Προ δύο εβδομάδων σας γράφαμε πως τα δύο κολλητά ντέρμπι του Ολυμπιακού με τους «Δικεφάλους», θα κρίνουν εν πολλοίς τον κάτοχο της κορυφής και το όποιο προβάδισμα αυτού, εν όψει της τελικής ευθείας. Επιβεβαιωθήκαμε μεν, τελικά δε η εικόνα είναι σαφώς ξεκάθαρη, δίχως αμφιβολίες και αστερίσκους: οι «ερυθρόλευκοι» ήταν μόνοι πρώτοι και παρέμειναν τέτοιοι απόλυτα δίκαια. Σταδιακά «σκιαγραφούνται» ως φαβορί για τον τίτλο. Πάμε να δούμε πώς.
Το δεύτερο και τελειωτικό (;) χτύπημα
Το παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν πράγματι διαφορετικό, λόγω θεσμού, επομένως είχε και τα αντίστοιχα βαθμολογικά δεδομένα, ωστόσο υπάρχει μία πτυχή που το συνδύαζε άμεσα μ’ αυτό του πρώτου ημιτελικού: η έκταση του σκορ. Αυτή δημιούργησε φόβο, η χρονική εγγύτητα επέφερε το άγχος κι αυτά μαζί τη νέα ήττα – το «δεύτερο χτύπημα», όπως πολύ ορθά (και όχι τυχαία φυσικά) τη χαρακτήρισε ο Ματίας Αλμέιδα. Κάλλιστα η ΑΕΚ θα μπορούσε να μη χάσει, το κλίμα θα ήταν ακόμη βαρύ γιατί το 6-0 δεν ξεχνιέται γρήγορα, αλλά η αφετηρία ομολογουμένως θα ήταν άλλη με τη βαθμολογία στο -1. Κατά πόσο η διεκδίκηση θα ήταν εφικτή, είναι άλλο θέμα, υποθετικό και σύντομα γι’ αυτό λίγο – πολύ αχρείαστο. Πόσο μάλλον τώρα, μετά από ήττα και τον τρόπο που επήλθε. Δεν πονάνε μόνο οι εξάρες…
Αυτό που ενοχλεί και δικαίως είναι πως η ΑΕΚ έπαιξε για να μη χάσει, ναρκωμένη ακόμη από τη συντριβή, ενώ είναι αυτή ακριβώς που υποχρεούται να μπει και να «υπερασπιστεί το ματς με τη ζωή και το θάνατό της», όπως σωστά είπε ξανά ο «Πελάδο». Τελικά, «πέθανε», αλλά επειδή σκοτώθηκε στην τελευταία φάση. Θολωμένος από την κυνική συγκυρία, τον προβληματισμό και το άγχος του αποτελέσματος, ο Αργεντινός έκρινε πως η καθολική αλλαγή εντός τριών ημερών θα αποφέρει και τη λύση. Δημιούργησε – και προκάλεσε – ένα καθαρά τακτικό ματς, στο οποίο η «Ένωση» είχε στο κέντρο την πολυκοσμία, αλλά όχι την δημιουργία, όπως αποδεικνύουν οι μηδέν τελικές στο τελευταίο – η παγωμάρα στο 90’ τα κάνει όλα χειρότερα, η γιούχα της λήξης επιβεβαιώνει την κρίση. Παίκτες, διοίκηση και προπονητής. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο.
Προχωράει κι όπου βγει
Στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να γυρίσει σελίδα μετά τη γκέλα της χρονιάς στη Λαμία, ρετσινιά που ήδη έχει το κόστος της (όχι μόνο βαθμολογικά)· το κατάφερε και οι 49 βαθμοί του αποτελούν μια επιπλέον πίεση για τη δεύτερη ΑΕΚ, κάτι το οποίο ίσως δεν χρειάζεται να είναι πρωτεύον ζήτημα για αυτήν – προηγείται η αποδοχή και ο επαναπροσδιορισμός στόχων. Ο Σφιντέρσκι με το πρώτο του γκολ και ο Ουναϊ μ' ένα εξαιρετικό, σφράγισαν το αυτονόητο. 
Στο «τριφύλλι» ελπίζουν σ΄ ένα αντιστρόφως ανάλογο διάστημα των τριών σερί χαμένων παιχνιδιών μέσα στο Φλεβάρη που πήγαν να τινάξουν τη χρονιά στον αέρα και ο Ρούι Βιτόρια δηλώνει εξ ονόματος της ομάδας του πρόθυμος να φτάσει ως το τέλος. Αυτός και ο Λουτσέσκου έχουν, η αλήθεια είναι, το δυσκολότερο έργο: Αφενός, η βαθμολογική απόσταση, αφετέρου οι συνεχείς μεταξύ τους αγώνες, σίγουρα θα επιφέρουν βαθμολογικές απώλειες. Τίποτα δεν έχει χαθεί, αλλά σαφώς πρέπει να περιμένει και μάλιστα με το να είναι αποτελεσματικός για να διατηρήσει δυνητικά ελπίδες – πλέον δεν εξαρτάται μόνο από εκείνον, τουλάχιστον ως προς την απόσταση απ’ την κορυφή. Το Conference League είναι το… κερασάκι στην πράσινη τούρτα της πρόκλησης, καθώς θα φανεί – ή και θα φανερωθεί ακόμη – ένα ενδιαφέρον κριτήριο αξιολόγησης της ομάδας απέναντι στη Φιορεντίνα που έχει πληγή ανοιχτή στην Αθήνα.
«Είναι τρελός ο Τανζανός!»
Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος και ο πρωταθλητής. Στο σημείωμα της προηγούμενης εβδομάδας, είπαμε πως ετοιμάζεται πέσει… ηρωικά, καθώς η υπεράσπιση των σκήπτρων είναι σχεδόν αδύνατη χωρίς νίκη σε ντέρμπι – τι θα γίνει τώρα που παίζει μόνο με τους Big 3 της Αθήνας και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα; Ο Ολυμπιακός δεν έχασε σε κανένα (ενώ κέρδισε δις τους Θεσσαλονικείς) και προπορεύεται, ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε κανένα και σταδιακά έφτασε τέταρτος συνδυαστικά με τις φετινές γκέλες της Τούμπας.
Χθες πάντως είχε έργο εύκολο απέναντι στον Αστέρα, που έχει ήδη εξασφαλίσει τα play off – οι Αρκάδες έχουν και την πρόκληση του Κυπέλλου· δεν είναι ακριβώς outsider απέναντι στον ΟΦΗ, λόγω σκορ, απλώς η έδρα, η Ιστορία και η… αύρα της συγκυρίας είναι υπέρ των Κρητικών, στόχος των οποίων είναι ένας επαναλητπικός – γιορτή, χάρη στην εξασφάλιση της πρόκρισης μπροστά στον κόσμο τους. 
Η ευκαιρία τους μόλις στο 2’, θα μπορούσε να προκαλέσει απευθείας άγχος, αν κατέληγε στα δίχτυα· το δοκάρι του Κωνσταντέλια στο 11’ είναι απλώς υπενθύμιση και στο 24’ το 1-0 με τον Τάισον απλοποίησε τα πράγματα – ο «τρελός Τανζανός» Σαμάτα άκουσε την κερκίδα να τον επευφημεί και σφύριξε τη λήξη πριν από τον διαιτητή μόλις στο 53’. Πιστεύει στο comeback, δήλωσε. Όλοι έχουν τις επιδιώξεις και τις ελπίδες τους, θεμιτό και απόλυτα λογικό, όπως και όλοι καλούνται να διαχειριστούν διαφορετικές προκλήσεις: η ΑΕΚ τη συντριβή του Κυπέλλου, ο Παναθηναϊκός τον… εαυτό του και ο Ολυμπιακός την επιβεβαίωση και ολοκλήρωση του φετινού πρωταθλητισμού του. Βαθμολογικά όλα παίζονται, ναι, αλλά τα ντέρμπι περιμένουν στο χορτάρι την απάντησή τους. Και ο ΠΑΟΚ δεν έχει κερδίσει κανένα έως τώρα…
Νικόλας Κανελλόπουλος
