Ένα τέτοιο πρωτάθλημα όμως, είναι και αυτό που ανεβοκατεβάζει τις μετοχές των προπονητών και μπορεί να υποτιμήσει τροπαιούχους όπως ο Μουρίνιο ή να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και περαιτέρω υπεραξίες, όπως στον Πεπ.
Η χρονιά όμως πρέπει να κρίνεται για το «αφεντικό» και τον κάθε μάνατζερ ανάλογα και με το budget που έχει στα χέρια του. Και με το κριτήριο αυτό η τρανταχτή επιτυχία έγινε φέτος από την West Ham και προσωπικά από τον David Moyes.
O Moyes μια φυσιογνωμία, που καθιερώθηκε στην Prem περισσότερο από 13 χρόνια πριν σαν μάνατζερ της Everton, ήταν μέχρι πρότινος από τους πλέον αδικημένους και υποτιμημένους τεχνικούς.
Αυτό προήλθε από την απόλυσή του λίγους μήνες αφότου ανέλαβε την Man Utd το 2013 καθ' υπόδειξη του μεγάλου Sir Alex Ferguson, όταν ο τελευταίος αποσύρθηκε. Αλλά για τον «chosen one» ο Fergie δεν μπορεί να είχε πέσει τόσο πολύ έξω.
Tο comeback
Η επιστροφή του στις επιτυχίες ξεκίνησε όταν έσωσε για πρώτη φορά τους Ηammers από τον υποβιβασμό το 2018, αλλά το ευχαριστώ της δίοικησης ήταν να χρήσει για την επόμενη σαιζόν τον Manuel Pellegrini, που είχε πάρει τίτλο με την Manchester City, coach το ίδιο καλοκαίρι.
Ο Pellegrini ξόδεψε πολλά λεφτά γύρω στα 100 εκατ ευρώ, αλλά απέτυχε παταγωδώς με αποτέλεσμα να απολυθεί 1,5 χρόνο αργότερα. Προ του φάσματος του υποβιβασμού, η δίοικηση της West Ham που αποτελείται από ποδοσφαιρανθρώπους και στοιχηματζίδες προσέφυγε πάλι στον David Moyes.
O Σκωτσέζος Moyes έσωσε την ομάδα, που δεν βλεπόταν και την χρονιά που λήγει τους άφησε όλους άναυδους. Ξεσκαρτάροντάς την από δαπανηρές μεταγραφές όπως ο Sebastian Haller που είχε έλθει με 50 εκατ από την Eintracht για τα μισά περίπου χρήματα και στέλνοντας δανεικό τον Felipe Anderson, δημιούργησε ένα σύνολο αγγλικού μοντέλου που έπαιξε κατά περιόδους και καλό ποδόσφαιρο.
Ο Dawson, ένας κλασσικός Άγγλος σέντερ μπακ, ο Bowen κλασσικός φουνταριστός, μεταγραφή από την Hull, οι Tσέχοι Sousek και Coufal έλαμψαν σε συνδυασμό με την καθιέρωση του Andonio σαν stricker και με την καλή σεζόν των δύο στυλοβατών Creswell και Declan Rise, που αποτελεί και το μεγάλο περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου.
Kαι ο Brendan Rodgers
Yπήρξαν βέβαια και άλλοι, αλλά ο Moyes έκανε την μεγάλη κίνηση που παραλίγο να εξαργυρωθεί με έξοδο στο Champions League με την προσθήκη του Jesse Lingard στα μέσα της περιόδου. Όμως οι Hammers έχασαν από όλους σχεδόν τους μεγάλους και η έξοδος στην Ευρώπη μπορεί να λογισθεί ως μια μεγάλη επιτυχία για ένα club, που η καλύτερή του θέση στην λεγόμενη πρώτη κατηγορία μέχρι τώρα είναι η 3η στην δεκαετία του 80 και έχει σαν τελευταίο τίτλο το FA Cup το 1980, σε μια χρονιά που έπαιζε στην δεύτερη κατηγορία.
Η West Ham είναι μια οντότητα που εκφράζει πολύ άμεσα την φιλοσοφία του αγγλικού ποδοσφαίρου με παρουσία επί δεκαετίες στην πρώτη κατηγορία και η οποία ως ομάδα του Λονδίνου τερματίζει φέτος πάνω από τους Spurs και την Arsenal.
O Μoyes λοιπόν έκανε μια επιτυχία, που αναλογικά με τα οικονομικά μέσα μπορεί να θεωρηθεί καλύτερο επίτευγμα από αυτό του Brendan Rodgers, ο οποίος έχει στην διάθεσή του πλουσιότερο ρόστερ και μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια λόγω των Ασιατών μετόχων. Αν επίσης ο Rodgers δεν βγει στο Champios League δεν θα είναι στα υπερ του, από την άλλη πλευρά όμως συγκαταλέγεται στους κορυφαίους σύγχρονους βρετανούς τεχνικούς που η Prem χρειάζεται για να διατηρεί τον χαρακτήρα της.
