Πέσανε τα… τσιμέντα στο «αντίο» του Αντρέ Βιεϊρίνια, με τον Πορτογάλο να συγκινεί τους πάντες. Στα λόγια του, δεν ξέχασε κανέναν. Μίλησε για τον κόσμο, τον λαό του ΠΑΟΚ, για τον παρόντα Φερνάντο Σάντος, για τον Ραζβάν Λουτσέσκου αλλά και για την οικογένειά του.
Το αντίο του Αντρέ Βιεϊρίνια ήταν όπως ο ίδιος το φανταζόταν. Μετά από νίκη, σε ένα γεμάτο γήπεδο. Όλοι ήταν εκεί, ο Φερνάντο Σάντος, ο λαός του ΠΑΟΚ, η οικογένειά του. Για όλους τους παραπάνω μίλησε και συγκίνησε, ο πορτογάλος σταρ.
Σε μία εξαιρετική τελετή, με φόντο όλα τα τρόπαια που κατέκτησε ο Βιεϊρίνια, έβγαλε τον αποχαιρετιστήριο λόγο του, ευχαριστώντας τους πάντες. Όλοι ήταν εκεί, μίλησαν. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου, ο Φερνάντο Σάντος, που τον έφερε στην Ελλάδα και η οικογένειά του.
Όταν πήρε το μικρόφωνο ο Πορτογάλος σταρ του ΠΑΟΚ, δάκρυσαν όλοι. Μίλησε μέσα από την καρδιά του όπως είπε.
Αναλυτικά, όσα είπε ο Αντρέ Βιεϊρίνια: «Τι είναι αυτό ρε; Είχα πάρα πολλά να πω, ήθελα να γράψω, αλλά θέλω να βγει από την καρδιά μου. Ήρθα μικρός, έγινα άντρας, πατέρας, είμαι ένας από εσάς. Σας οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ. Τον κ. Σάντος που με έφερε εδώ, πρώτα από όλα. Αυτός με έκανε να αγαπήσω ξανά το ποδόσφαιρο και μετά η Τούμπα. Τι να πω για εσάς; Η στήριξη στις κακές στιγμές θα την κρατήσω για πάντα στην καρδιά μου. Έφυγα στη Γερμανία και σας είχα υποσχεθεί κάτι. Το έκανα, την τήρησα, έγινε πραγματικότητα. Είναι υπερήφανος πρώτα από όλα, που είμαι ένα μέλος αυτής της τεράστιας ομάδας και της ιστορίας. Ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια Σαββίδη. Ο πρόεδρός μας δεν μπορούσε να είναι εδώ σήμερα. Αλλά με έφερε σπίτι μου. Αυτό είναι το σπίτι μου. Θέλω να φωνάξω τη γυναίκα μου και την κόρη μου. Να τους φωνάξω, παρακαλώ, γιατί χωρίς αυτήν την οικογένεια, δεν μπορούσα να φτάσω εκεί που έφτασα ως ποδοσφαιριστής και κυρίως ως άνθρωπος. Μου έδωσαν δύναμη, να σηκωθώ, να παλέψω και χωρίς αυτές, δεν θα είχα φτάσει μέχρι σήμερα εδώ. Σας ευχαριστώ, σας αγαπώ και στο τέλος, θέλω να ευχαριστήσω όσους είναι εδώ και φοράνε τη φανέλα μου. Είναι τιμή μου να το βλέπω. Κάποιους για λίγο, άλλους για πολύ, δουλέψαμε μαζί. Είμαι τυχερός, ποδοσφαιριστές, φυσικοθεραπευτές, γυμναστές, τον κ. Ρασβάν. Ευχαριστώ για όλα, δεν έγραψα μόνο εγώ ιστορία. Από πίσω μόνο ένα δεν είναι δικό σου… Θέλω να σας ευχαριστήσω από την καρδιά μου. Παιδιά… Τι είστε εσείς για εμένα, κανείς δεν ξέρει!»
