Ο πρώτος ημιτελικός Κυπέλλου αναμενόταν για δύο λόγους: πρώτος, ο άμεσα πρακτικός, το προβάδισμα της πρόκρισης στον τελικό, δηλαδή το ίδιο το διακύβευμά του· δεύτερος, η ευρύτερη σημειολογική και πρακτική του διάσταση: αποτελούσε τον πρόλογο των τριών μεταξύ τους αγώνων – τρία ματς αρχικών αποδείξεων, αλλά με μακροπρόθεσμες απαντήσεις ως προς τη δυναμική τους εν όψει των play off. Τόσο μεταξύ τους, όσο και με τους έτερους ανταγωνιστές.
Η συνθήκη για την οποία σας γράψαμε την Δευτέρα επιβεβαιώθηκε και στο μίνι πρωτάθλημα των 10 αγωνιστικών θα τρέξουν (αρχικά, τουλάχιστον) μόνο δύο εκ των τεσσάρων διεκδικητών· ο Κυπελλούχος Παναθηναϊκός και ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ έμειναν πίσω, για τους λόγους του έκαστος κι αυτό καθιστά τους δύο πρώτους επίδοξους πρωταθλητές. Ως τέτοιοι και μόνο αναμετρήθηκαν στο Φάληρο και το απρόσμενο αποτέλεσμα του αγώνα έχει μια ερμηνεία πολυδιάστατη – αυτή η πτυχή ακριβώς το καθιστά ενδιαφέρον, πέραν της ιστορικότητάς του καθαυτής. 
Καλά διαβάσατε, απρόσμενο. Ως προς την έκταση, αφενός και την άνεση επίτευξής του, αφετέρου. Τρομερά διδακτικό, γι’ αυτό το λόγο. Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που το σκορ στα μεταξύ τους ντέρμπι είναι στο… κόκκινο, αλλά σαφώς εξ ίσου οι φορές αυτές δεν είναι συχνές. Η παρούσα είναι καθοριστική. Όχι μόνο λόγο παράδοσης. Οι απαντήσεις είναι, αν μη τι άλλο, ηχηρές. Εδώ έγκειται η… μαθητεία, το «σχολείο» του σκορ. Η έκταση. Η άνεση. Η αύρα. Το ίδιο το πρόγραμμα το μαρτυρά εξ αρχής: «και τώρα οι δύο σας». Ο Ολυμπιακός επέβαλε την κυριαρχική… μοναξιά του χθες βράδυ και προχώρησε σε μια δήλωση κατά πάντων για… τα πάντα. Πρωτάθλημα και Κύπελλο! Τι κι αν ήταν ημιτελικός Κυπέλλου;
Ο αντίκτυπος της συντριβής κλονίζει τόσο πολύ την «Ένωση» και την ενότητά της, σε βαθμό που καλείται να επαναπροσδιορίσει πλήρως τα πεπραγμένα της και να ξεκινήσει από το μηδέν. Επικοινωνιακά, ψυχολογικά και τακτικά. Ήδη 2-0 στο 19’ και εντός 25’ (53’ – 78’) τρία γκολ. Τρία σε κάθε ημίχρονο. Η συντριβή θα τη σημαδεύει, μέχρι το τέλος της χρονιάς και σίγουρα θα ήταν πολύ χειρότερα αν το ματς ήταν της… Κυριακής. Ή για το πρωτάθλημα, εν πάσει περιπτώσει, regulal season ή play off. Υποχρεούται να μαζέψει άμεσα τα κομμάτια της. Αυτά δεν είναι μόνο έξι…
Το εντυπωσιακό πως άπαντες οι σκόρερ έχουν την ιστορία τους: ο αφηνιασμένος για λόγο ανεξήγητο με τον «Δικέφαλο» της Αθήνας Όρτα, σκοράρει δις και συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι (ο μοναδικός σκόρερ στο 2-0 του Φαλήρου) – έχει πανηγυρίσει μόνο εναντίον της (!)· ο Γιάρεμτσουκ σκόραρε επίσης δις, όταν χρειάστηκε επτά ολόκληρους μήνες να σκοράρει μεταξύ Καλλιθέας και Παναθηναϊκού (ξανά για το Κύπελλο) και πλέον είναι ενεργό μέλος του ροτέισον του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ· ο Πάλμα συστήνεται ως κλασσικός Λατίνος με τον δαφνοστεφανομένο που η εξέδρα θα αγαπήσει, καθώς αν θέσει στην υπηρεσία της ομάδας τα τεχνικά στοιχεία του, θα απογειωθεί, πάρα το ότι δεν είναι παίκτης ίδιας απόδοσης για 90 λεπτά. Χθες πάντως πέτυχε το ομορφότερο τέρμα της βραδιάς – θα μπορούσε να κάνει και χατ τρικ (!) αν ο Ουκρανός, «διψασμένος» και αγχωμένος καθώς είναι να καλύψει το χαμένο έδαφος του πρώτου μισού, του προσέφερε γενναιόδωρα τις ασίστ στις ευκαιρίες του. Το κορυφαίο «9» του πρωταθλήματος, επιβεβαίωσε στο τέλος πως ήταν θέμα… εγωϊσμού να σκοράρει σ’ αυτή την επιβλητική δήλωση πρωταθλήματος. 
Κατά πόσο πρέπει, όμως, να θεωρούνται «αναπληρωματικοί» αυτοί που δεν ξεκινούν; Η σημειολογία ίσως να είναι η πιο ρομαντική εκδοχή της πραγματικότητας και, χάρη σ’ αυτήν ο ρεαλισμός – και ο κυνισμός της ακόμη – αποκτούν μια διάσταση άλλη, υπερβατική και αδιόρατη, ταυτόχρονα δε εξ ίσου «χειροπιαστή» και αναντίρρητη, που την ομορφαίνει… λογοτεχνικά και προσδίδει μια άλλη ματιά στα πράγματα. Πρόκειται, με άλλα λόγια και μονολεκτικά, για τα λεγόμενα μηνύματα, που αποτελούν οδηγό Ζωής στον σχεδιασμό του παρόντος και την διαμόρφωση του μέλλοντος. Ό,τι, αλλιώς, ονοματίζουμε κληρονομιά. «Legado».
Δεν γνωρίζουμε τον αντίστοιχο όρο στα… βασκικά, θεωρούμε, ωστόσο, πως το πιάσατε το... point. Κυριακή 20 Μαρτίου 2011. Ίδιο γήπεδο, ίδιες ομάδες, άλλος δημιουργός της Ιστορίας. Ο Ολυμπιακός… «ρίχνει κόκκινο στη νύχτα», ισοπεδώνει το «φάντασμα» της ΑΕΚ με το επιβλητικό 6-0 και μετά από μονοετή απουσία σφραγίζει εντυπωσιακά την ποδοσφαιρική του παλινόρθωση στο πρώτο (από τα συνολικά 10 σε 12 χρόνια) πρωτάθλημα της διοίκησης Μαρινάκη. Ήδη 3-0 στο 20’, 6-0 στο 70’ – τα τρία τελευταία γκολ σε εννιά λεπτά, τότε δύο γκολ ο πρώην «κιτρινόμαυρος» Τζεμπούρ. «Ερνέστο Βαλβέρδε». Από τις πιο ρυθμικές, μελοδικές, must και διαχρονικές ιαχές της εποχής από τους χιλιάδες της κερκίδας, γίνεται ο αγαπημένος της, με τον σύλλογο να περιμένει υποσυνείδητα από την αποχώρησή του και έπειτα τον διάδοχό του ή ακόμη και τον... ίδιο. 
Πέρυσι στις 11 του Φλεβάρη «άραξε» στο Λιμάνι ένας άλλος Βάσκος. Δεν ήταν ο ίδιος, αλλά καλός φίλος του. Ταίριαξε με την ομάδα και το μεγάλο του κατόρθωμα είναι πως της έδωσε ταυτότητα, σφυριλατώντας την εν μέσω δύο εκ των σπουδαιότερων δοκιμασιών της, εντός τριών ημερών: δύο ηττών στο Φάληρο με απολογισμό τερμάτων 7-2. Τρεις μήνες μετά, στα τέλη Μάη, έριξε «άγκυρα» για τα καλά. Άλλαξε το status του συλλόγου και κέρδισε την αθανασία ως «ερυθρόλευκος»… Ολύμπιος θεός. Ξεπέρασε τον προκάτοχό του, κατακτώντας μια αδιανόητη κορυφή και μάλιστα σ’ ελληνικό χώμα.
ΣΤΗΝ 8ΑΔΑ Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΤΟΥ ΧΟΣΕ ΛΟΥΙΣ ΜΕΝΤΙΛΙΜΠΑΡ!❤️???
— redcentre.gr (@redcentre_gr) January 30, 2025
EDIT: Marca! #olympiacosfc #olympiacos pic.twitter.com/G7cUvRcSOz
Το παρελθόν αυτό πυξίδα για τον ίδιο και τον Ολυμπιακό του να γράψουν από κοινού την Ιστορία εν τη γενέσει της. Γιατί είναι δικός του, αποκλειστικά και μόνο. Να χαράξουν το δικό τους ανύπαρκτο έως τώρα δρόμο. Πόσο μάλλον τώρα στον «θρυλικό» έναν αιώνα ζωής. Να δημιουργήσουν τη δική τους σημειολογία, που θα αναπολούν οι παλιοί (οι σημερινοί «μάρτυρες της Ιστορίας») και χάρη στην οποία θα μαθαίνουν οι νεότεροι. Να αφήσουν, αυτό που λέμε, κληρονομιά…
Νικόλας Κανελλόπουλος
