Ο Αποστόλης Κτίστης, ο άνθρωπος πίσω από τη σελίδα «Life is wood», συνδυάζει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και για την τέχνη, δημιουργώντας μακέτες γηπέδων. Το αποτέλεσμα; Εκπληκτικό! Μιλώντας στο BN Sports, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πρώτη του επαφή με τη συγκεκριμένη τέχνη, σε όλα όσα χρειάζονται για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά και στην μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου.
Συνέντευξη στον Τάσο Φαραό
«Because earth without art is just "eh"». Η συγκεκριμένη φράση αναγράφεται στο προφίλ του «Life is wood» στο Instagram και ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. Ο κόσμος χωρίς την τέχνη, θα ήταν απλώς πεζός, όπως θα μπορούσαμε να πούμε σε ελεύθερη μετάφραση. Τι είναι, όμως, το «Life is wood»; Ή μάλλον καλύτερα, ποιος βρίσκεται πίσω από αυτό;
Ο λόγος γίνεται για τον Αποστόλη Κτίστη. Τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία όλων αυτών των πανέμορφων γηπέδων, που δημοσιεύονται στο συγκεκριμένο λογαριασμό.
Είναι 31 ετών και εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός. Ουσιαστικά οι μακέτες των γηπέδων αποτελούν το χόμπι του. Ασχολείται με την κατασκευή τους κατά κύριο λόγο τα απογεύματα και στον ελεύθερο χρόνο του. Το αποτέλεσμα; Κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό!
Όπως παραδέχθηκε ο ίδιος μιλώντας στο BN Sports, η πρώτη του επαφή με την εν λόγω τέχνη είχε γίνει ήδη από τη νεανική του ηλικία. Αφορμή, μάλιστα, αποτέλεσε μία εργασία στο σχολείο. «Από μικρός μου άρεσε να κάνω χειροτεχνίες. Να ζωγραφίζω, να σχεδιάζω και διάφορα άλλα τέτοια πράγματα. Στην Α’ γυμνασίου έπρεπε να φτιάξουμε μία εργασία για το μάθημα τεχνολογίας, να κάνουμε μία μακέτα. Με τον πατέρα μου, λοιπόν, δημιουργήσαμε ένα καράβι, ένα ferry boat».
Κάπως έτσι, πραγματοποιήθηκε η πρώτη… τριβή. «Εκεί είδα κάποια καινούργια υλικά για εμένα, όπως το μακετόχαρτο, που είναι πολύ πιο γερό από ένα χαρτόνι και είναι το υλικό που χρησιμοποιείται για τις μακέτες. Οπότε είχα την πρώτη επαφή και είδα τις τεχνικές που χρειάστηκαν για αυτό.
Ξεκίνησα σιγά-σιγά με αυτό το υλικό να φτιάχνω το “Καραϊσκάκης”. Μου πήρε τέσσερα χρόνια. Φυσικά η χρήση του ίντερνετ τότε δεν ήταν όπως είναι τώρα. Όλο το γήπεδο το έφτιαξα από μία αφίσα που είχα βρει κάπου και από ένα περιοδικό που είχε κάποιες φωτογραφίες του πριν γίνει.» Όλη αυτή η δουλειά, αποκλειστικά από φωτογραφίες, οι οποίες τον βοηθούν μέχρι και τώρα άλλωστε, ώστε να βγάλει τη σωστή κλίμακα των γηπέδων. Ειδικά όσον αφορά εκείνα του εξωτερικού.
Μπορεί το γήπεδο του Ολυμπιακού να χρειάστηκε τέσσερα ολόκληρα χρόνια έως ότου ολοκληρωθεί, ωστόσο πλέον ο χρόνος κατασκευής έχει μειωθεί κατά πολύ. Έτσι, ένα δύσκολο γήπεδο, όπως το «Άνφιλντ», θα πάρει πια ενάμιση με δύο μήνες.
Πού έγκειται η δυσκολία; «Η "Λεωφόρος" είναι σχετικά εύκολο γήπεδο γιατί ούτε στέγαστρα έχει και η κατασκευή του είναι πιο απλή. Έχει τις τέσσερις πλευρές, τις κερκίδες και τα πέταλα και μόνο δύο μικρά στέγαστρα. Από την άλλη, το "Άνφιλντ" έχει 4 σταντ, από πίσω είναι γεμάτο κτίρια, έχει διαφορετικά στέγαστρα σε κάθε σταντ και δικτυώματα, τα οποία χρειάζονται πάρα πολλή δουλειά.»
Όλα αυτά βέβαια απαιτούν και την κατάλληλη προετοιμασία, προκειμένου να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. «Πρώτα αποφασίζω ποιο γήπεδο θα φτιάξω, που αυτό μπορεί να είναι κάτι που μου έχουν ζητήσει είτε κάποιο που έχω δει και μου αρέσει. Όταν καταλήξω βλέπω πάρα πολλές φωτογραφίες, το Google Maps για να δω πώς είναι το γήπεδο γύρω-γύρω και έπειτα αρχίζω να σχεδιάζω στο χαρτί. Πώς θα το κάνω, πώς θα είναι αυτά που φαίνονται, αλλά και αυτά που δεν φαίνονται και βρίσκονται στο εσωτερικό, ψάχνω πώς θα το στηρίξω, πώς θα είναι η κλίση της κερκίδας. Τα δοκιμάζω τότε όλα αυτά και προσπαθώ να τα βγάλω όσο το δυνατόν πιο κοντά στο πραγματικό γήπεδο.
Παίρνει αρκετό καιρό το σχέδιο για να γίνει. Μετά ξεκινάω με τη βάση, η οποία είναι διαφορετική κάθε φορά. Ακολουθεί το γρασίδι, πρώτα ένα πιο απλό και μετά το συνθετικό, που είναι φουντωτό και δίχρωμο ώστε να φαίνεται σαν το πραγματικό. Οι κερκίδες γίνονται όλες στην αρχή. Έπειτα “ντύνεται” από πίσω και προστίθεται στο τέλος το στέγαστρο, αν υπάρχει σε κάποιο γήπεδο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κτίστης σχετικά με τα βήματα που ακολουθεί.
Και ενώ πολλοί θα περίμεναν ότι μία επίσκεψη στο γήπεδο, κατά τη διάρκεια της κατασκευής του, θα ήταν απαραίτητη, στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. «Το μόνο που επισκέφθηκα καθώς το έφτιαχνα ήταν της "Λεωφόρου Αλεξάνδρας" και αυτό για να βγάλω κάποιες φωτογραφίες. Απ' έξω έχει κάποια πανό, που ήθελα να βγάλω, ώστε να μπορώ να τα εκτυπώσω, να τα επεξεργαστώ και να τα τοποθετήσω επάνω. Έριξα και μία ματιά βέβαια στο γήπεδο. Στα υπόλοιπα δεν έχω πάει, όσο τα δημιουργούσα τουλάχιστον. Αλλιώς τα έχω επισκεφθεί σχεδόν όλα σε άλλες στιγμές και έχω μία εικόνα.»
Ο χώρος εργασίας του κ. Κτίστη είναι το πατρικό του σπίτι. Στην αρχή ήταν απλώς ένα γραφείο στο δωμάτιο. Τώρα έχουν προστεθεί και κάποια ακόμα πράγματα, ώστε να μπορεί να δουλεύει με μεγαλύτερη άνεση.
Αν και τα γήπεδα είναι εκείνα που τραβούν τα περισσότερα βλέμματα, υπάρχουν και κάποιες άλλες μακέτες που έχουν δημιουργηθεί. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η εκκλησία της Αγίας Σοφίας, ο πύργος του Άιφελ, αλλά και η Ακρόπολη.
Αναφορικά με τα υλικά, η βάση αποτελείται κυρίως από ξύλο, ενώ υπάρχει και το συνθετικό χορτάρι και οι κερκίδες, που είναι από ειδικά κυματιστά χαρτόνια. Για τα τζάμια χρησιμοποιείται πλεξιγκλάς και σε κάποια στάδια είναι απαραίτητα και ορισμένα μεταλλικά στοιχεία. Η τιμή, όπως ανέφερε ο κ. Κτίστης, ξεκινά περίπου στα 280-300 ευρώ στα -θεωρητικά- πιο απλά γήπεδα και ανεβαίνει ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας.
Κάθε φορά που ξεκινά τη δημιουργία ενός έργου, φτιάχνει παράλληλα και ένα δεύτερο ίδιο. Οι λόγοι; «Πρώτον για την ταχύτητα, αλλά και για το τελικό αποτέλεσμα. Εάν φτιάξω ένα και αργότερα θέλω να κάνω το ίδιο, δεν θα έχω την ίδια διάθεση, θα ήταν και λίγο κουραστικό άλλωστε. Είναι πιο εύκολο να τα φτιάχνεις ταυτόχρονα. Κόβεις το ίδιο κομμάτι δύο φορές και ουσιαστικά η κατασκευή προχωράει παράλληλα.»
Ο δεύτερος λόγος, όπως αποκάλυψε ο δημιουργός, είναι ότι υπάρχει η ιδέα, που έχει συζητηθεί και με τον κύριο Σωτηρακόπουλο, να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή μία έκθεση. Γι’ αυτό και σε κάθε «παρτίδα» φτιάχνει πάντα και ένα δεύτερο, διαφορετικού μεγέθους, ώστε να είναι διαθέσιμη μία γκάμα από γήπεδα.
Η ανταπόκριση από τον κόσμο είναι μεγάλη. «Το περισσότερο ενδιαφέρον είναι για τα ελληνικά γήπεδα. Όχι μόνο των μεγάλων ομάδων, αφού μου έχουν ζητήσει τα γήπεδα της Λάρισας, του ΟΦΗ, τους "Ζωσιμάδες" του ΠΑΣ Γιάννινα. Ζήτηση υπάρχει φυσικά και για τα στάδια του εξωτερικού.
Πέρα από αυτό, μου στέλνουν και για συγχαρητήρια, για να με ρωτήσουν πληροφορίες για τον τρόπο κατασκευής, ποια είναι η συλλογή και διάφορες τέτοιου είδους ερωτήσεις. Η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσα από τη σελίδα που υπάρχει στο Instagram, το Life is wood. Με σχόλια κάτω από φωτογραφίες, αλλά και πάρα πολλά μηνύματα. Όπως μου έχουν πει, δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα και αυτό είναι που κεντρίζει το ενδιαφέρον του κόσμου, καθώς τους φαίνεται ιδιαίτερο και ξεχωριστό.»
Όπως είναι λογικό, για να βγάλεις ένα όμορφο αποτέλεσμα, πρέπει να σου αρέσει αυτό που κάνεις. Κάτι που βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και τον κ. Κτίστη. «Για να βγει κάτι όμορφο, πρέπει σίγουρα να έχεις τη διάθεση να το κάνεις, αλλά και να το αγαπάς. Εμένα μου αρέσει πολύ να βλέπω ποδόσφαιρο, γι’ αυτό και λατρεύω να φτιάχνω τα γήπεδα.»
Πριν λίγους μήνες, ολοκλήρωσε και τη μακέτα του «Καμπ Νόου». Ένα όχι και τόσο εύκολο γήπεδο θα έλεγε κάποιος. «Είναι το μεγαλύτερο γήπεδο της Ευρώπης. Ήμουν ανάμεσα σε αυτό και στο γήπεδο της Ντόρτμουντ. Αυτό έλεγα να φτιάξω στην αρχή γιατί ήταν πιο απλό. Το Καμπ Νόου από την άλλη, δεν είναι όλο ίσιο, είναι στρογγυλό, με πολύ μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας. Αλλά ήθελα να το κάνω. Μου πήρε αρκετές μέρες για να σκεφτώ ακριβώς πώς θα γίνει. Με ιντρίγκαρε πάρα πολύ όμως να το καταφέρω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Βρήκα τελικά τον τρόπο και βγήκε πιο εύκολα από αυτό που, τουλάχιστον, φανταζόμουν αρχικά. Πολλές φορές το να υπάρχει ένα επίπεδο δυσκολίας παραπάνω, σου δίνει επιπλέον κίνητρο.»
Μέχρι στιγμής τα γήπεδα που έχουν δημιουργηθεί είναι το «Γ. Καραϊσκάκης», η «Λεωφόρος», το παλιό γήπεδο της ΑΕΚ το «Νίκος Γκούμας» και ξεχωριστά το κομμάτι της «σκεπαστής», το «Καμπ Νόου», το «Άνφιλντ», το «Μπομπονέρα», το «Allianz Arena» και το «Κλεάνθης Βικελίδης». Φυσικά κάποια από αυτά πάνω από μία φορά. Σε εξέλιξη βρίσκεται η νεόδμητη έδρα της «Ένωσης» στη Νέα Φιλαδέλφεια, η «OPAP Arena - Αγιά Σοφιά».
Τέλος, στα μελλοντικά σχέδιά του είναι και η κατασκευή ενός γηπέδου μπάσκετ. «Θα ήθελα να φτιάξω ένα γήπεδο του NBA, που είναι μεγάλα, ουσιαστικά σαν ποδοσφαιρικά. Πιθανότατα με γυάλινη οροφή από πάνω, ώστε να φαίνεται το περιεχόμενο, αλλά και με φωτισμούς.»
Όποιος ενδιαφέρεται για τα γήπεδα, μπορεί να επικοινωνήσει με τον κ. Κτίστη στο Instagram, μέσω της σελίδας «Life is wood», ενώ κάποια έργα μπορεί να τα βρει και στο www.artyetfun.com. Βέβαια, ίσως πρέπει να… βιαστεί, καθώς όπως παραδέχεται ο ίδιος «πολλές φορές με το που ανεβάσω μία φωτογραφία ή ένα story από κάτι που έχω σε εξέλιξη και γίνεται αντιληπτό ποιο γήπεδο είναι, μου έρχεται αμέσως μήνυμα.»
