22 Οκτωβρίου 2002: Η ΑΕΚ συναντά τη Ρεάλ Μαδρίτης στον απόηχο του μεταξύ τους 3-3 στη Νέα Φιλαδέλφεια (02/10), την κοιτά στα μάτια και αντί να τρομάξει, την τρομάζει η ίδια!
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Είχαν περάσει μόλις είκοσι ημέρες από το επικό 3-3 της Νέας Φιλαδέλφειας (02/10).
Η ΑΕΚ καλούνταν να πάει ως φιλοξενούμενη στο Σαντιάγο Μπερναμπέου και ο πληγωμένος εγωισμός του «θηρίου», των «galacticos» της εποχής, έμοιαζε αρκετός για να την κάνει να υποκύψει στην ανωτερότητα ενός κατά πολλά εκατομμύρια ακριβότερου ρόστερ.
Τα πρώτα 45’ λεπτά του παιχνιδιού, έδειξαν πως το προαναφερθέν σενάριο, μάλλον, επιβεβαιώνεται. 
Ο Στιβ ΜακΜάναμαν άνοιξε το σκορ 24ο λεπτό, ενώ λίγο αργότερα λίγο έλειψε να διπλασιάσει τα τέρματα της Ρεάλ Μαδρίτης, μέσω μίας φάσης που ξεκίνησε από… πλάγιο του Ρομπέρτο Κάρλος, σχεδόν από τη μεσαία γραμμή! Ο Γκούτι βρέθηκε σε θέση τετ-α-τετ, αλλά το ψιλοκρεμαστό του σουτ, προς έκπληξη όλων, κατέληξε πάνω από την εστία του Διονύση Χιώτη.
Εν τέλει, το προβάδισμα «ασφαλείας» για τους Μαδριλένους δεν αποφεύχθηκε, αφού στο 43ο λεπτό, ο ΜακΜάναμαν -και πάλι- βρήκε δίχτυα, μετουσιώνοντας σε γκολ την υπέροχη ασίστ του νεοαποκτηθέντα τότε, Ρονάλντο.
Με το 2-0 στην «πλάτη», η ΑΕΚ αναζητούσε ένα θαύμα. Το καλό της πρόσωπο, όμως, φαινόταν πως είχε μείνει πίσω, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Εννέα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου μέρους, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς προχώρησε σε μία τουλάχιστον απροσδόκητη κίνηση. Ο Ντέμης Νικολαΐδης και ο Βασίλης Τσιάρτας, το δίδυμο που... χόρεψε την ισπανική άμυνα πριν λίγες μέρες, αποχωρούν από τον αγωνιστικό χώρο και δίνουν τη θέση τους στους Ίβιτς και Μαλαδένη
Η πρώτη προειδοποίηση, «γεννά» και το πρώτο γκολ των «κιτρινόμαυρων».
Οι αλλαγές του Σερβοέλληνα τεχνικού συνεργάζονται, με το σουτ του Μαλαδένη να αναγκάζει τον Ικέρ Κασίγιας να επέμβει. Ο νεοεισελθείς, Βάλτερ Σεντένο, μπαίνει επίσης στην… εξίσωση, έχοντας περάσει στο ματς αντί του Γεωργάτου (!) στο 69ο λεπτό και επιχειρεί να επωφεληθεί από το… ριμπάουντ, αλλά ο γκολκίπερ της Ρεάλ Μαδρίτης απομακρύνει σε κόρνερ. Αυτό το κόρνερ του 74ου λεπτού, έφερε το σύνθημα μιας μεγάλης επιστροφής!
Ο Κώστας Κατσουράνης
Το 2-1 είναι γεγονός και όσοι παρακολουθούσαν το ματς κατάλαβαν πως οι ισορροπίες του αγώνα άλλαξαν . Η ΑΕΚ δεν θα προειδοποιήσει ξανά.
Μαλαδένης και Ίβιτς
«Εκπληκτικό, 2-2 εκπληκτικό! Στο 86’! Ο Σεντένο είναι αυτός που κάνει το 2-2, παγώνοντας το Μπερναμπέου...»
Η Ρεάλ Μαδρίτης θα κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια, αλλά ο Διονύσης Χιώτης θα εκτιναχθεί στο 88ο λεπτό και θα διατηρήσει το 2-2 ως τελικό σκορ της αναμέτρησης, καταγράφοντας την τέταρτη σερί ισοπαλία για την ΑΕΚ. Ποιος να ήξερε πως θα έρχονταν δύο ακόμα, που θα έκαναν την «Ένωση» τη μόνη ομάδα που το έχει καταφέρει στο Champions League;
Το σφύριγμα της λήξης, βρήκε στη μία άκρη των πάγκων τον Ντούσαν Μπάγεβιτς απόλυτο θριαμβευτή, αφού ήξερε πως από τις τρεις διαθέσιμες αλλαγές του, πήρε το μέγιστο δυνατό.
Στην άλλη πλευρά, ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε ίσως απορούσε, όπως ο μέσος Έλληνας οπαδός, με την έμπνευση του συναδέλφου του, να βγάλει από το παιχνίδι τους τρεις πιο επικίνδυνους παίκτες που διέθετε στο ρόστερ του.
«Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς» θα έλεγε κανείς, αλλά η πορεία του Ντούσκο αποδεικνύει πως δεν ήταν τυχερός, αλλά πάρα πολύ ικανός, ώστε να φέρνει τις πιθανότητες με το μέρος του.
Κοιτάζοντας κανείς τα δύο «έπη» της ΑΕΚ εντός είκοσι ημερών απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης της εποχής, είναι δύσκολο να ξεχωρίσει ποιο από τα δύο είχε τον υψηλότερο βαθμό δυσκολίας. Μάλλον, δεν πρέπει να μπαίνουν στο ίδιο… ζύγι, αλλά να εξετάζονται σαν κάτι το μοναδικό.
Το πρώτο υπήρξε μία αποθέωση της άγνοιας κινδύνου στο ποδόσφαιρο και ένα ρεσιτάλ των Τσιάρτα-Νικολαΐδη, ενώ το δεύτερο ένα σεμινάριο τακτικής, με παράλληλη κατάθεσης «ψυχής», που απλώς έκανε πράξη όσα αναφέρει ο ύμνος της «Ένωσης»:
«Και της Ρεάλ το φόβητρο, έγινε το όνομά σου…»
