Football Talk

Η ποικιλία Πρωταθλητών στην Ιταλία και η... Α' Εθνική της δεκαετίας του '80!

Η ποικιλία Πρωταθλητών στην Ιταλία και η... Α' Εθνική της δεκαετίας του '80!

Η Serie A την τελευταία τετραετία έχει δει τέσσερις διαφορετικές ομάδες να κατακτούν την κορυφή. Είναι κάτι που έχει να συμβεί αρκετά χρόνια στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εκεί που έχει... ξεχαστεί αυτό, αφού πέρασαν περίπου ... 40 χρόνια, είναι το ελληνικό πρωτάθλημα!

Η Νάπολι έγραψε την ιστορία της κατακτώντας την κορυφή για πρώτη φορά μετά το 1990, κάνοντας υπερήφανο τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και ξενυχτώντας – ίσως μέχρι και σήμερα – ολόκληρη την πόλη που λογικά ακόμα πανηγυρίζει, γιορτάζει, «μεθάει» από ποδοσφαιρική ευτυχία. Και ταυτόχρόνα, έκανε την Serie A, την Λίγκα με τους περισσότερους διαφορετικούς πρωταθλητές την τελευταία 4ετία και τους περισσότερους στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τα τελευταία 7 έτη.

Για τους «παρτενοπέι», μπορεί το τεράστιο επίτευγμα να σημειώθηκε σε ματς εκτός έδρας, ωστόσο, 60.000 κόσμος στο «Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα» ξέσπασε για τις τρεις δεκαετίες που είχε να δει την αγαπημένη του ομάδα να έχει κυριαρχήσει στο πρωτάθλημα. Μάλιστα, η κίνηση του Ντε Λαουρέντις να τοποθετήσει γιγαντοοθόνες, να βάλει τυπικά ένα μικρό κόστος στα εισιτήρια και να διαθέσει όλα τα έσοδα σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, μόνο ως κάτι επιπρόσθετα πανέμορφο λειτούργησε.

Στο θέμα μας, όμως...

Μετά την Γιουβέντους του 2020, την Ίντερ του 2021 και την Μίλαν του 2022 με τον τεράστιο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς να έχει επιστρέψει στους «ροσονέρι» και να κάνει πράξη την υπόσχεσή του για τον τίτλο, ήρθε τώρα η Νάπολι για το καρέ διαφορετικών κατακτητών της κορυφής του πρωταθλήματος.

Πότε, όμως, παρατηρήσαμε κάτι αντίστοιχο στις υπόλοιπες μεγάλες Λίγκες της Ευρώπης; Και... πόσο μακριά φτάσαμε για να το βρούμε και για το ελληνικό πρωτάθλημα;

Στην Αγγλία ήταν αρκετά πιο πρόσφατο το διαφορετικό καρέ θριαμβευτών και ήταν την περίοδο που η Λέστερ έγινε θέμα συζήτησης σε ολόκληρη την Ευρώπη, το 2016. Τότε που τα κατάφερε κόντρα σε κάθε σκέψη που θα μπορούσε να γίνει και με τα προγνωστικά να είναι τέτοια που να μη σε οδηγούν σε αυτή την επιλογή ούτε για... πλάκα.

Η τετράδα Πρωταθλητών ξεκίνησε από το 2013, στον τελευταίο τίτλο του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πριν την απόσυρσή του, το 2014 η Σίτι ανέβηκε ξανά στον θρόνο της μετά το επικό φινάλε του 2012, η Τσέλσι ήταν εκείνη που με τον φοβερό Ντιέγκο Κόστα το 2015, στη δεύτερη θητεία του Ζοσέ Μουρίνιο στην τεχνική ηγεσία κατέκτησε τον τίτλο, με την Λέστερ να γράφει το έπος της, το 2016.

Επί γαλλικού εδάφους, είναι λογικό πως τα τελευταία αρκετά χρόνια η Παρί Σεν Ζερμέν – με ελάχιστες εξαιρέσεις στις σεζόν – είναι η απόλυτη κυρίαρχος και έπρεπε να γυρίσουμε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας για να βρούμε τέσσερα διαφορετικά ονόματα χαραγμένα στην πρώτη θέση της Ligue1. Το 2010 ήταν η Μαρσέιγ, το 2011 η Λιλ (η οποία επέστρεψε στο ρετιρέ το 2021), η Μονπελιέ το 2012 τα είχε καταφέρει αφήνοντας την Παρί στην 2η θέση και το νυν μεγαθήριο της Γαλλίας έκανε την αρχή της... επέλασης το 2013.

Η Bundesliga και η LaLiga μάς τραβούν ακόμα πιο πίσω χρονικά για να εντοπίσουμε κάτι αντίστοιχο.

Τέλη '90s – αρχές Millenium (2000) για το ισπανικό πρωτάθλημα, ώστε να εντοπιστεί η περίοδος που πραγματικά το μονοπώλιο δεν ήταν των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. Αν και φυσικά κάπου κατάφεραν να μπουν ξανά και οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι.

Σε πολύ διαφορετικές εποχές από αυτές που διανύει πλέον η Ντεπορτίβο Λα Κορούνια που ήταν τρομερή σ' εκείνα τα χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του '90, είχε στεφθεί Πρωταθλήτρια Ισπανίας το 2000! Μια χρονιά νωρίτερα το είχαν πάρει οι «μπλαουγκράνα», το 2001 ήταν σειρά της Ρεάλ έχοντας αποτύχει τότε να ξαναφτάσει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ μετά τον θρίαμβο του 2000 απέναντι στην Βαλένθια. Η τετράδα συμπληρώθηκε από τις επίσης πολύ διαφορετικές τότε, «νυχτερίδες», που είχαν κατοχυρώσει το ρετιρέ, το 2002.

Αρχές δεκαετίας '90 στην Γερμανία, όπου φυσικά τα ονόματα των Μπάγερν Μονάχου και Μπορούσια Ντόρτμουντ δεν θα μπορούσαν να λείψουν. Εκείνες κατέκτησαν τον τίτλο το 1994 και το 1995 αντίστοιχα, ενώ, είχαν προηγηθεί για την... ποικιλία στο καρέ οι Στουτγκάρδη (1992) και Βέρντερ Βρέμης (1993). Φυσικά το δίδυμο ΜπάγερνΝτόρτμουντ κι εκείνες τις σεζόν βρίσκονταν στην 2η θέση της βαθμολογίας.

Και φτάσαμε... στα δικά μας. Στο ελληνικό πρωτάθλημα. Εδώ όπου η αναζήτηση τεσσάρων διαφορετικών πρωταθλητών, είχε μεγαλύτερη διαδρομή προς το παρελθόν για τον εντοπισμό της συγκεκριμένης επίδοσης. Δεδομένα φέτος θα έχουμε νέο πρωταθλητή, αφού Παναθηναϊκός και ΑΕΚ «μονομαχούν» για τον τίτλο που πέρυσι κατέκτησε ο Ολυμπιακός και που φέτος δεν δύναται να διεκδικήσουν οι Πειραιώτες.

Η αλήθεια είναι πως τρεις διαφορετικούς πρωταθλητές είχαμε αρκετά πρόσφατα, με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ να παίρνουν διαφορετικές χρονιές τον τίτλο. Τέσσερις, όμως, πότε; Γυρίζουμε σε εποχές Α' Εθνικής, στα τελειώματα της δεκαετίας του 1980! Πάμε στα 36 χρόνια νωρίτερα, όπου η ΑΕΛ κατάφερε και μπήκε ανάμεσα στα υπόλοιπα γνωστά ονόματα των συλλόγων που περιμένει κανείς να δει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας ανά τα χρόνια!

Ο Ολυμπιακός το 1987 άφησε τον Παναθηναϊκό στη δεύτερη θέση, η Λάρισα το 1988 έκανε την έκπληξη με την κατάκτηση του πρωταθλήματος προσφέροντας ευτυχία στον «Κάμπο», η ΑΕΚ το 1989 έκανε το ... χατ-τρικ και ο Παναθηναϊκός του 1990 μπήκε στο κάδρο της διαφορετικής, τότε, αλλά και μοναδικής μέχρι σήμερα, συγκυρίας όπου το ελληνικό πρωτάθλημα είδε σε τέσσερις αγωνιστικές περιόδους, ισάριθμους διαφορετικούς Πρωταθλητές! 

Κώστας Ζάλιαρης

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0