Η τελευταία αγωνιστική έληξε, μαζί της και η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Εντός δύο εβδομάδων, η κορυφή κρίθηκε, όπως είχαμε γράψει σχετικά, στα δύο συνεχή ντέρμπι, συγκεκριμένα αυτό της «OPAP Arena». Η κατάσταση είναι σαφώς διαμορφωμένη πια, με τις συνθήκες που αντιστοιχούν στους τέσσερις πρώτους των play off να είναι αυτές που αξίζουν αγωνιστικά στον καθένα εξ αυτών. Πάμε, όμως, να δούμε αναλυτικότερα τις τελευταίες «πινελιές» προ της τελικής ευθείας.
Πάρτι γενεθλίων
Ξεκίνημα με τον εορτάζοντα και μόνο πρώτο Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν αυτό που πρόσταζε το ημερολόγιο: κέρδισαν, έφτασαν τους 60 βαθμούς και η διαφορά του +7 από τη δεύτερη ΑΕΚ είναι το κερασάκι στην τούρτα με τα 100 κεράκια. Δεν γοήτευσε με την απόδοσή του, έκανε το καθήκον του – MVP ήταν ο κόσμος χθες και έπρεπε να δικαιωθεί. Συνέβη με την ανανέωση του συμβολαίου του Μεντιλίμπαρ, εν μέσω αποθέωσης, ωστόσο, η αγωνιστική εικόνα συνολικά και ο… Γιάρεμτσουκ (θα πρέπει να) προκαλούν προβληματισμό.
Τα σημερινά γενέθλια βρίσκουν την ομάδα σε κρίσιμη χρονικά καμπή. Η συσχέτιση της συγκυρίας με πέρυσι και την αντίστοιχη πρόκληση της Μακάμπι Τελ Αβίβ δημιουργεί μια σημειολογία ενδιαφέρουσα: ίδια διαφορά τερμάτων, ίδια φάση, ίδια περίοδος χρονική και – αποκορύφωμα – παρόμοια επιβράβευση με την ανακοίνωση ανανέωσης του συμβολαίου ενισχύουν τον ρομαντισμό και ιδίως την πίστη: η ομάδα έχει το ιστορικό 6-1 της Σερβίας ως οδηγό, αλλά αυτό σημαίνει πως υποχρεούται να κάνει το τέλειο παιχνίδι, τόσο σε αποτελεσματικότητα, όσο και σε διαχείριση χρόνου. Πέρυσι υπήρχαν οι Ιμπόρα, Ποντένσε και Φορτούνης, Μασούρας και Ελ Αραμπί· φέτος απουσιάζουν όλοι και ο Ελ Κααμπί είναι αμφίβολος και χωρίς αυτόν το εύκολο γκολ είναι γρίφος δισεπίλυτος. Ο κόσμος θα δώσει ώθηση, το ζήτημα είναι η ανταπόκριση και η ικανότητα διαχείρισης στο χορτάρι – η σχέση παικτών – προπονητή – κόσμου είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Βάσκου· πρόκειται για την κληρονομιά του. 
Οι βαθμολογικές απώλειες των υπόλοιπων που τον ακολουθούν είναι επιπλέον καλοδεχούμενο bonus. Πια δεν είναι διώκτες του – μόνο η «Ένωση» θα έχει μια κάποια ελπίδα, αν κερδίσει δις στις μεταξύ τους αναμετρήσεις – οι άλλοι δύο, τολμάμε να το πούμε, δεν έχουν πιθανότητες. Οι ισορροπίες σαφώς και θα είναι λεπτές, ωστόσο, ο χρόνος θα είναι λίγος και οι βαθμολογικές απώλειες άμεσες για όλους. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει πώς να διαχειριστεί τη συνθήκη, οι άλλοι δεν πείθουν πως θα είναι αλάθητοι στο ύψος των περιστάσεων.
Τρίτη και φαρμακερή...
Η κρίση που δημιούργησαν οι δύο σερί ήττες από τους «ερυθρόλευκους» είναι η τρίτη της σεζόν για την ΑΕΚ και η δεύτερη προκύπτουσα, ύστερα από ντέρμπι. Ο αποκλεισμός από τη Νόα απορροφήθηκε, αν και στην αρχή κόστισε, η ήττα από τον Παναθηναϊκό έφερε το πρώτο ξέσπασμα και τώρα ο Ματίας Αλμέιδα το κάνει ξανά, επιβεβαιώνοντας τους εσωτερικούς τρυγμούς. Η «Ένωση», αν και καλύτερη, δεν κατάφερε να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη, «χαντακώθηκε» από τον Μήτογλου σε μια φάση που ανθρώπινα κατανοούνται σαφώς τα νεύρα, λόγω της «ποδιάς» στη φάση, ποδοσφαιρικά γι’ αυτό ακριβώς όμως από την άλλη η ευθύνη είναι και δική του ως προς τη στιγμιαία διαχείριση του εγωϊσμού, γιατί οι συνέπειες είναι μακροπρόθεσμες – η ομάδα έπαιξε με 10 και θα τον στερηθεί στην πρεμιέρα των Play off. -denlarge.jpg?lm=8E6A339690EB1B3AC8CF8BE87E4DCB32)
Σαφώς καλύτερη απέναντι σ΄ έναν κακό δημιουργικά γηπεδούχο Άρη, είχε τις ευκαιρίες της και τις μονίμως καλύτερες αξιώσεις, ωστόσο, δεν σκόραρε, όπως θα μπορούσε και ως εκ τούτου, ούτε κέρδισε, όπως δικαιωματικά πιστεύει πως μπορούσε. Ελίασον (δις), Κοϊτά και Λαμέλα στο πρώτο μέρος, όπως επίσης και Βίντα, Μουκουντί (μεταξύ άλλων) είναι ο απολογισμός των αναξιοποίητων ευκαιριών. Σίγουρα έπρεπε για να μπει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην τελική ευθεία. Βρήκε – επιτέλους – τον τερματοφύλακά της (αδιαμφισβήτητες οι ικανότητες του Στρακόσα, όπως επίσης και η αδυναμία του με τα πόδια, εν προκειμένω ο Μπρινιόλι δείχνει να ταιριάζει καλύτερα), αλλά οι δηλώσεις περί ψυχολογίας αποδεικνύουν πως αυτή είναι ευάλωτη· οι (αγωνιστικοί ή όποιοι άλλοι) λόγοι για τους οποίους προκύπτουν αιτιολογούν την ένταση και προϊδεάζουν πως τα αποτελέσματα θα την καθορίσουν. Η όποια διεκδίκηση, ακόμη κι αν αυτή δεν συμπεριλαμβάνει τίτλο, αλλά τις νίκες στα play off με το βλέμμα στην επόμενη χρονιά, προϋποθέτει το αντίστροφο.
Μία από τα ίδια…
Πρώτος ο Ολυμπιακός με 60 βαθμούς, τρίτος ο Παναθηναϊκός με 50. Με 45 γκολ ενεργητικό ο πρώτος, με 31 μόλις ο… τρίτος. Οριακά σχεδόν περισσότερα από τους αγώνες της κανονικής διάρκειας. Με ένα σύντομο rewind, κάλλιστα μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως το πρωτάθλημα χάθηκε μακριά από το ΟΑΚΑ για διάφορους επί μέρους λόγους, αναλόγως και την εκάστοτε εμφάνιση (χαρακτηριστικότερα παραδείγματα η ισοπαλία στις Σέρρες και στο Φάληρο, αυτή με τον Ατρόμητο, η ήττα από τον Άρη και αποκορύφωμα αυτή από τη Λαμία), ωστόσο, φαίνεται πως κοινός παρανομαστής παραφωνίας είναι η αστοχία. Οι αναξιοποίητες χαμένες ευκαιρίες. Η διαφορά του +10 επώδυνη, αλλά απόλυτα ενδεικτική. 
Το «τριφύλλι» ισοφάρισε στο 90’ και έσωσε τον βαθμό από τον αξιόμαχο Ατρόμητο, ο οποίος χρειάστηκε, εν τέλει, τη συνδρομή του Λεβαδειακού για να αναμένει την σημερινή κλήρωση ως διεκδικητής ευρωπαϊκού εισιτηρίου, δεν μπορεί όμως να είναι ευχαριστημένο. Λημνιός και Μαξίμοβιτς μπήκαν στο τέλος, συνεργάστηκαν και έδωσαν το βαθμό, όχι όμως και την ευχάριστη νότα που συνεπάγεται ένα γκολ στις καθυστερήσεις – η ομάδα αναγνωρίζει το επιθετικό της πρόβλημα, όπως επομένως και τις μειωμένες πιθανότητες διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Μαθηματικές ελπίδες υπάρχουν, πρέπει όμως να (να αποδείξεις πως) μπορείς και να τις κατακτήσεις. Αυτό μέχρι τώρα δε συμβαίνει και δεν εξαρτάται πια μόνο από εκείνον…
Ανεπίδεκτος μαθήσεως…
Το πολυπόθητο restart δε συνέβη ποτέ στην Τούμπα. Ντέρμπι και έδρα οι φετινοί X factors της επικείμενης τελετής… παράδοσης – παραλαβής σκήπτρων για τους Θεσσαλονικείς. Η συζήτηση η οποία μάλλον πια δεν έχει υπόσταση να γίνει, είναι αυτή της διεκδίκησης του τίτλου, για την ακρίβεια της υπεράσπισής του. Βόλος, ΑΕΚ, Άρης τώρα στο τέλος στην Τούμπα, Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ, ΟΦΗ και ξανά ο συμπολίτης με τον πρωτοπόρο στον πρώτο γύρο, συνοψίζουν ονομαστικά μόνο το -14 από την κορυφή. Αισίως Athens Kallithea. Τέσσερις βαθμοί ο απολογισμός της έναντι του πρωταθλητή. 
Ο ΠΑΟΚ προηγείται νωρίς αδυνατεί όμως να πάρει τη νίκη, χάνοντας στο τέλος με το πολύ όμορφο γκολ του Λουκίνα. Έξι ντέρμπι, μηδέν νίκες, τρεις ισοπαλίες και πέντε ήττες και, αν συνυπολογίσουμε και τους εντός έδρας χαμένους βαθμούς – όχι μόνο εναντίον των διεκδικητών φυσικά – καταλαβαίνουμε πως η πραγματικότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για κουβέντα. Πέντε βαθμοί δίχως νίκη μόλις σε δύο γύρους στα ματς που υποχρεούσαι να κερδίσεις για να πάρεις πρωτάθλημα. Στο αντίστοιχο διάστημα η προτελευταία Καλλιθέα έχει στα ίδια συνολικά οκτώ παιχνίδια επτά (!) βαθμούς, με τέσσερις ισοπαλίες και το μοναδικό της τρίποντο να είναι το… χθεσινό! Σύγκριση η οποία αιτιολογεί την «ντροπή» και αποδεικνύει πως το πολυπόθητο back to back είναι αδύνατη αποστολή. Τελικά, ο Ρουμάνος δεν πρόλαβε…
Νικόλας Κανελλόπουλος
