Σχετικά Άρθρα
Δημήτρης Διαμαντίδης στο BN Sports: «Σπουδαίος παίκτης ο Βασίλης και για εμένα ένας σπουδαίος συμπαίκτης»
Βόμβα: Αποσύρεται ο Βασίλης Σπανούλης!
«Πάνω απ' όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα. Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Βασίλης Σπανούλης, ένα παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ». Αυτά είναι μερικά λόγια από το συγκινητικό "αντίο" ενός «θρύλου» του ελληνικού μπάσκετ και όχι μόνο, ο οποίος κατέκτησε τα πάντα και αφήνει ένα τεράστιο κενό πίσω του.
Ο επί έντεκα χρόνια αρχηγός του Ολυμπιακού «πάλεψε» με τον εαυτό του και την λογική για να «παγώσει» τον χρόνο και να καθυστερήσει το αντίο στη δράση, όμως ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τα βάλει μαζί του. Στα 39 του χρόνια ήρθε αντιμέτωπος με την πιο ζόρικη απόφαση της καριέρας του αλλά αυτή τη φορά δεν... σήκωνε άλλη αναβολή.
Το πνεύμα του έλεγε "ναι" αλλά δεν υπάκουσε το κορμί. Ο άνθρωπος-παίκτης που είχε πολλά πρόσωπα μαζί. Αυτός που πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο στο Βελιγράδι με την Εθνική, αυτό που πέρασε άτρωτος πάνω από την Τeam USA στη Σαϊτάμα, εκείνος που δημιούργησε μία «αχτύπητη» τριπλέτα στην περιφέρεια του Παναθηναϊκού με τους Διαμαντίδη και Γιασικεβίτσιους και άλλαξε την ιστορία ενός ολόκληρου συλλόγου όπως του Ολυμπιακού.
Αυτός που έχει σημειώσει τους περισσότερους πόντους και ασίστ στην ιστορία της Εuroleague και εκείνος που έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για την εκπλήρωση του παιδικού του ονείρου. Ένας παίκτης που δεν σταμάτησε ποτέ να ξεπερνάει τον εαυτό του. Το «ΒΝ Sports» ξεχώρισε κάποια σημαντικά γεγονότα από την τεράστια καριέρα του Βασίλη Σπανούλη και σας τα παρουσιάζει.
Από τη Λάρισα στο draft του ΝΒΑ
Ο Σπανούλης γεννήθηκε στη Λάρισα τον Αύγουστο του 1982 και μεγαλώνοντας δεν γινόταν να μην έχει σαν πρότυπα εκείνη την περίοδο τα «μεγαθήρια» του παγκόσμιου και ελληνικού μπάσκετ αντιστοίχως,Νίκο Γκάλη και Μάικλ Τζόρνταν. Μετά τα ανεπιτυχή περάσματά του από το ποδόσφαιρο και την κολύμβηση, λάτρεψε το μπάσκετ με την πρώτη... ματιά
Από μικρή ηλικία ξεχώρισε από τους συνομηλίκους του και αγωνιζόμενος με την φανέλα του Γ.Σ.Λάρισας έφτασε μέχρι την Α2 κατηγορία και το 2001 κατηφόρισε προς Αθήνα για λογαριασμό του Αμαρουσίου. Η ομάδα του έδωσε την ευκαιρία να πάρει την πρώτη του ευρωπαϊκή... γεύση, συμμετέχοντας στο Κύπελλο Κόρατς και το Εurocup. Mετά την ανάδειξή του ως καλύτερος νέος παίκτης το 2003 στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή στα draft του ΝΒΑ. Το 2004 οι Ντάλας Μάβερικς τον επέλεξαν στον δεύτερο γύρο και στο νούμερο 50.
Το μεγάλο βήμα στον Παναθηναϊκό και το όνειρο του ΝΒΑ
Οι μεγάλες ελληνικές ομάδες είχαν εντυπωσιαστεί από τις ικανότητές του και την ωριμότητα που έβγαζε στο παρκέ για την ηλικία του. Ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που απέσπασε την υπογραφή του, προσφέροντας ένα «γενναιόδωρο» ποσό και εκείνος δεν τους άφησε παραπονεμένους. Κατέκτησε το νταμπλ στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα είχαν ξεκινήσει να γίνονται οι συγκρίσεις στην Ευρώπη με τον Κόμπε Μπράιαντ, λόγω του στιλ παιχνιδιού του.
Την επόμενη σεζόν οι Χιούστον Ρόκετς απέκτησαν τα δικαιώματά του από τους Μάβερικς και του έκαναν «κρούση». Εκπλήρωσε το παιδικό του όνειρο, όμως η κατάληξη δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών του χαρακτηρίζοντας αυτή την εμπειρία ως μία κακή παρένθεση στην καριέρα του: «Είναι σαν να έγινε μια λάθος συμφωνία μεταξύ ανθρώπων. Ο προπονητής είχε χτίσει την ομάδα ήδη χωρίς εμένα, χωρίς εγώ να το ξέρω. Ήταν όλο λάθος».
Η επιστροφή στην Ευρώπη και η δημιουργία του «μύθου»
Ο Παναθηναϊκός ήταν πάλι εκείνη η ομάδα που τον υποδέχθηκε στην... αγκαλιά του μετά το «χαστούκι» που δέχθηκε στο ΝΒΑ και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο χτίσιμο μίας υπερομάδας, όπου είχε στόχο να σαρώσει τα πάντα. Η συνύπαρξη με άλλους μεγάλους παίκτες στο ρόστερ της ομάδας δεν τον περιόρισαν, ούτε τον αποθάρρυναν. Αντιθέτως βοήθησε στα μέγιστα για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στην πέμπτη του ευρωπαϊκή κούπα (2009). 
Η συνεισφορά του αποτυπώθηκε στο γεγονός ότι αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης σε εκείνο το Final Four. O Έλληνας γκαρντ είχε κατακτήσει τα πάντα με τους «πράσινους». Εντός συνόρων μετρούσε τέσσερα πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα, ενώ είχε στην κατοχή του και μία Εuroleague.
Η μετακίνηση στον «αιώνιο» αντίπαλο
Μία από τις πιο ηχηρές μεταγραφές των τελευταίων ετών στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη ήταν η μεταγραφή του Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό στον «αιώνιο» αντίπαλο. Οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες, όμως όλοι γνώριζαν ότι οι «ερυθρόλευκοι» στήριζαν πάνω του πολλά. Αυτό αποδείχθηκε στην πράξη και αποτέλεσε τον μέντορα για τους υπόλοιπους νεαρούς συμπαίκτες του.
Οι επιτυχίες ήρθαν νωρίτερα απ' ότι επιδίωκαν και ο Σπανούλης πραγματοποιώντας τρομακτικές εμφανίσεις στη Εuroleague επανέφερε τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρώπης back to back (2012,2013) και μετέδωσε το μέταλλο του νικητή. Τα ατομικά βραβεία στην Εuroleague έπεφταν... βροχή, ενώ πανηγύρισε τρεις φορές το πρωτάθλημα στο «λιμάνι».
Στην Εuroleague αγωνίστηκε για 15 σεζόν και κατάφερε να εξελιχθεί σε έναν πραγματικό legend της διοργάνωσης. Ξεπέρασε σε πόντους τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο και «έπιασε» την κορυφή (4.455), ενώ «καπάρωσε» και την πρωτιά στην κατηγορία των ασίστ (1.607).
Το κεφάλαιο Εθνική και το «απωθημένο» του
Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι στις επιτυχίες της Εθνικής ομάδας τη νέα χιλιετία από τα μικρότερα κλιμάκια μέχρι και τους Άνδρες. Το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου το 2005 και η νίκη επί των Η.Π.Α των Κόμπε Μπράιαντ, Λεμπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Ουέιντ στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας (2006)- συνοδευόμενο με το αργυρό μετάλλιο- είναι αυτά που έχουν μείνει περισσότερο «χαραγμένα» στη μνήμη του. Φυσικά πριν πει το αντίο στην «επίσημη αγαπημένη» κατέκτησε ένα χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας (2009).
Έξι χρόνια μετά την αποχώρησή του από την Εθνική ο Σπανούλης επιθυμούσε ένα τελευταίο... Last Dance με την ομάδα που δέθηκε συναισθηματικά. Ο Πιτίνο του είχε δώσει τα «κλειδιά» για να ηγηθεί της αποστολής στο Προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά με στόχο να ζήσει για μία τελευταία φορά την αίσθηση να εκπροσωπεί την χώρα του σε ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όμως η ατυχία του χτύπησε την... πόρτα και του στέρησε την ευκαιρία.
Πρότυπο για τεράστια ονόματα του παγκόσμιου μπάσκετ
Ο Βασίλης Σπανούλης δεν είναι ένα μεγάλο όνομα μόνο για την Ελλάδα. Η φήμη του και τα κατορθώματά του ξεπέρασαν τα σύνορα και ενέπνευσαν αρκετούς σημερινούς αστέρες του αθλήματος να ασχοληθούν με την πορτοκαλί θεά. Πρώτος και καλύτερος ο Λούκα Ντόντσιτς. Το παιδί-θαύμα του ΝΒΑ όπου βρεθεί και σταθεί θα στάξει... μέλι για τον «Kill Bill», παραδεχόμενος ότι αποτελεί το πρότυπό του και η αφορμή να επιλέξει το νούμερο 7 στο πίσω μέρος της φανέλας του όσο αγωνιζόταν στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι υστεροφημίες και τα μηνύματα λατρείας δεν σταματούν εδώ, με τον Αλμπέρτο Αμπάλδε μετά τον αγώνα με την Ρεάλ Μαδρίτης πέρυσι να του ζητάει στα αποδυτήρια μία υπογεγραμμένη εμφάνισή του. Εξαιτίας του Σπανούλη αρκετοί παίκτες της Εuroleague έπιασαν την μπάλα του μπάσκετ στα χέρια τους. Αυτό φάνηκε και από την ανακοίνωση της Ένωσης Παικτών μετά την γνωστοποίηση της απόσυρσής του: «Tι καριέρα! Ήσουν έμπνευση για πολλούς νέους παίκτες και θα παραμείνεις ένας θρύλος του αθλήματος. Θα λείψεις από το μπάσκετ».
Λόγια που δεν μπορούν να ειπωθούν στον καθένα αλλά σε έναν πραγματικό «θρύλο». Αυτόν τον τίτλο δεν το απέκτησε μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου αλλά και εκτός, με την αφοσίωση, την εργατικότητα και το ήθος του.
Ο Βασίλης Σπανούλης δεν θα έχει το τέλος και το αντίο που του αρμόζει σε ένα κατάμεστο γήπεδο να ζητοκραυγάζει το όνομά του και να τον αποθεώνει. Η μεγαλύτερη επιτυχία δεν είναι ούτε η γεμάτη τροπαιοθήκη του, ούτε τα ατομικά ρεκόρ αλλά ούτε οι παρουσίες του σε μεγάλες διοργανώσεις. Αντιθέτως είναι η τεράστια κληρονομιά που αφήνει πίσω του και ο σεβασμός συμπαικτών και αντιπάλων.
Ο «Kill Bill» μας συστήθηκε ως Βασίλης και μας αποχαιρετά ως...legend.
Νίκος Τσώτας
