Η αποχώρηση του Νίκου Γουλανδρή, η απεργία των παικτών και η παραίτηση Λάκη Πετρόπουλου: Το τέλος της «χρυσής» τριετίας του Ολυμπιακού, πήρε μόλις τρεις μήνες! (video)

Παρασκευή 4 Απριλίου, 1975. Μία ημέρα πριν το ταξίδι του Ολυμπιακού στην Καστοριά, η κατάσταση στον σύλλογο μυρίζει μπαρούτι. 

 

Η απεργία των παικτών, η κόντρα του Λάκη Πετρόπουλου με τον Κώστα Θανόπουλο, τον άνθρωπο που διαδέχτηκε τον Νίκο Γουλανδρή στον προεδρικό θώκο και έφερε εν τέλει την αποχώρηση του θρυλικού προπονητή, θέτουν σε κίνδυνο το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού. Ενός συνόλου που στο διάβα του διέλυσε ό,τι βρήκε μπροστά του από το 1972 έως το 1975.

Η «χρυσή» περίοδος των Δεληκάρη, Βιέρα, Γιούτσου, Κελεσίδη, Δαβουρλή και άλλων, υπό τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου έχει σαρώσει τα πάντα εντός συνόρων, με μοναδική εξαίρεση το Κύπελλο του 1974, που χάθηκε από τον ΠΑΟΚ στα πέναλτι. 

 

Οι τίτλοι συνδυάζονται με μερικά ακατάρριπτα έως σήμερα ρεκόρ, όπως τα 58 αήττητα παιχνίδια πρωταθλήματος από τον Οκτώβριο του 1972 έως τον Απρίλιο του 1974, τα 13 γκολ παθητικό της σεζόν 1972-73, αλλά και τα 102 γκολ υπέρ της αγωνιστικής περιόδου 1973-74, όπου ξεχώρισε το μυθικό και ιστορικό 11-0 κόντρα στον Φωστήρα.

 

Παράλληλα, στην Ευρώπη σημειώνονται κάποιες σπουδαίες προκρίσεις, όπως αυτή επί της Κάλιαρι του Ρίβα, της Σέλτικ, αλλά και μία που έμεινε στα μίσα, απέναντι στην Άντερλεχτ λόγω του Ούγγρου διαιτητή, Κάρολι Παλοτάι. Ήταν το ματς που αποτέλεσε ουσιαστικά το «διαβατήριο» για τους Βιέρα και Δεληκάρη, ώστε να αγωνιστούν στην Μικτή Κόσμου.
 

Πρόκειται για την τριετία που ο Νίκος Γουλανδρής βλέπει τον πακτωλό χρημάτων που ξόδεψε να αποφέρει καρπούς, μετά από πέντε χρόνια. Παρόλα αυτά, εκείνος ο επίπονος αποκλεισμός από την Άντερλεχτ, μεταξύ άλλων αιτιών οικονομικής και ψυχολογικής φύσεως, στέκονται η αφορμή για να αποχωρήσει ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού από την προεδρία του συλλόγου, γεγονός που έδωσε τέλος σε αυτήν τη «χρυσή» περίοδο των τίτλων και των ρεκόρ. 

Το διάστημα που έπεται της αποχώρησης του Νίκου Γουλανδρή, χαρακτηρίζεται από εσωτερική αστάθεια. Οι παίκτες διαμαρτύρονται για χρήματα που δεν τους έχουν καταβληθεί και ζητούν να λάβουν τις εισπράξεις των αγώνων απέναντι σε ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Εθνικό. Ο Θανόπουλος απαντά με αντιπρόταση που δεν γίνεται δεκτή και οι ποδοσφαιριστές ετοιμάζονται να απέχουν από το κρίσιμο εκτός έδρας ματς με την Καστοριά. Ο Πετρόπουλος τους εκλιπαρεί και εν τέλει τους πείθει, να αγωνιστούν, αλλά τα πράγματα έμελλε να γίνουν χειρότερα.

 

Λίγες ώρες πριν την 25η στροφή του πρωταθλήματος, ο «αρχιτέκτονας» αυτής της σπουδαίας ομάδας ανακοινώνει πως αποχωρεί από τον σύλλογο, κάνοντας λόγο για ατελείωτο πόλεμο προς το πρόσωπό του, από εσωτερικό... εχθρό! Πιο συγκεκριμένα, βάλει κατά του νέου προέδρου του Ολυμπιακού, Κώστα Θανόπουλου, και των συνεργατών του, από τους οποίους τονίζει πως ζήτησε επανειλημμένα να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον προς τον σύλλογο, κυρίως οικονομικό. 

 

Το ρεπορτάζ της εποχής κάνει λόγο για έναν άνθρωπο καταβεβλημένο. «Λυπάμαι που πήρα αυτήν την απόφαση. Πιστεύω, όμως, ότι έτσι θα διευκολύνω την κατάσταση», δήλωνε ο Λάκης Πετρόπουλος αποχωρώντας από τον Ολυμπιακό.

Στις εννέα αγωνιστικές που απέμειναν, τα «ηνία» αναλαμβάνει ο Γιώργος Δαρίβας και παρά τις αντιξοότητες, το νταμπλ έρχεται, κάνοντας τον... Πετρόπουλο να νιώθει περήφανος. Σημείο-τομής για την κατάκτηση του πρωταθλήματος; Η επικράτηση με 3-0 επί της ΑΕΚ.



Η «χρυσή» περίοδος, όμως, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Άλλωστε, τόσο ο ΠΑΟΚ, όσο και η ΑΕΚ, αλλάζουν το στάτους τους με τον ερχομό των Λόραντ και Φάντρονκ αντίστοιχα. 

 

Ο «Δικέφαλος του Βορρά» σταματά το σερί του Ολυμπιακού το 1976, ο Παναθηναϊκός παίρνει την «σκυτάλη» την επόμενη σεζόν και ακολουθούν τα δύο σερί πρωταθλήματα της «χρυσής» φουρνιάς της ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου.

 

Τα πέντε χρόνια «ανομβρίας» για τον Ολυμπιακό θα σταματήσουν με το πρωτάθλημα του 1980, ωστόσο, εκείνοι οι τρεις μήνες με την αποχώρηση Γουλανδρή, τις αναταραχές στο εσωτερικό του συλλόγου και την αποχώρηση Πετρόπουλου, θα παραμείνουν ένα μεγάλο «what if», για τις νέες κορυφές που θα μπορούσαν να είχαν τεθεί.