Σχετικά Άρθρα
Ο Μέμος Ιωάννου στο BN Sports: «Στους δρόμους ήταν λες και περνούσε η αυτοκρατορική πομπή»
Ο Γιώργος Συρίγος μπαίνει στα… ακουστικά του Φίλιππου και διηγείται το δικό του ‘87 (video)
- «Μάνα, θυμάσαι το Ευρωμπάσκετ του 1987;» - «Ναι, ειδικά το... τρίποντο του Καμπούρη»
Ο Νίκος Λινάρδος στο BN Sports: «Το 1987 πέρασα κόκκινο φανάρι και αντί για κλήση μου ζήτησαν αυτόγραφο»!
Συνέντευξη στον Έκτορα Σταυρόπουλο
Ο παλαίμαχος γκαρντ του Πειραϊκού, του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ομάδας, Σταύρος Ελληνιάδης, σκιαγραφεί για το BN Sports, τον έναν και μοναδικό Νίκο Γκάλη, μέσα από την οπτική γωνία ενός τότε ανερχόμενου σταρ και χαρισματικού σκόρερ του ελληνικού μπάσκετ, την «χρυσή» περίοδο του 1987. Οι ατάκες του μοναδικές και ο θαυμασμός που εκπέμπει για τον «Γκάνγκστερ» ακόμα και τόσα χρόνια μετά το τέλος της καριέρας αμφότερων είναι κάτι πολύ δύσκολο να κρυφτεί…
Είστε ένας από τους καταλληλότερους ανθρώπους να μιλήσουν για τον Νίκο Γκάλη, καθώς ζήσατε το «μύθο» του από κοντά, ως ένας ανερχόμενος τότε σταρ του ελληνικού μπάσκετ, την εποχή που ο «Γκάνγκστερ» μεγαλουργούσε.
«Ναι εννοείται, εγώ είχα την ευτυχία να είμαι το 1985 στην Εθνική Ομάδα, σε ένα τουρνουά στη Θεσσαλονίκη, τα «Δημήτρια» που γινόντουσαν κάθε Σεπτέμβρη. Η ευτυχία ήταν ότι τα 4 γκαρντ της ομάδας εκείνης, ήμασταν ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Παταβούκας και ‘γω και εκεί είχα την τύχη να τον ζήσω, ξέρεις, πάρα πολύ».
«Βέβαια είχα και νωρίτερα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά για πρώτη φορά, το 1983, όταν η Εθνική Ομάδα πήγαινε στην Καζαμπλάνκα για τους Μεσογειακούς και ήμουν στην προετοιμασία. Είχε πάρει τότε ο Πολίτης δύο παίδες, μιας και εμείς είχαμε παίξει με την Εθνική Παίδων και είχαμε βγει 4οι στην Ευρώπη στο τουρνουά της Γερμανίας, που για τα δεδομένα της εποχής, ήταν τεράστια επιτυχία. Οπότε ο Πολίτης για να μας επιβραβεύσει είχε πάρει εμένα και τον Δημακόπουλο στην προετοιμασία της Εθνικής Ανδρών. Τότε πάλι ήταν εκεί ο Νίκος ο Γκάλης και τον είχα συναναστραφεί από κοντά, οπότε μέχρι να φτάσουμε στο 87’, εκτός από ότι τον έβλεπα σε όλα τα ματς, τον είχα ζήσει και δύο φορές από… πολύ κοντά».
«Το να τον ζήσω σε αυτές τις δύο προετοιμασίες και μάλιστα το 85’ να παίξουμε μαζί συμπαίκτες ήταν κάτι μοναδικό. Θυμάμαι είχαμε παίξει με τη Μακάμπι και τους είχε βάλει 50-55 πόντους και ο τότε σταρ των Ισραηλινών, ο ΜακΓκι είχε έρθει και τον… προσκύνησε! Του έλεγε δεν έχω ξαναδεί τέτοιο παίκτη, σαν εσένα, απίστευτες στιγμές, οι οποίες έγιναν μπροστά στα μάτια μου. Είχε έρθει όλη η Μακάμπι μετά το ματς και κυριολεκτικά τον προσκυνούσε. Ειδικά το 85’ λοιπόν είχα την τύχη να ζήσω από κοντά όλο αυτό τον μύθο που λέγεται Νίκος Γκάλης»!
Πως και πόσο επηρέασε ο Νίκος Γκάλης την καριέρα σας, μέσα από το «θαύμα» του 1987;
«Τι να σου πω για το 87’… Εννοείται ήμουν σε όλα τα παιχνίδια μέσα. Εγώ τότε ήμουν στη Β’ Εθνική Ομάδα και πήγαμε στην Πανεπιστημιάδα και στους Μεσογειακούς. Η Πανεπιστημιάδα έγινε ακριβώς μετά το Ευρωμπάσκετ και όταν πήγαμε εκεί, όλες οι αποστολές, δεν μπορείς να φανταστείς πόσος κόσμος, έψαχναν το Νίκο τον Γκάλη! Τότε έγινε το εξής αστείο, όλοι να λένε ότι εγώ είμαι ο Γκάλης. Άντρες, γυναίκες και παιδιά ψάχνανε να φωτογραφηθούν μαζί του και να πάρουν ένα αυτόγραφο και οι συμπαίκτες μου για χαβαλέ δείχνανε εμένα και λέγανε, αυτός είναι! Εγώ τους έλεγα: όχι Γκάλης, είμαι ο Νικ Χάλης (σ.σ. γέλια) και είχε γίνει χαμός, ήταν το ανέκδοτο της εποχής. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες χιλιάδες αυτόγραφα είχα υπογράψει ως Νικ Χάλης»!
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Νίκος Γκάλης ήταν πηγή έμπνευσης για εσάς; Προσπαθούσατε ως νεότερος να αντιγράψετε κινήσεις του ή να «κλέψετε» στοιχεία από το παιχνίδι του;
«Τον έβλεπα σε όλα τα ματς που έπαιζε και προσπαθούσαμε όλοι να τον μιμηθούμε, να αντιγράψουμε αυτά που έκανε, αλλά ήταν πράγμα απίθανο, γιατί ήταν κάτι εξωπραγματικό ο Νίκος… Όλοι οι πιτσιρικάδες τότε τον θαυμάζαμε και προσπαθούσαμε να του μοιάσουμε αντιγράφοντας τις κινήσεις που έκανε, τις προσποιήσεις, αλλά όπως σου είπα, ήταν ένα φαινόμενο που κάνεις δεν μπορούσε να τον φτάσει. Απλά προσπαθούσαμε…»
Θυμάστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας όταν έπρεπε να παίξετε αντίπαλοι με τον Νίκο Γκάλη;
«Πάντα κάναμε σχέδια, αλλά ποτέ δεν καταφέρναμε να τον μαρκάρουμε. Ήταν κάτι αδύνατο… Ήταν άπιαστος. Βέβαια εντάξει, όσο περνούσαν τα χρόνια, όλοι έχουμε μια φυσιολογική πτώση και φθορά από το χρόνο, οπότε στον Παναθηναϊκό δεν ήταν όπως ήταν στον Άρη, που δεν προλαβαίναμε ούτε με τα μάτια να τον δούμε! Εντάξει όσο παιρνούσαν τα χρόνια αυτό κάπως ελαττώθηκε, αλλά και πάλι πάντα κάναμε σχέδια για να τον περιορίσουμε όσο γίνεται και πάντα ο Νίκος θα ερχόταν και θα έβαζε 40 πόντους…»
Τι σήμαινε ο Γκάλης για την Ελλάδα του 1987 τόσο στο κομμάτι του μπάσκετ όσο και γενικότερα μέσα από την απήχηση που είχε στην ελληνική κοινωνία;
«Ο Γκάλης έφερε τον επαγγελματισμό και την προπόνηση στην Ελλάδα. Αλλά πέρα από αυτό, ήταν ο άνθρωπος που έκανε όλους τους Έλληνες μπασκετμπολίστες να πιστέψουν στον εαυτό τους! Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ατάκα που είχε πει τότε με τους Γιουγκοσλάβους, ότι είδε στα μάτια τους το φόβο… Αυτό ήταν που για μένα στιγμάτισε το Νίκο Γκάλη, ότι ήταν ένας άνθρωπος που δεν φοβόταν ποτέ και κανέναν αντίπαλο, γιατί πίστευε στον εαυτό του. Νομίζω αυτό ήταν το μεγαλύτερο μήνυμα, ότι ο Έλληνας μπασκετμπολίστας είναι πάρα πολύ καλός και πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του. Αυτό ήταν η πιο σημαντική παρακαταθήκη του Νίκου που άφησε στο ελληνικό μπάσκετ και όχι μόνο. Η πίστη στον εαυτό σου».
www.bnsports.gr
