Ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος στο μεγαλύτερο διάστημα, το πέναλτι έλυσε τον γρίφο και το 2-0 από το αυτογκόλ του Τσίκο χάρισε τελικά ένα εύκολο απόγευμα και το πρώτο τρίποντο στην εποχή Μπενίτεθ για το «τριφύλλι».
Οι πράσινοι ήταν σαφώς ανώτεροι των Αρκάδων από τους οποίους δεν κινδύνεψαν σε καμία στιγμή του ματς και έχοντας κορυφαίους τους Τσιριβέγια, Ζαρουρί και Τσέριν πήραν αυτό που ήθελαν με ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο (45+5’ Σφιντέρσκι, 68’ Τσίκο αυτογκόλ), εκμεταλλευόμενοι δύο στατικές φάσεις κι ελέγχοντας πλήρως τον αγώνα.
Στην παρθενική παρουσία στον πράσινο πάγκο, ο καταξιωμένος Ισπανός προπονητής στηρίχθηκε στο σχηματισμό (4-2-3-1) και τον κορμό του αγώνα με τη Φέγενορντ στο Ρότερνταμ, πραγματοποιώντας μόλις δύο αλλαγές στην ενδεκάδα (Τσιριβέγια αντί Σιώπη και Ζαρουρί αντί Κώτσιρα).
Με την ειδοποιό διαφορά, από πλευράς προσώπων, ότι τοποθέτησε στη θέση «10» τον Τζούρισιτς, συν το γεγονός ότι η γραμμή πίεσης ξεκινούσε από τα τρία τέταρτα του γηπέδου και όχι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Ο Αστέρας Τρίπολης αμύνθηκε σε χαμηλό μπλοκ με άμυνα χώρου πίσω από τη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός έλεγξε από το ξεκίνημα το ρυθμό και δίχως να βγάλει ορμητικότητα, προσπάθησε με υπομονή και ανάπτυξη από τα δύο άκρα (προς τους Τετέ, Ζαρουρί) με «εγκέφαλο» τον Τσιριβέγια που συχνά-πυκνά πραγματοποιούσε μεγάλες διαγώνιες μπαλιές αλλάζοντας τις πλευρές
Με την ειδοποιό διαφορά, από πλευράς προσώπων, ότι τοποθέτησε στη θέση «10» τον Τζούρισιτς, συν το γεγονός ότι η γραμμή πίεσης ξεκινούσε από τα τρία τέταρτα του γηπέδου και όχι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Ο Αστέρας Τρίπολης αμύνθηκε σε χαμηλό μπλοκ με άμυνα χώρου πίσω από τη μπάλα. Ο Παναθηναϊκός έλεγξε από το ξεκίνημα το ρυθμό και δίχως να βγάλει ορμητικότητα, προσπάθησε με υπομονή και ανάπτυξη από τα δύο άκρα (προς τους Τετέ, Ζαρουρί) με «εγκέφαλο» τον Τσιριβέγια που συχνά-πυκνά πραγματοποιούσε μεγάλες διαγώνιες μπαλιές αλλάζοντας τις πλευρές
