γράφει : Γιάννης Ψαράκης
Τώρα που αρχίζει να κάθεται ο κουρνιαχτός από τη «μετακίνηση της δεκαετίας» όπως δικαίως χαρακτηρίστηκε αυτή του Κώστα Σλούκα στον Παναθηναϊκό και πριν σκάσουν και οι επόμενες… μπόμπες από τους δύο αιώνιους ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα όσα έγιναν με μία όσο γίνεται αποστασιοποιημένη ματιά.
Σχετικά Άρθρα
ΕΠΙΣΗΜΗ η «βόμβα» - Σλούκας τριετίας στον Παναθηναϊκό!
Μια του Κώστα, δυο του Σλούκα, τρεις και τον έντυσε στα πράσινα!
Από τον Πάσπαλι και τον Σπανούλη, στον Σλούκα: Οι 35 διπλοί πράκτορες των «αιωνίων»
Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης
Δίχως χρονοτριβή λοιπόν πάμε στην ουσία απαντώντας σε 5+1 ερωτήματα σχετικά με το τρίγωνο Ολυμπιακός – Σλούκας – Παναθηναϊκός.
- Είναι η μετακίνηση του Σλούκα στον Παναθηναϊκό η πιο σημαντική του καλοκαιριού και γιατί;
Το δίχως άλλο… Ο Σλούκας ή για να ακριβολογώ το status του Σλούκα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι αυτό που αλλάζει επίπεδο και τον Παναθηναϊκό μετά από τρία χρόνια σχεδόν ανυποληψίας στην Ευρωλίγκα. Η απόκτησή του είναι αυτό που λένε και οι Αμερικανοί statement δηλαδή ένα μήνυμα επιστροφής των πράσινων σε απόκτηση ελίτ παικτών που ειδικά όσον αφορά στους Έλληνες είχαν πολλά χρόνια να δουν. Ο Σλούκας είναι ένας παίκτης με τεράστιες εμπειρίες (9 Final-4), εκ των κορυφαίων σε ουκ ολίγες στατιστικές κατηγορίες (αγώνες, χρόνος, πόντοι, ασίστ, αξιολόγηση) στην ιστορία της Ευρωλίγκα, ένας παίκτης που αλλάζει τα δεδομένα.
- Έκανε καλά ο Σλούκας που “τόλμησε” να κάνει το άλμα από τον ένα «αιώνιο» στον άλλο;
Αυτό θα το κρίνει η ιστορία ανάλογα και με το πως και πότε θα ολοκληρωθεί η θητεία του στους πράσινους. Ομολογώ ότι δεν του το… είχα πνευματικά να κάνει αυτή την για πολλούς ριψοκίνδυνη κίνηση έδειξε όμως αποφασισμένος να διαχειριστεί όλα όσα εξωαγωνιστικά θα προκαλέσει αυτή του η απόφαση. Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός και δει ο Παναθηναϊκός του Αταμάν, ενός προπονητή το παιχνίδι του οποίου εξαρτάται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους γκαρντ και ιδιαίτερα τον βασικό χειριστή και που του δίνει άφθονο χρόνο και ελευθερία κινήσεων ταιριάζει απόλυτα στα θέλω του Σλούκα. Όλα αυτά βέβαια επί χάρτου αφού απομένει να το δούμε και στο παρκέ.
- Ήταν σωστή η απόφαση του Μπαρτζώκα να μην δεχθεί να μιλήσει με τον Σλούκα ιδιαιτέρως όπως ανέφεραν τα ρεπορτάζ;
Δίχως περιστροφές, ναι. Η αλήθεια είναι ότι δεν με εξέπληξε η σπουδή και η ταχύτητα με την οποία μετά το διαζύγιο Ολυμπιακού – Σλούκα εμφανίστηκαν σωρηδόν τα ρεπορτάζ και από τις δύο πλευρές που ήθελαν τον μεν Σλούκα «κακό» επειδή γκρίνιαζε, επειδή σε ένα ματς δεν ήθελε να μπει αλλαγή και διάφορα άλλα και τον δε Μπαρτζώκα αδιάλλακτο να μη θέλει να μιλήσει με τον Σλούκα για να τον πείσει να μείνει στον Ολυμπιακό υποσχόμενος έναν διαφορετικό ρόλο. Δεν με ξένισαν τα όσα γράφθηκαν αλλά το timing όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Τα πράγματα στην περίπτωση και των δύο κατά την ταπεινή μου άποψη είναι απλά. Καλά έκαναν και οι δύο και χώρισαν οι δρόμοι τους γιατί στην πραγματικότητα θεωρώ ότι κανείς από τους δύο δεν ήθελε να συνεχιστεί η συνεργασία τους. Ο.Χ. (όμικρον χι) που λέει και ο Γιωργής (Μπουσβάρος), Όλοι Χαρούμενοι δηλαδή. Ο Σλούκας όταν επέστρεψε στον προερχόμενο από την Α2 και δίχως Σπανούλη Ολυμπιακό περίμενε ότι θα πάρει τα κλειδιά της ομάδας και θα γίνει ο Ολυμπιακός του Σλούκα. Αυτό λόγω του στυλ παιχνιδιού και των επιλογών του Μπαρτζώκα δεν συνέβη. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος ο Μπαρτζώκας δικαιώθηκε απόλυτα με δύο νταμπλ στην Ελλάδα, δύο σερί Final-4 και έναν τελικό χαμένο στο σουτ. Η φιλοδοξία του Σλούκα δεν συμβάδιζε άλλο με αυτή του Ολυμπιακού και ορθώς έπραξε και αποχώρησε. Και γράφω αποχώρησε γιατί νιώθω ότι είχε πάρει την απόφασή του να μη συνεχίσει ανεξάρτητα της όποιας πρότασης του Ολυμπιακού, ανεξάρτητα αν θα του μιλούσε ή όχι για αλλαγή ρόλου ο Μπαρτζώκας. Θεμιτό, απόλυτα δικαιολογημένο από την πλευρά του παίκτη που συμπεριφέρθηκε επαγγελματικά (όπως και ο Μπαρτζώκας άλλωστε) κρύβοντας κάτω από το χαλάκι (με μικρές εξαιρέσεις κάποιες δηλώσεις του παίκτη μετά τους αγώνες με ΑΕΚ, πέρυσι και Φενέρ στα πλέι-οφ φέτος αναφορικά με τον ρόλο του) τις μεταξύ τους κόντρες.
Όσο για τον Μπαρτζώκα; Νιώθοντας (δικαίως) πιο δυνατός από ποτέ άλλοτε εμμένει στο πλάνο του my way και ήταν δικαίωμά του το αν θα μιλήσει ή όχι με κάποιον παίκτη. Στην τελική γιατί να υποχρεωνόταν να κάνει κάτι που δεν το πίστευε ή δεν το ήθελε; Ορθώς έπραξε λοιπόν και από την πλευρά του άσχετα με το ότι ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για την ομάδα του να το… θυμηθούν οι πολέμιοί του και να του το «χτυπήσουν» ότι «έδιωξε» τον Σλούκα.
- Θα επηρεάσει η φυγή Σλούκα σε συνδυασμό με αυτή του Βεζένκοφ το παιχνίδι του Ολυμπιακού;
Είτε από μόνη της είτε συνδυαστικά με του Βεζένκοφ σαφέστατα και ναι. Τουλάχιστον στα χαρτιά αφού αυτοί οι δύο παίκτες «έβγαλαν» την τελευταία σεζόν πάνω από το 54% των plays του Ολυμπιακού. Βέβαια όλα αυτά θα μπορεί κάποιος να τα αναλύσει καλύτερα τόσο όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ των ερυθρόλευκων και κυρίως όταν αναπτυχθεί το σχέδιο Μπαρτζώκα στο παρκέ. Επιθετικά πάντως και οι δύο αυτοί παίκτες ήταν κάτι παραπάνω από κομβικοί ιδιαίτερα την τελευταία διετία, ο μεν Βεζένκοφ για το συνολικό παιχνίδι του (σκοράρισμα, ριμπάουντ, μέγεθος) ο δε Σλούκας για την ηγετική του φυσιογνωμία. Δεν ήταν μόνο το buzzer τρίποντο στον 3ο αγώνα με τη Φενέρ για τα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα αλλά το γεγονός ότι ο Σλούκας σημείωσε όλη τη σεζόν σχεδόν τους μισούς πόντους του Ολυμπιακού στα τελευταία δίλεπτα αγώνων με τη διαφορά ανάμεσα στην (πρώην) ομάδα του και τον αντίπαλο μικρότερη των 6 πόντων. Κοινώς όταν η μπάλα έκαιγε. Ο αντίλογος όσον αφορά στον Σλούκα έχει να κάνει με τη «άμυνά» του αφού σχεδόν πάντα οι αντίπαλοι «χτυπούσαν» τον Ολυμπιακό όταν αυτός βρισκόταν στο παρκέ αλλά και αυτό μένει να φανεί πόσο θα καλυφθεί από τη νέα ομάδα που θα ετοιμάσει ο Μπαρτζώκας και πόσο η ζυγαριά θα γύρει προς τη μια ή την άλλη πλευρά.
- Είναι ο Σλούκας ο παίκτης γύρω από τον οποίο μπορεί να «χτίσει» ο Παναθηναϊκός;
Όπως προανέφερα η απόκτηση του Σλούκα αλλάζει το status των πράσινων. Σαφώς και η απόκτηση Σλούκα «προέκυψε» αφού ο αρχικός σχεδιασμός (με Βιλντόζα και Πάντερ/Έξουμ) ήταν εντελώς διαφορετικός. Για τους πράσινους προέκυψε η διαθεσιμότητα του διεθνή γκαρντ, ορθώς έπραξαν (δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά για να τον κάνουν δικό τους) και του έστρωσαν ένα χαλί με εκατομμύρια ευρώ στα πόδια του ασχέτως με το αν στην πραγματικότητα είναι υπερβολικό το νούμερο των 10+ εκατομμυρίων ευρώ που στην πραγματικότητα θα τους στοιχίσει. Όμως τόσο αγωνιστικά όσο και επικοινωνιακά, προκειμένου δηλαδή να φέρει ξανά τον κόσμο του Παναθηναϊκού όχι απλά στο γήπεδο αλλά να τον κάνει να αγαπήσει ξανά την ενασχόλησή του με την ομάδα μετά από μία τριετία πλήρους απαξίωσης, ήταν μια κίνηση που άλλαξε τα δεδομένα. Η ηλικία του Σλούκα (33) δεν είναι απαγορευτική αφού ο παίκτης παρά τους όποιους μυϊκούς κυρίως τραυματισμούς είχε προσέχει το σώμα του, βρίσκεται σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και μπορεί να ηγηθεί της νέας ομάδας του.
- Πόσο όμοια και πόσο διαφορετική είναι η περίπτωση Σλούκα από εκείνη του Σπανούλη το 2010;
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι ο Βασίλης ήταν είναι και θα παραμείνει ένα «κλικ» πάνω από τον Σλούκα και αυτό δεν το «λένε» μόνο τα νούμερα και οι (ατομικές και ομαδικές) διακρίσεις αλλά και το legacy του. Ο Σπανούλης το 2010 ήταν 28 ετών, στο prime του και πήγαινε σε μία ομάδα που ήταν φιναλίστ του Final-4 στη 2η συνεχόμενη παρουσία της και είχε χρήμα και φιλοδοξία να γίνει 1η. Και το κατάφερε. Ο Σλούκας πήγε μεν σε μία ομάδα έξι ευρωπαϊκών τίτλων που όμως ήταν ουραγός της Ευρωλίγκα, απαξιωμένη σχεδόν παρατημένη (ειδικά την τελευταία σεζόν) όπου εκτός όλων των άλλων γράφθηκε και η πιο μελανή σελίδα στην ιστορία της με τη διακοπή του 4ου τελικού των πλέι-οφ εν μέσω επεισοδίων και βανδαλισμών. Τα χρήματα και στις δύο περιπτώσεις έπαιξαν μεγάλο ρόλο (πολύ μεγαλύτερο στην περίπτωση Σλούκα), το ότι και οι δύο προορίζονταν για ηγέτες ισχύει όπως και το ότι οι προσδοκίες ήταν και είναι μεγάλες. Ο Σπανούλης τις δικαίωσε με τις δύο σερί Ευρωλίγκες, ο Σλούκας έχει 3 χρονια μπροστά του να μείνει στην πράσινη ιστορία ως game changer και ας μην φτάσει το legacy του Αλβέρτη ή του Διαμαντίδη ακόμη και των Μποντίρογκα, Μπατίστ ή Φώτση.
