανάληπτο επίτευγμα, κατακτώντας το EuroCup, που παραμένει μέχρι και σήμερα ο μοναδικός ευρωπαϊκός τίτλος ελληνικής ομάδας.
Ο Αθηναϊκός είχε στο δυναμικό του πλήθος σπουδαίων παικτριών, με τεράστια ποιότητα και εμπειρία, τόσο Ελληνίδες (Χατζηνικολάου, Καλέντζου, Λύμουρα, Κοσμά, Κεχαγιά, Σαρέγκου), όσο και ξένες (Ράιλι, Γουίγκινς, Βιζμπαριένε, Πετρονίτε).
Μία από αυτές, παραμένει μέχρι και σήμερα, στα 42 της χρόνια, πεισματικά ενεργή στο χώρο του μπάσκετ, «κουβαλώντας» πίσω της μία από τις σπουδαιότερες καριέρες στο μπάσκετ Γυναικών στην Ελλάδα.
Αυτή δεν είναι άλλη από την Όλγα Χατζηνικολάου, η οποία αποτέλεσε κομβικό μέλος της ομάδας του Αθηναϊκού, σχεδόν καθ’ όλη τη χρυσή τετραετία της (2008-2012), πριν αποχωρήσει για την Ισπανία, ενώ στη συνέχεια φόρεσε με μεγάλη επιτυχία τη φανέλα τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Παναθηναϊκού.
Το 2018, ούσα μέλος του Ολυμπιακού, αντιμετώπισε μια δυσάρεστη υπόθεση, που την ταλαιπώρησε πολύ. Τιμωρήθηκε με τετραετή αποκλεισμό για ντόπινγκ από τον ΕΣΚΑΝ, και στη συνέχεια ξεκίνησε έναν πολυετή δικαστικό αγώνα, μέχρι να δικαιωθεί από το CAS, το οποίο ανέτρεψε την ποινή εκείνη και της έδωσε το δικαίωμα να επιστρέψει στα παρκέ, όπως και έκανε το 2021, για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Φυσικά, υπηρέτησε και την Εθνική Ομάδα, από το 2001 και σε όλη τη διάρκεια της καριέρας.
Σήμερα αγωνίζεται στην κατηγορία Α΄ΕΣΚΑ και στον Άρη Χολαργού, στον οποίο εντάχθηκε το καλοκαίρι του 2023, με το πάθος της για το άθλημα να την «αναγκάζει» να ανακαλέσει την απόφασή της να αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 2022.
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της «χρυσής» τετραετίας (2008-2012) του Αθηναϊκού, από τον οποίο αποχώρησε το 2012 για την ισπανική Κάχα Ρουράλ. Επομένως, γνωρίζει πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίο δημιοργήθηκε ένα τόσο δυνατό σύνολο, εντός και εκτός γηπέδου, και τους ανθρώπους που συνέβαλαν στο να υλοποιηθεί όλη αυτή η πορεία:
«Για να φτάσει μια ομάδα σε μια τέτοια επιτυχία, όλα ξεκινούν από την πρόθεση της διοίκησης να φτιάξει ένα πολύ δυνατό ρόστερ. Ο κος Χαρδαλιάς είχε κάνει υπέρβαση στο οικονομικό κομμάτι, έφερε ξένες που δεν όμοιες τους δεν έχουν ξαναπεράσει από την Ελλάδα, οι οποίες ήταν και εκπληκτικοί χαρακτήρες. Δέσαμε σαν σύνολο πάρα πολύ, και μέσα και έξω από το γήπεδο. Σε αυτό βοήθησε ο κόουτς Δικαιουλάκος, ένας εκπληκτικός προπονητής, που είναι ο καλύτερος στο κομμάτι της ψυχολογίας των γυναικών. Έδωσε πολλή βάση σε αυτό, γιατί η ομάδα είχε πολλά μεγάλα ονόματα και έντονες προσωπικότητες. Ήταν ουσιαστικά ο συνδετικός μας κρίκος, για να υπάρξει μια τέλεια χημεία μεταξύ μας. Είχαμε όλες έναν κοινό στόχο, η μια για την άλλη, ιδιαίτερα όταν είδαμε ότι μπορούμε να κυνηγήσουμε το ακατόρθωτο».
Όσο ευχάριστη κι αν είναι για την ίδια, και για όλους όσους την έζησαν, εκείνη η μοναδική επιτυχία, αποτέλεσε ένα «πυροτέχνημα», το οποίο έμεινε ουσιαστικά ανεκμετάλλευτο, ως προς την ανάπτυξη και την ανέλιξη του μπάσκετ Γυναικών στη χώρα μας, πράγμα που επεσήμανε εμφατικά:
«Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ζούσαμε όλες σε ένα συννεφάκι, πιστεύοντας ότι μετά από ένα τόσο σημαντικό επίτευγμα, θα άλλαζαν και πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Εφόσον όμως, δεν το καταφέραμε τότε, δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει ποτέ. Είμαστε πάρα πολύ πίσω, συγκριτικά με άλλες χώρες, όπου το γυναικείο μπάσκετ είναι ισάξιο του αντρικού. Θα τολμούσα να πω πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα ‘ρατσιτσικό’ κομμάτι σε αυτό το θέμα. Ο κόσμος και η τηλεόραση δεν ενδιαφέρονται, σε αντίθεση με άλλα αθλήματα, όπως για παράδειγμα το βόλεϊ. Ακόμα και με τις τρομερές πορείες της Εθνικής, δεν άλλαξε τίποτα, και φοβάμαι πως δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Βέβαια, η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος που πήραμε για το 2025 είναι μια πολύ σημαντική κίνηση, και είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος θα αγκαλιάσει την Εθνική Ομάδα, αλλά και πάλι φοβάμαι πως δε θα αλλάξει κάτι ουσιαστικά».
Όταν τη ρωτήσαμε για το αν η κατάκτηση εκείνου του EuroCup, ήταν η σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας της, δε χρειάστηκε να το σκεφτεί και πολύ, ενώ παράλληλα ανέφερε και κάποιες ακόμα, που έχουν ξεχωριστή σημασία για αυτήν:
«Είναι σίγουρα η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Ήταν μια ασύλληπτη εμπειρία. Όσες φορές κι αν το θυμόμαστε, μας προκαλεί τρομερή ανατριχίλα, όλο αυτό που ζήσαμε τότε»
Δεύτερη σημαντικότερη στιγμή της καριέρας μου θα χαρακτήριζα το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό, γιατί ήταν και μια προσωπική νίκη για μένα με όλη αυτήν την ιστορία που είχα περάσει. Μια ακόμη πολύ σημαντική στιγμή, ήταν το πρώτο πρωτάθλημα που κατέκτησα, με τις Εσπερίδες το 2005, σε μια χρονιά με τρομερό ρόστερ και πολύ ωραία παρέα».
www.bnsports.gr
