Ο Παναθηναϊκός έχασε χρυσή ευκαιρία κόντρα στην Ρέιντζερς για την πρόκριση και τον μόνο που μπορεί να κατηγορήσει είναι τον εαυτό του και όχι την τύχη ή την αδικία.
Ήταν καλύτερος και στα δύο παιχνίδια. Δημιούργησε πολλές και κλασικές ευκαιρίες. Δεν άφησε την Ρέιντζερς να κάνει το παιχνίδι της. Και όμως ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αποκλειστεί από το Τσάμπιονς Λιγκ πληρώνοντας βασικά την αστοχία του και τα λάθη του.
Κρίμα όχι όμως άδικο. Γιατί στην πρόκριση των Σκοτσέζων δεν υπάρχει καμία αδικία εις βάρος του «τριφυλλιού». Και στα δύο ματς οι παίκτες του Ρουί Βιτόρια υπηρέτησαν στο απόλυτο το πλάνο τους, περιόρισαν τον αντίπαλο, και δημιούργησαν τουλάχιστον έξι κλασικές ευκαιρίες για γκολ.
Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να πάρει ούτε μία νίκη και να υποβιβαστεί στο Γιουρόπα Λιγκ. Όταν κληρώθηκε με την Ρέιντζερς κανείς δεν έλεγε πως θα ήταν αποτυχία ένας αποκλεισμός αν αναλογιστεί κανείς το όνομα του αντιπάλου. Αν δει όμως την εικόνα των δύο αγώνων, τότε το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως είναι αποτυχία.
Αποτυχία γιατί ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από μια χειρότερη - την δεδομένη στιγμή – ομάδα. Το «τριφύλλι» ήταν καλύτερο και ομαδικά και ατομικά, αλλά στις λεπτομέρειες φάνηκε η ατομική ποιότητα. Όχι τόσο των Σκωτσέζων, όσο η απουσία της ελληνικής ομάδας.
Δε νοείται εξτρέμ όπως ο Πελίστρι να χάνει τέτοιες ευκαιρίες. Προφανώς και το γκολ δεν είναι το φόρτε του αλλά τουλάχιστον μία από τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν έπρεπε να τις μετατρέψει σε γκολ. Επίσης, το ποδόσφαιρο είναι και θέμα ψυχολογίας. Εκεί που ο Παναθηναϊκός πήρε προβάδισμα στο σκορ, αμέσως δέχτηκε την ισοφάριση. Εκεί που θα έπρεπε να κάνει μια καλύτερη διαχείριση του υπέρ του σκορ, ήρθε η ισοφάριση και κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Καλώς ή κακώς για τους «πράσινους» χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία για μια πρόκριση που θα έστρωνε τη σεζόν από τον Ιούλιο. Και αν σκεφτεί κανείς πως ο επόμενος αντίπαλος στην Ευρώπη είναι ίδιου επιπέδου (ίσως και καλύτερος της Ρέιντζερς) φέρνει τους «πράσινους» μπροστά σε ένα βουνό.
Ένα βουνό που μπορεί να διαμορφώσει από τώρα μια σεζόν. Ένας δεύτερος αποκλεισμός θα φέρει γκρίνια κι εσωστρέφεια και μια ομάδα σε αχαρτογράφητα νερά, ενώ πιθανή πρόκριση θα φέρει τόσο ηρεμία όσο και μια κανονικότητα αφού κανείς δεν μπορεί να μην παραδεχτεί πως στο Κορωπί δουλειά γίνεται.
