Σχετικά Άρθρα
Συντετριμμένος ο Δημήτρης Μελισσανίδης από την απώλεια του Στέλιου Σεραφείδη: «Η μεγάλη οικογένεια της ΑΕΚ είναι από σήμερα ορφανή»
Ο Στέλιος Σεραφείδης στο BN Sports: «Θα είμαι για πάντα δίπλα στην αγαπημένη μου ΑΕΚ»!
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Είναι αφόρητα δύσκολο να ξεκινήσεις να γράφεις για έναν άνθρωπο όπως τον Στέλιο Σεραφείδη. Είναι αφόρητα δύσκολο να πειστείς πως αυτός ο άνθρωπος, αυτός ο μεγάλος ΑΕΚτζής έφυγε… Είναι αφόρητα δύσκολο να δεχθείς πώς ούτε αυτός πέτυχε το μεγάλο του όνειρο που ήταν να προλάβει τα εγκαίνια του νέου γηπέδου. «Η ΑΕΚ είναι όλη μου η ζωή! Να πατήσω στο νέο γήπεδο κι ας φύγω», είχε πει ο ίδιος τον Μάρτη σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Πατρινόραμα». Δεν πάτησε χορτάρι… Δεν πρόλαβε να το δει ολοκληρωμένο.
Μία μικρή παρηγοριά αποτελεί το γεγονός ότι μέσα απ’ τη γενναία μάχη που έδινε με την κωλοαρρώστια πρόλαβε και μπήκε στην «Αγιά Σοφιά» έστω κι αν δεν ήταν ολοκληρωμένη. Πρόλαβε και είδε από κοντά τη μορφή του να μπαίνει στον έναν από τους τέσσερις πυλώνες του νέου γηπέδου. Πρόλαβε και έμαθε πως το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στα Σπάτα μετά από απόφαση κι αυτή του Δημήτρη Μελισσανίδη, που τόσο τον λάτρευε, θα φέρει το όνομά του ως «Σεραφείδιον».
Το επίσης παρήγορο είναι πως ο κυρ Στέλιος ένιωσε και πήρε… τόνους αγάπης απ’ όλη την ΑΕΚ. «Δεν ξέρω αν την αξίζω όλη αυτή την αγάπη», έλεγε στη δεύτερη κόρη του Ανθή Παπακώστα! Τέτοιος άνθρωπος έφυγε… Μετρημένος, σοβαρός, ήρεμος, ένας πραγματικά σπουδαίος άνθρωπος. Δεν χρειαζόταν να τον ξέρεις για να τον αγαπήσεις. Ένας αυτόφωτος άνθρωπος, γεμάτος σεβασμό. Πριν μερικά χρόνια ένας φίλος της ΑΕΚ του ζήτησε να βγάλουν μία φωτογραφία. «Τιμή μου κύριε Στέλιο γι’ αυτή τη φωτογραφία», του είχε πει. Η απάντηση που έλαβε απ’ τον κ. Σεραφείδη; «Δική μου η τιμή που έβγαλα μαζί σου φωτογραφία»!
Η ΑΕΚ του έδινε ζωή…
Πάλευε μήνες με τον καρκίνο. Και άντεξε. Από το περασμένο καλοκαίρι οι γιατροί δεν έβγαζαν αισιοδοξία. Κι όμως… Εκεί ο μαχητής! Όρθιος και δυνατός. Τον Σεπτέμβρη είχε μπει στο νοσοκομείο και σοβαρή κατάσταση. Πολλοί δεν το πίστευαν, όμως βγήκε και λίγες ώρες μετά πήγε στο γήπεδο να δει την αγαπημένη του ΑΕΚ στον αγώνα με τη Λαμία στο ΟΑΚΑ στις 22 του μήνα. Τότε είχε στηθεί ολόκληρο σκηνικό για να μην ταλαιπωρηθεί και να πάει στο γήπεδο. Μπήκε με το αυτοκίνητο στο ταρτάν, αποθεώθηκε και στο τέλος του αγώνα έφυγε περπατώντας από τα επίσημα του ΟΑΚΑ! «Δεν φεύγω αν δεν βάλει γκολ η ΑΕΚ», έλεγε σε εκείνο το ματς που είδε την ομάδα του να κερδίζει 1-0! «Η ΑΕΚ του έδωσε ζωή», αυτό το βράδυ…
Η αγάπη του Μελισσανίδη
Ο Δημήτρης Μελισσανίδης τον λάτρευε. Και ο Σεραφείδης λάτρευε τον Μελισσανίδη. Όταν ο κυρ Στέλιος ενημερώθηκε για την απόφαση του Μελισσανίδη να μπει η μορφή του σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες του νέου γηπέδου, συγκινήθηκε. Πήγε και είδε από κοντά τον… πυλώνα του, μαζί με την Ανθή Παπακώστα, αλλά και τον Παναγιώτη Τσιντώτα, τον οποίο επίσης υπεραγαπούσε. Για όσα είχε νιώσει τότε βλέποντας τη μορφή του να δεσπόζει στο νέο γήπεδο ο Στέλιος Σεραφείδης είχε πει δυο λόγια στο BN Sports και τιμή μας…
Υπάρχουν κι άλλες ιστορίες όλα αυτά τα χρόνια που ο Στέλιος Σεραφείδης έδειξε στην πράξη ότι η ΑΕΚ είναι η ζωή του… Σε κάθε ταξίδι ήταν εκεί! Σε κάθε εκδήλωση ήταν εκεί! Σε κάθε άθλημα ήταν εκεί! Δεν είναι υπερβολή όλα αυτά… Ολοι του έλεγαν να μείνει και λίγο σπίτι. Δεν άκουγε κανέναν… Πώς να σταματήσεις να βλέπεις από κοντά τη μεγάλη σου αγάπη! Ήξερε πως αν έμενε σπίτι θα μαράζωνε. Και η παρουσία του κοντά στην ΑΕΚ ως το τέλος, τον κράτησε μέχρι τις 4 Ιανουαρίου του 2022…
Η πορεία του
Γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1935 στο Αιγάλεω από πρόσφυγες γονείς. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Λάμπη Σεραφειδή, ο οποίος επίσης ήταν διεθνής ποδοσφαιριστής και με τον οποίο συνυπήρξαν τόσο στον Απόλλωνα Αθηνών, όσο και στην ΑΕΚ. Ο Στέλιος Σεραφείδης ξεκίνησε από τα παιδικά τμήματα του Αιγάλεω και τη σεζόν 1950-51 πήγε στον Απόλλωνα Αθηνών. Το 1951 σε ηλικία 16 ετών εντάχθηκε στην ΑΕΚ ακολουθώντας τον αδερφό του και έμεινε στην ΑΕΚ έως το 1972 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών.
Κάτω από τα δοκάρια της ΑΕΚ έπαιξε συνολικά πάνω από 300 παιχνίδια και πανηγύρισε μαζί της τρία πρωταθλήματα (1963,1968,1971) και τρία κύπελλα (1956,1964,1966). Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική κυρίως στα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ. Πολλά χρόνια επίσης υπήρξε προπονητής τερματοφυλάκων της ομάδας. Αποχώρησε το 1995 και συνέχισε στις Ακαδημίες, ενώ υπήρξε επίσης πρόεδρος του Συνδέσμου Παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ…
Έγραψε ιστορία με την ΑΕΚ ο Στέλιος Σεραφείδης. Ο παππούς και ο πατέρας όλων μέσα στην κιτρινόμαυρη οικογένεια. Στο τέλος όμως τι μένει; Ούτε οι τίτλοι, ούτε τα πρωταθλήματα, ούτε οι διακρίσεις… Τον κυρ Στέλιο όλη η ΑΕΚ θα τον θυμάται εις τους αιώνες των αιώνων ως έναν άνθρωπο που αγαπούσε με ανιδιοτέλεια αυτό το σύλλογο και όλα όσα πρεσβεύει… Να πας στο καλό καλέ μας άνθρωπε… Είναι δεδομένο δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ… Η μορφή σου θα είναι πάντα στον πυλώνα της Αγιά Σοφιάς. Η ψυχή σου πάλι εκεί μέσα… Στο σπίτι σου!
www.bnsports.gr
