γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Στην πρεμιέρα του Γκουστάβο Πογέτ στην άκρη του πάγκου η εθνική μας πήρε τρίποντο, ο ίδιος ο Ουρουγουανός ίσως πήρε ένα μάθημα ότι τα αποτελέσματα κάποιες φορές, όχι όλες, έρχονται και με το...ποδόσφαιρο!
Λένε, και δίκιο έχουν, πως ακόμη και για το μεγαλύτερο ταξίδι το πρώτο πράγμα που χρειάζεται είναι απλά ένα βήμα! Στην περίπτωση της εθνικής μας αυτό ακριβώς, το πρώτο βήμα της...νέας εποχής, της εποχής Πογέτ, ήταν που έγινε το βράδυ της Πέμπτης στο «Windsor Park» με τη νίκη με 1-0 επί της Βόρειας Ιρλανδίας! Μένει να φανεί πόσο μεγάλο θα είναι το ταξίδι με τον Ουρουγουανό στην άκρη του πάγκου, αυτό που ήδη γνωρίζουμε είναι πως ποτέ κατά το παρελθόν, ούτε καν σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, ας όψεται η UEFA, η εθνική μας δεν έχει κληθεί να παίξει τόσο...πολύ μέσα σε τόσο λίγο, τέσσερα ματς σε διάστημα δέκα ημερών!
Και είναι αυτός ακριβώς ο... συμπυκνωμένος χρόνος που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο, αλλά και πιο ενδιαφέρον, το εγχείρημα της πρώιμης περιόδου του «Τhe Radio», αυτό ήταν το παρατσούκλι του την περίοδο που αγωνιζόταν στην Τσέλσι, στη "γαλανόλευκη"! Από το πρώτο σφύριγμα στο Μπέλφαστ μέχρι και το τελευταίο στο Βόλο στο παιχνίδι με το Κόσοβο πιο μικρά από ποτέ τα περιθώρια για αλλαγές στη λειτουργία του γκρουπ, ελάχιστες οι διαθέσιμες προπονητικές μονάδες, έως και...μάταια η προσπάθεια βελτίωσης και διόρθωσης των όποιων προβλημάτων, από τελευταία ατάκα ανεκδότου της δεκαετίας του '80 κατέληξε να καθιερωθεί για τέτοιου είδους περιπτώσεις...«σκάσε και κολύμπα!».
Και μπορεί η εθνική μας να μην σκοπεύει να φτάσει κολυμπώντας στην Αυστραλία...το ανέκδοτο που λέγαμε, αλλά σίγουρα έχει βουτήξει στα βαθιά! Δεν είναι η πρώτη φορά που της συμβαίνει κάτι τέτοιο, με το βίο και την πολιτεία της τα τελευταία χρόνια «φρόντισε» μόνη της να δυσκολέψει τη ζωή της που πάντως δεν τελειώνει σε τέσσερα παιχνίδια αρχές καλοκαιριού! Γιατί μπορεί να το ξεχνάμε ή να μη μας απασχολεί προς το παρόν ιδιαιτέρως αλλά είναι οι επιδόσεις μας σε αυτό ακριβώς τo ΝATIONS LEAGUE που τρέχει ήδη που θα παίξουν ρόλο για την κατάταξή μας στα γκρουπ δυναμικότητας της κλήρωσης της προκριματικής φάσης του EURO 2024, στις 9 Οκτωβρίου στη Φρανκφούρτη θα μάθουμε την...τύχη μας!
Ένας λόγος παραπάνω να...προσέχουμε για να έχουμε, αν με ρωτάτε στην πρεμιέρα μας παραπροσέξαμε, δεν ξέρω πώς αλλιώς να εξηγήσω ή και να δικαιολογήσω αυτό που ως ομάδα κάναμε από το 70' και μετά! Ήταν ακριβώς η στιγμή που ο Πογέτ αποφάσισε την τριπλή αλλαγή, αφαίρεσε από ματς Μπακασέτα, Λημνιό, οι δυο τους συνεργάστηκαν στο γκολ, και Γιακουμάκη και έβαλε στη θέση τους Χατζηγιοβάνη, Κουρμπέλη και Παυλίδη! Από εκείνο το σημείο και μετά η μορφή του παιχνιδιού άλλαξε δραστικά επί τα χείρω για την εθνική μας, οι Βορειοιρλανδοί κέρδισαν μέτρα, αυτοπεποίθηση, κόρνερ και φάουλ στα πέριξ της περιοχής μας, κλασική ευκαιρία δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν, δημιούργησαν όμως μέσα σε ένα εικοσάλεπτο όσες προϋποθέσεις δεν είχαν καταφέρει σε ολόκληρο το προηγούμενο κομμάτι της αναμέτρησης!
Προφανώς και δεν είναι η ώρα, ούτε και η πρόθεσή μου για να είμαι ειλικρινής, να μπούμε σε λεπτομέρειες του τύπου...γιατί βγήκε ο τάδε και όχι ο δείνα, γιατί μπήκε όποιος μπήκε, τι διαφορετικό θα μπορούσε να είχε πράξει ο ομοσπονδιακός τεχνικός τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και σε επίπεδο τακτικής στο τελευταίο εικοσάλεπτο! Η κουβέντα που στο δικό μου το μυαλό έχει νόημα, ενδιαφέρον και χρησιμότητα είναι η κουβέντα επί της φιλοσοφίας και της στρατηγικής! Ερωτηθείς πριν από το παιχνίδι ποιο θα ήταν για εκείνον το ιδανικό αποτέλεσμα ο προπονητής μας είχε απαντήσει, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το ομολογώ, όχι ένα εύκολο, ξεκούραστο και χαλαρό 2-0 ή και 3-0 ακόμη παρά ένα δύσκολο, στριφνό, γεμάτο πάθος, ένταση και ιδρώτα 1-0!
Σαν άλλος Σιμεόνε αποκαλύφθηκε ουσιαστικά on camera, ομολόγησε την προτίμησή του στις οριακές, απαιτητικές νίκες σε σχέση με τις εύκολες, τις αβίαστες, ίσως στα δικά του μάτια έως και χλιαρές! Κι ομολογώ, κανένα πρόβλημα δεν έχω με τον όποιο τρόπο ο κάθε προπονητής, όταν μιλάμε για την εθνική μας ομάδα, το τονίζω, επιλέγει να παίρνει τα αποτελέσματα αρκεί να...παίρνει τα αποτελέσματα! Ο προβληματισμός στην προκειμένη περίπτωση είναι ο εξής...το συντηρητικό, προσεκτικό έως και αντιτουριστικό παιχνίδι είναι ένα προσφιλές, αρκετές φορές αποδοτικό ΜΕΣΟ για να πετύχεις, ιδίως όταν απέναντί σου έχεις πολύ ποιοτικότερους αντιπάλους όπως πολύ συχνά μας συμβαίνει, το στόχο σου!
Τι γίνεται όμως όταν, και δεν αναφέρομαι στη μια βραδιά αλλά σε βάθος χρόνου, αυτό ακριβώς το μέσο μετατρέπεται στον ίδιο το στόχο; Γιατί εγώ αυτό κατάλαβα στο Μπέλφαστ! Δεν ήταν ότι χρειαζόμασταν την αλλαγή προσέγγισης και την...οπισθοχώρηση, τα πράγματα ήταν απολύτως στον έλεγχό μας, οι αντίπαλοί μας ουδόλως απειλούσαν, στους ανοιχτούς χώρους γινόμασταν επικίνδυνοι! Δεν οδηγηθήκαμε στην...αναθεώρηση της τακτικής μας, την επιλέξαμε χωρίς κανέναν προφανή, η αλήθεια είναι, ποδοσφαιρικά λόγο! Και ναι, ακόμη κι έτσι κρατήσαμε το οχυρό, στην πορεία βάλαμε και τρίτο στόπερ αλλά αυτό ήταν έως και προβλεπόμενο, με σχετική άνεση!
Μαυροπάνος και Χατζηδιάκος, όπως σε όλο το παιχνίδι άλλωστε, ανταποκρίθηκαν σε απόλυτο βαθμό, οι αλληλοκαλύψεις λειτούργησαν άψογα, τα τρεξίματα, με μπροστάρη το Σιώπη όσο ήταν στο χορτάρι, δε μας έλειψαν μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο, παίζοντας και με το χρονόμετρο η δουλειά έγινε και στο τέλος πανηγυρίσαμε τη νίκη, πήραμε τους τρεις βαθμούς! Όσα αγωνιστικά προβλήματα βρέθηκαν στο δρόμο μας στο βροχερό αυτό τελευταίο εικοσάλεπτο τα λύσαμε, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει το αντίθετο, αρά προς τι ίσως και η συζήτηση! Για ένα και μόνο λόγο επιτρέψτε μου...αυτά ακριβώς τα αγωνιστικά προβλήματα που βρέθηκαν στο δρόμο μας δεν τα προκάλεσε ο αντίπαλος αλλά εμείς στον ίδιο μας τον εαυτό! Απολύτως ευπρόσδεκτη, μη μπερδεύεστε, μια εθνική ομάδα που θα παίζει για το αποτέλεσμα, κάποιες φορές όμως ο καλύτερος τρόπος για να πάρεις το αποτέλεσμα είναι απλά...να παίξεις ποδόσφαιρο! Το κάναμε για εβδομήντα λεπτά, γιατί όχι για ενενήντα!
www.bnsports.gr
