Football Talk

Συνενοχή και πως γουστάρατε: Μαζί κάποτε, πλέον χωριστά, μα πάντα συγκάτοικοι στην (ποδοσφαιρική) τρέλα τους, Αλμέιδα και Σιμεόνε ανταμώνουν ξανά!

Συνενοχή και πως γουστάρατε: Μαζί κάποτε, πλέον χωριστά, μα πάντα συγκάτοικοι στην (ποδοσφαιρική) τρέλα τους, Αλμέιδα και Σιμεόνε ανταμώνουν ξανά!
Κάποτε συγκάτοικοι στην (ποδοσφαιρική) τρέλα τους, όταν η πατρίδα τους ήθελε να φθάσει ξανά στην κορυφή του κόσμου, μαζί πρωταθλητές στο ιστορικό (καθότι τελευταίο) Scudetto της Λάτσιο, ο «Πελάδο» Ματίας Αλμέιδα και ο «Τσόλο» Ντιέγκο Σιμεόνε συναντώνται χρόνια μετά ως αντίπαλοι στην Ισπανία, σ' ένα ματς με πολλές αναμνήσεις με κορυφαία όλων το κοινό ερέθισμά τους στην ψυχή: την «πιο αγνή μορφή» της μπάλας της χώρας τους, που προχθές είχε γενέθλια και τα γιόρτασε ψηλά. 
Ο ένας ταγμένος στο ποδόσφαιρο, μπάλα 24/7. Ο άλλος... το ίδιο σχετικά, όμως διαφορετικός ταυτοχρόνως. Διαβασμένος, φιλοσοφημένος, διαφορετικός. «Ο Τσόλο ήταν υπερβολικά επαγγελματίας. Ζούσε μόνο για το ποδόσφαιρο. Εγώ ήθελα να μιλήσω για τη ζωή, κι εκείνος μου έλεγε για τον επιθετικό της Κροατίας ή τον μέσο της Φινλανδίας. Του φώναζα: “Άσε λίγο το ποδόσφαιρο!”» Αυτό τους ένωσε, άλλωστε, κι αυτό στην Αργεντινή σημαίνει ένα πράγμα: Μαραντόνα - ειδικά πριν τον Μέσι, τον διάδοχό του επί Γης. Ακόμη και τώρα, κάποιοι τους διαχωρίζουν, ιδίως όσοι έζησαν τον Ντιέγκο, χωρίς φυσικά να απαρνούνται την ασύγκριτη κληρονομιά που αφήνει ο ετεροχρονισμένος διόσκουρός του στην ιστορία. Απλώς, αισθάνονται διαφορετικά λίγο για τον πρώτο.


«Είχα πει αρχικά ναι, αλλά το μετάνιωσα την ίδια μέρα. Βλέπαμε διαφορετικά το ποδόσφαιρο και ήθελα να συνεχίσω να παίζω λίγο ακόμα. Δεν ήθελα να είμαι βοηθός, ήθελα να είμαι πρώτος προπονητής», παραδέχεται ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ για το ξεκίνημα του αποψινού (17:15) αντιπάλου του. «Τον αγαπώ. Ήταν το φως του ποδοσφαίρου μας, ο καλύτερος και μοναδικός. Ήταν ποδόσφαιρο στην πιο αγνή μορφή του»Ήταν μοναδικός. Γνώριζε κάθε ποδοσφαιριστή, ακόμα και εκείνους που έπαιζαν στις μικρότερες κατηγορίες. Είχε απίστευτη μνήμη και ποτέ δεν ξέχναγε κανέναν. Ο κόσμος μιλούσε για τα καλά και τα κακά του, αλλά λίγοι γνωρίζουν την πλήρη εικόνα. Ο Μαραντόνα δεν απέλυσε ποτέ προπονητή, ήταν φως για το ποδόσφαιρο μας. Ήταν έμπνευση για κάθε Αργεντινό και για εκατοντάδες ποδοσφαιριστές παγκοσμίως.» Αυτά σε χρόνο διαφορετικό για τον Μαραντόνα, τη μόνιμη έμπνευση των Αργεντινών, την πρώτη όλων.  

Παραδέχεται - πώς αλλιώς - την κληρονομιά του Σιμεόνε στην Ατλέτικο, της οποίας άλλαξε την σύγχρονη ιστορία, μετατρέποντάς την από συμπολίτη και απλή αναφορά στον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας, ομάδα που διεκδικεί τίτλο και είναι από τις κορυφαίες στην Ευρώπη, αναγνωρίζοντας πως θα ήθελε να πετύχει ανάλογα ή, έστω, τα... μισά. Πάντως, για την ώρα κατάφερ να αντιστρέψει την αρνητική εκκίνηση των δύπ πρώτων συνεχόμενων ηττών και, αν και η ομάδα... κύλησε ξανά με άλλες δύο τελευταίες, τις πιο πρόσφατες στα αρνητικά αποτελέσματα, ξεχωρίζει ο θρίμβος επί της Μπαρτσελόνα με 4-1. Η διαφορά τους έξι βαθμοι (19 έναντι 13), με ενδεχόμενη επιστροφή στις νίκες να καθιερώνει τη Σεβίλλη στην τετράδα και να δημιουγεί μια νέα σελίδα στη σχέση των δύο φίλων. Η συνέχεια στο χορτάρι...

Νικόλας Κανελλόπουλος 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης