3 Οκτώβρη 2007: Ο Ολυμπιακός του Τάκη Λεμονή έσπαγε μια… κατάρα 10 χρόνων και πανηγύριζε στην έδρα της Βέρντερ Βρέμης το πρώτο του διπλό στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Τρεις εβδομάδες μετά, στις 24 του μήνα, ήταν προγραμματισμένη η επόμενη εκτός έδρας αποστολή. Ένα ματς από αυτά που δεν μπαίνουν στους υπολογισμούς για βαθμούς, απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Παρά τον ενθουσιασμό από το διπλό στη Βρέμη κανείς δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε. Κανείς εκτός από τους παίκτες του Τάκη Λεμονή.
Πόσο μάλλον όταν μόλις στο 2ο λεπτό ο Ραούλ έβαζε θέση οδηγού τη “βασίλισσα” παίρνοντας το ριμπάουντ μετά την επέμβαση του Νικοπολίδη στο σουτ του Φαν Νίστελροι. Τα προηγούμενα χρόνια αυτό θα ήταν αρκετό για να έρθει η κατάρρευση. Όχι όμως αυτή τη φορά. Μόλις 5 λεπτά ο Τζόρτζεβιτς “χόρεψε”τον Σαλγκάδο και σέρβιρε για τον Γκαλέτι με τον Αργεντινό να στέλνει τη μπάλα στη γωνία του Κασίγιας. 1-1.
Πριν, όμως, κοπάσουν οι πανηγυρισμοί οι περίπου 4000 φίλοι του Ολυμπιακού είδαν την ομάδα τους να μένει με παίκτη λιγότερο. Ο Τοροσίδης ανέτρεψε τον Φαν Νίστελροι λίγο έξω από την περιοχή και είδε απευθείας την κόκκινη κάρτα του Νορβηγού διαιτητή Όβρεμπο.
“Ε τώρα τελείωσε”, είπαν οι περισσότεροι, όμως και πάλι λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Δύο λεπτά μετά την αποβολή ο Λούα Λούα έστειλε τη μπάλα ελάχιστα άουτ, ενώ στο 22ο λεπτό ο Σαλγκάδο βρήκε τη μπάλα με το χέρι μέσα στην περιοχή μετά από γύρισμα του Τζόρτζεβιτς, αλλά ο διαιτητής άφησε το ματς να εξελιχθεί.
Η Ρεάλ Μαδρίτης συνήλθε σταδιακά και απείλησε με τον Μαρσέλο στο 31΄ και τον Ρομπίνιο στο 43΄, αλλά και στις δύο περιπτώσεις ο Νικοπολίδης αντέδρασε άψογα, στέλνοντας την ομάδα του ισόπαλη στα αποδυτήρια.
Κανείς δεν περίμενε πως οι “ερυθρόλευκοι” θα είχαν δυνάμεις και για ένα δεύτερο παρόμοιο ημίχρονο, όμως για ακόμα μια φορά τα προγνωστικά διαψεύστηκαν. Στο 47ο λεπτό ο Τζόρτζεβιτς εκτέλεσε το φάουλ και ο Ζούλιο Σέζαρ έδωσε ξανά το προβάδισμα στον Ολυμπιακού προκαλώντας ντελίριο στους φίλους της ομάδας του που δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Παρά το προβάδισμα και το γεγονός πως έπαιζαν από το 13ο λεπτό με παίκτη λιγότερο, οι Πειραιώτες δεν άλλαξαν καθόλου το πλάνο τους. Αντίθετα, ο Σούστερ βλέποντας την ομάδα του να δυσκολεύεται αφάνταστα έριξε στο ματς και τον Ιγκουαίν για να παίξει με τέσσερις επιθετικούς. Αυτός που βγήκε ήταν ο Μίτσελ Σαλγκάδο που είχε περάσει ένα εφιαλτικό βράδυ απέναντι στον 35χρονο τότε Πρέτρανγκ Τζόρτζεβιτς.
Η Ρεάλ βρήκε τη λύση με την κεφαλιά του Ρομπίνιο στο 68΄ για το 2-2. Στο τελευταίο 20λεπτό το ματς έγινε… ροντέο με τις δύο ομάδες να ψάχνουν με όλες τους τις δυνάμεις ένα τρίτο γκολ. Στο 77΄ ο Ρομπίνιο κέρδισε πέναλτι από τον Πατσατζόγλου, αλλά ο Φαν Νίστελροι που ανέλαβε την εκτέλεση έστειλε τη μπάλα ψηλά άουτ.
Στη συνέχεια ανέλαβε δράση ο Ίκερ Κασίγιας που στο 80ο λεπτό σταμάτησε με διπλή προσπάθεια το σουτ του Τζόρτζεβιτς. Τρία λεπτά αργότερα ήρθε το μοιραίο για τους “ερυθρόλευκους” με τον Φαν Νίστελροι να βγάζει τετ α τετ τον Ρομπίνιο και τον Βραζιλιάνο να κάνει το 3-2. Όμως ούτε τότε παραδόθηκαν οι παίκτες του Λεμονή. Ο Ολυμπιακός βγήκε μαζικά στην επίθεση και στο 88΄ είχε μεγάλη ευκαιρία με τον Κασίγιας να σταματάει την κεφαλιά του Νούνιες για να φτάσουμε στην φάση του αγώνα.
Το χρονόμετρο έδειχνε 90+2΄όταν μετά την κεφαλιά πάσα του Στολτίδη ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς έκανε το γυριστό σουτ. Όλοι ήταν έτοιμοι να πανηγυρίσουν, αλλά είδαν τον Κασίγιας να εκτινάσσεται να κάνει μια από τις δυσκολότερες επεμβάσεις της καριέρας του και να αποθεώνεται στη συνέχεια από τον κόσμο της ομάδας του. Όλο το Μπερναμπέου στο πόδι φώναζε για τον Άγιο Ίκερ και αυτό από μόνο του τα λέει όλα για την εμφάνιση του Ολυμπιακού εκείνο το βράδυ.
Δημήτρης Σπιλιόπουλος
www.bnsports.gr
