Πρόσωπα

Λεωνίδας Στεργίου: Το (ελληνικό) «μαργαριτάρι από το Τόγκενμπουργκ» που φόρεσε το εθνόσημο της Ελβετίας (video)

Λεωνίδας Στεργίου: Το (ελληνικό) «μαργαριτάρι από το Τόγκενμπουργκ» που φόρεσε το εθνόσημο της Ελβετίας (video)

Η ανταμοιβή είναι πάντα γλυκιά και, σίγουρα, όταν αφορά και το εθνόσημο στο στήθος, αποτελεί απογείωση για κάθε αθλητή. Ο Λεωνίδας Στεργίου έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με την Εθνική Ελβετίας και το BN Sports σας τον παρουσιάζει.

«Το μαργαριτάρι από το Τόγκενμπουργκ». Αυτός ήταν ο τίτλος της εφημερίδα λίγες ώρες μετά το ντέρμπι ανάμεσα στην Σεντ Γκάλεν και τη Βασιλείου, με αποδέκτη έναν «δικό» μας παιδί. Το πρόσωπο που διακρινόταν δίπλα ήταν ο Λεωνίδας Στεργίου. Ένα παιδί που δεν είχε προλάβει καν να ενηλικιωθεί και στη δεύτερη παρουσία του σε επαγγελματικό επίπεδο, αγωνίστηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι της χώρας.

Ήταν απλά η αφετηρία μίας διαδρομής δίχως γυρισμό, αλλά με προορισμό την κορυφή της Ευρώπης. Τρία χρόνια μετά, ο μόλις 20χρονος στόπερ πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με το εθνόσημο. Αρκετοί θα ήθελαν αν είναι της Ελλάδας αλλά εν τέλει, ήταν της Ελβετίας, με την οποία «σταμάτησε» την παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένα διαμάντι φτιαγμένο για τις πιο δύσκολες αποστολές που είναι έτοιμο να… λάμψει ακόμα περισσότερο.

Η σχέση του με την Ελλάδα και η Σεντ Γκάλεν!

Το Βάτβιλ του Τόγκενμπουργκ, είναι μία μικρή πόλη μόλις 9 χιλιάδων κατοίκων στα βόρεια της Ελβετίας. Εκεί, την 3η μέρα του Μαρτίου το 2002, έρχεται στη ζωή ο Λεωνίδας Στεργίου. Όνομα και επίθετο που μοίραζαν Ελλάδα και δικαίως. Η σχέση του με τη χώρα μας ήταν άμεση, αφού ο πατέρας του καταγόταν από εδώ ενώ η μητέρα του ήταν από τη Σερβία.

Αυτομάτως, ο μικρός Στεργίου είχε να διαλέξει ανάμεσα σε τρεις χώρες (!) για την υπηκοότητά του, με την Ελβετία να παίρνει από την αρχή το πάνω χέρι. Η Ελλάδα, από την άλλη, ήταν συχνός προορισμός του, όχι όμως για μόνιμα αλλά για διακοπές, κάτι που το μαρτυράνε τα social media του.

Τώρα στο ποδοσφαιρικό κεφάλαιο, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αυτό που είναι σήμερα, το χρωστάει στη Σεντ Γκάλεν. Την ομάδα που τον πήρε όταν ήταν μόλις 13 ετών από την τοπική Βάτβιλ και τον εξέλιξη σε ένα από 100 κορυφαία ταλέντα της Ευρώπης. Εξελίχθηκε, μεγάλωσε, ανδρώθηκε και συστήθηκε στο ελβετικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με τον πιο έντονο τρόπο.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος και η πιο εύστοχη επιμονή του Φαν’τ Σχιπ!

Με τον νεαρό στόπερ να ανεβαίνει… σκαλιά, ο προβιβασμός του στα κλιμάκια του συλλόγου γινόταν όλο και μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα να φτάνει στους πρόποδες της πρώτης ομάδας, πριν καν κλείσει τα 18 του χρόνια. Παρόλο που ο μικρός Λεωνίδας είχε μόνο προπονήσεις με τους άνδρες, ο Πέτερ Ζάιντλερ αποφασίζει να τον ρίξει στα… βαθιά.

Αντίπαλος η Ζυρίχη και στην κορυφή της επίθεσής της, ο δαιμονιώδης Οντέι, ο οποίος λίγους μήνες μετά, θα έπαιρνε μεταγραφή 3,5 εκατ. ευρώ στη Γκενκ. Ο 17χρονος στόπερ είχε να αποδείξει πως έχει όλη τη… ψυχή για να αγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο και το γεγονός πως το σκορ μέχρι το 76’, ήταν 3-0 (μείωσε σε 3-1 απλά η Ζυρίχη), λέει από μόνο του πολλά.

Τότε ήταν που συστήθηκε στον ποδοσφαιρικό κόσμο, με την πόλη του Βάτβιλ να τρέμει από χαρά και υπερηφάνεια προς τον νεαρό στόπερ. Ο Γερμανός τεχνικός τον έριξε για τα καλά σε πολύ επικίνδυνα νερά αλλά ο Ελληνοελβετός άσος μόνο φόβο δεν είχε. Αντίθετα, η εμπιστοσύνη στον εαυτό του σε συνδυασμό με την τρομερή δουλειά που έριχνε στις προπονήσεις, τον οδήγησαν να καθιερωθεί ως βασικό και αναντικατάστατο μέλος της αμυντικής γραμμής της Σεντ Γκάλεν.

Και κάπου εδώ, πέφτει στο τραπέζι η υπηκοότητα. Με τον ίδιο να είναι αρχηγός στην Κ21 της Εθνικής Ελβετίας, ο Τζον Φαν’τ Σχιπ τον προσθέτει ψηλά στη λίστα του και ζητάει από την ΕΠΟ να τον κάνει Έλληνα. Μαζί με τη χώρα μας είχε μπει στη διεκδίκηση και η Ελβετία, με τη Σερβία να έχει απορριφθεί από νωρίς. Η επιμονή του Ολλανδού τεχνικού ήταν από τις λίγες εύστοχες κινήσεις που έκανε στον τομέα των… προσθέσεων στην Εθνική ομάδα, όμως υπήρχαν αρκετά εμπόδια στην περίπτωση του Στεργίου.

Έχει μάθει να επιβιώνει…

Ήταν δίκαιο και έγινε… πράξη. Η Ελβετία είχε παίξει τρομερό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για να ντύσει στον Στεργίου στα χρώματά της και από την στιγμή που ο Ολλανδός τεχνικός είχε να ασχοληθεί με το μέλλον στον πάγκο της Ελλάδας, ο Λεωνίδας δεν έκανε δεύτερες σκέψεις. Δίνει τα χέρια με τον Μουράτ Γιακίν και εκείνος, με τη σειρά του, αποφασίζει να του δώσει το πολυπόθητο ντεμπούτο στην πιο ακατάλληλη στιγμή.

Η Ελβετία δεν είχε πόντο μετά από τρεις αγωνιστικές στο Nations League και αντιμετώπιζε την Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο (ο Πορτογάλος δεν έπαιζε). Με το σκορ στο 1-0 υπέρ τους, ο Γιακίν αποφασίζει να βγάλει τον Ρικάρντο Ροντρίγκεζ και να ρίξει στον αγωνιστικό χώρο τον 20χρονο Στεργίου για να διατηρήσει το… μηδέν (!). Σε ένα τόσο νέο παιδί, η αποστολή του στο ντεμπούτο του με το εθνόσημο, είναι να σταματήσει τη μηχανή του Φερνάντο Σάντος για τα επόμενο 11 και βάλε λεπτά.

Η πίεση που δέχθηκε τεράστια και οι ποδοσφαιριστές που αντιμετώπιζε, ίσως να τους είχε στο playstation δύο χρόνια πριν. Ωστόσο, το σκορ δεν άλλαξε. Το 1-0 χάρισε στην Ελβετία τους πρώτους της βαθμούς και την ελπίδα για παραμονή στην κατηγορία του ομίλου. Για τον Στεργίου, ήταν ακόμα μία επιβεβαίωση του ταλέντου του.

Μία ολοκλήρωση του τίτλου που είχε δοθεί προ τριετίας από Τύπο της Ελβετίας. Μπορεί το συμβόλαιό του να εκπνέει το 2024 αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το φτάσει μέχρι το τέρμα. Από αυτό το καλοκαίρι, η αποχώρησή του θεωρείται δεδομένη με πλήθος ομάδων να είναι στα πόδια ενός… μαργαριταριού. Στα πόδια του Λεωνίδα Στεργίου.

Νότης Χάλαρης

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0