Πριν από 44 χρόνια λοιπόν, οι δύο προπονητές των «αιωνίων» σήμερα ήταν 15 (ο Μπαρτζώκας) και 19 (ο Ράντονιτς) ετών και λογικά δεν ήταν ανάμεσα στους 30.000 θεατές που παρακολούθησαν από κοντά τον τελικό.
Όχι, δεν διαβάσατε λάθος. Το μπάσκετ ακόμη δεν είχε μπει για τα καλά στα μεγάλα κλειστά γήπεδα και το Παναθηναϊκό ή αν προτιμάτε Καλλιμάρμαρο Στάδιο στο κέντρο της Αθήνας ήταν η μοναδική διέξοδος για να φιλοξενήσει πολύ κόσμο σε μεγάλα ματς. Έντεκα χρόνια πριν, άλλωστε, εκεί είχε γραφτεί η ιστορία με το ευρωπαϊκό έπος της «βασίλισσας» ΑΕΚ στο Κύπελλο Κυπελλούχων.
Τυπικά κόπηκαν 19.317 εισιτήρια όμως από τους λόφους γύρω από το Καλλιμάρμαρο μπήκαν ουκ ολίγοι, κυρίως πιτσιρικάδες και υπολογίζεται ότι την ώρα του αγώνα είχε γεμίσει πάνω από το 1/2 του γηπέδου!
Καλοκαίρι λοιπόν και ο κραταιός, τότε, Ολυμπιακός, ήδη τρεις συνεχόμενες φορές τροπαιούχος στο νεοσύστατο θεσμό του Κυπέλλου προέβαλε ως φαβορί στον τελικό με τον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό. Οι ερυθρόλευκοι είχαν το προβάδισμα μέχρι και στα μισά του δεύτερου ημιχρόνου αλλά στο τέλος «μίλησε” η ευστοχία του Απόστολου Κόντου και η κυριαρχία του «Σαραντάπηχου» Γιώργου Κοκολάκη απέναντι στο αντίπαλο δέος του Γιώργου Καστρινάκη στη ρακέτα.
Ο Παναθηναϊκός νίκησε 79-72, έσπασε το σερί του Ολυμπιακού και δημιούργησε ένα άλλο δικό του αφού στους επόμενους 4 τελικούς κόντρα στους ερυθρόλευκους (1983, 1986, 2008, 2009) βγήκε νικητής μέχρι να χάσει το 2010 στο Ελληνικό.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Πολίτης): Κόντος 21, Παπαντωνίου 16, Κοκολάκης 15, Κορωναίος 12, Στεργάκος 11, Μπατής 4, Παπάζογλου (δεν χρησιμοποιήθηκαν Γκάρος, Σίγκας, Ιωάννου)
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Μουρούζης): Γιατζόγλου 28, Διάκουλας 15, Καστρινάκης 13, Μελίνι 8, Ραφτόπουλος 6, Σισμανίδης, Μπαρλάς, Κοκορόγιαννης (δεν χρησιμοποιήθηκαν οι Σπανός, Σαμπάνης)
www.bnsports.gr
