Αναλυτικά όσα είπε:
«Έχω πολλή εμπειρία για να μιλήσω γι’ αυτό. Είχα πέντε χρόνια που υπέφερα πολύ και με βοήθησαν η οικογένειά μου και οι ειδικοί. Έπαιζα στην Ίντερ και πήγα στον Μοράτι και του είπα ότι δεν ήθελα να παίξω πια. Εκείνη την περίοδο είχα ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο. Αλλά έτσι ήταν η ζωή μου. Όσο παίζεις ποδόσφαιρο είσαι… τράπεζα, ζεις δανειζόμενος. Το έζησα στην πράξη. Ήμουν φίλος με τον Μαραντόνα και του συνέβη το ίδιο. Όταν σταματάς να παίζεις, το τηλέφωνο δεν χτυπά πια. Πίεση είναι να σε βλέπουν πεσμένο σαν σκυλί και να μην μπορούν να σε καταλάβουν», τόνισε ο Αργεντινός τεχνικός για να προσθέσει στη συνέχεια:
«Έχω κόρες και θέλω να είναι ευτυχισμένες. Η μητέρα μου θα γίνει 80 και θέλω να είναι χαρούμενη… Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Και υπάρχει μια αλήθεια: όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος, αποδίδει καλύτερα… Το θετικό φέρνει θετικό και το αρνητικό φέρνει αρνητικό».
Τέλος, ανέφερε: «Αναγνωρίζω τον παίκτη που είναι καταθλιπτικός, αυτόν που δεν κοιμήθηκε καλά ή που δείχνει διαφορετικό πρόσωπο, και δεν τον αγνοώ. Αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με ειλικρίνεια και από καρδιάς, για να μπορέσω να τον βοηθήσω να βγάλει όλα όσα έχει μέσα του»
