Επιβεβαιωθήκαμε. Στον απολογισμό της περασμένης εβδομάδας σάς είχαμε γράψει για τις εναλλαγές της κορυφής που αναμένονται και τον απρόβλεπτο χαρακτήρα που ξανά θα έχει το μίνι πρωτάθλημα των play off. Κατά βάσει η γκέλα του Ολυμπιακού στο Φάληρο είναι αυτή που προετοίμασε για το τι μέλλει γενέσθαι – η νίκη της ΑΕΚ ήταν μονόδρομος, απλά το καθήκον της Κυριακής – καθώς θα έφερνε στο προσκήνιο αυτές τις διαφοροποιήσεις γρηγορότερα από ό,τι αναμένεται στα συνεχή ντέρμπι του πρωτοπόρου με τους δύο Δικεφάλους.
Τα ενδιαφέροντα της αγωνιστικής που ολοκληρώθηκε είναι δύο: πρώτον, πως ο στόχος της κορυφής αφορά (για την ώρα) αυτούς μόνο· δεύτερον, ότι αυτή άλλαξε χρώμα σε λιγότερο από 24 ώρες. Οι έτεροι της τετράδας, καλύπτουν το έδαφος και, μέχρι να ξέρουμε την τελική απόσταση όλων το βράδυ της 9ης Μαρτίου την τελευταία αγωνιστική της… regular season, ας αξιολογήσουμε ξανά τα αγωνιστικά τους πεπραγμένα.
Σημειολογική επέλαση πρωτιάς.
Ο μονόδρομος του Ολυμπιακού για επιστροφή στις νίκες και στην κορυφή στις Σέρρες έγινε ακόμη πιο δύσβατος, λόγω του τρόπου με τον οποίο την έχασε το προηγούμενο βράδυ, λιγότερο από 20 ώρες νωρίτερα. Προσοχή, το τρίποντο για την «Ένωση» θα μπορούσε να έρθει και αλλιώς. Το χρονικό σημείο επίτευξή του είναι αυτό που αποτελεί τον X factor της πίεσης, ειδικά όταν καλείσαι ως επίδοξος πρωταθλητής το επόμενο μόλις απόγευμα να αποδείξεις τι αξίζεις σε μια από τις δυσκολότερες έδρες της χώρας.
Τελικά… λήξη συναγερμού. Για την ακρίβεια, αυτός ποτέ δεν ήχησε για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Σαφώς και αποδεκατισμένος ο γηπεδούχος, όμως οι «ερυθρόλευκοι» δεν άφησαν περιθώρια, καθώς ολοκλήρωσαν το ματς στο 27’, όταν πανηγύρισαν το 2-0 και το δεύτερο προσωπικό τέρμα του Ελ Κααμπί, ο οποίος έχασε πάλι πέναλτι, άσχετα αν σκόραρε στην επαναφορά. Έκαναν αυτό που δεν κατάφεραν με τον Παναιτωλικό και τον Λεβαδειακό στο Φάληρο και φυσικά με τον Αστέρα Τρίπολης σε δύο γύρους. Οι βαθμοί αυτοί χάθηκαν και πίσω δε γυρνούν, ωστόσο, το καλεντάρι ξέρει τον τρόπο και στέλνει τα δικά του μηνύματα. Άλλοτε ηχηρά, άλλοτε όχι. Σε κάθε περίπτωση, σημάδια προς αξιολόγηση και ερμηνεία. 
Αμφότεροι κλήθηκαν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που προκάλεσαν στον άλλο, αποδεικνύοντας τις αντοχές τους στους ίδιους πρωτίστως και στον κόσμο τους. Καθοριστικά τα μεταξύ τους ματς σε πρωτάθλημα και Κύπελλο – τρία εντός 35 ημερών. Μέχρι φυσικά τα play off. Κοινός τόπος η επιστροφή στην κορυφή για αμφότερους, δυνητικά στον θρόνο. Διαφορά τους (αν μπορούμε να κάνουμε τη διάκριση) η συγκυρία που κάθε μία βρίσκεται: η μεν ΑΕΚ της αυταπάρνησης και της ενότητας, ο δε Ολυμπιακός της πρωτοκαθεδρίας. Ο Πανσερραϊκός, κομπάρσος φαινομενικά μόνο, ουσιαστικά ο ρόλος του είναι καθαρά σημειολογικός: εντός δύο εβδομάδων υπήρξε η δοκιμασία τους. Δύο ματς, ισάριθμες ήττες και συνεχείς συντριβές από δύο εκ των «μεγάλων» του πρωταθλήματος, καθιστούν με σκληρό τρόπο σαφές την αναγκαιότητα της δικής του υπέρβασης. Ειδικά με αυτόν τον Λεβαδειακό.
Αυταπάρνηση και πίστη.
Όταν ανατρέπεις αποτέλεσμα και κατακτάς κορυφή στο 94’, χωρίς να έχεις παρατήσει το ματς – δηλαδή πιστεύεις στην ανατροπή – τότε αναμφίβολα η δικαίωση της στιγμής (σωστά) θα σε κάνει να θεωρείς πως δικαιούσαι και το πρωτάθλημα. Και… δικαίως. Ή τουλάχιστον πως μπορείς να το κατακτήσεις. Ο περίπατος και η επιβλητική εικόνα επί του Πανσερραϊκού, έδωσαν τη θέση τους στο άγχος, στον προβληματισμό και στη… λύτρωση. Η ΑΕΚ έδειξε χαρακτήρα, έψαξε το γκολ και λυτρώθηκε, αφού πρώτα άγχωσε τον εαυτό της με το κακό της ξεκίνημα, σε μια κατά τα άλλα ατμόσφαιρα αντιφατική: η άδεια και παγερή εξ αιτίας τιμωρίας «OPAP Arena», ήταν καυτή στα πέριξ αυτής, χάρη στον κόσμο, αλλά και στο χορτάρι, λόγω της εξέλιξης του ματς.
Ίσως το ξεκίνημα να οφείλεται και στην άδεια κερκίδα, οπότε η καθιερωμένη εντός έδρας ώθηση των πρώτων λεπτών μεταμορφώθηκε σ’ ένα αναγνωριστικό οκτάλεπτο, καθώς στο 10’ η «Ένωση» ήδη βρέθηκε στη σέντρα, ούσα πίσω στο σκορ. Αν προηγούνταν με τον Ελίασον πέντε λεπτά πριν, όλα θα ήταν ευκολότερα πιθανόν· ο Ατρόμητος ευτύχησε να σκοράρει στην πρώτη του τελική σε transition και κλείστηκε. Τα γκολ της η ΑΕΚ τα πέτυχε, ύστερα από συνδυασμούς λίγων επαφών: στην ισοφάριση η κάθετη του Λιούμπισιτς για τον Σουηδό είναι εξαιρετική, όπως και το γκολ του τελευταίου στο «παράθυρο» του Χουτεσιώτη· το γύρισμα του Κοϊτά στον λυτρωτή Μάνταλο, που την έστειλε στην κορυφή, επίσης απαιτεί καθαρό μυαλό. Ο Ολυμπιακός δεν γκέλαρε και η πρωτιά άλλαξε ξανά χρώμα. 
Στιγμές «κλειδιά» των φάσεων, πρώτα η πάσα με το στήθος του Λαμέλα στον Κροάτη και στο τέλος η προσποίηση του Ρότα για πάσα πριν την κάθετη στον Κοϊτά, που βγάζει off τον Αθανασίου. Προφανώς στα υπέρ η αυταπάρνηση, αλλά η ικανότητα να τελειώνεις τα παιχνίδια άμεσα είναι η απαιτούμενη ικανότητα της περιόδου – μαζί μ’ αυτήν κι η πίστη πως μπορείς να το πετύχεις. Η αστοχία των φιλοξενούμενων τούς κόστισε στις λίγες άλλες τελικές τους και η δεύτερη σερί ήττα, δεν του κλείνει το δρόμο, αλλά αποτελεί καμπανάκι για τη συνέχεια. Σίγουρα ως προς τη διαφύλαξη των βαθμών στο τέλος.
Ο αντίκτυπος (και) της απόκτησης του Σιώπη.
Ο Παναθηναϊκός κλήθηκε στο βροχερό ΟΑΚΑ να κάνει τη δική του υπέρβαση, αγωνιστική και ψυχολογική. Τα κατάφερε αγχωμένος, πολύ, και δικαιολογημένα. Τρεις σερί ήττες έθεσαν σε κίνδυνο την αυτοπεποίθηση του αήττητου που ξεκίνησε ακριβώς πριν από ένα γύρο στο Βόλο ο Ρούι Βιτόρια και ο αντίκτυπος των ηττών φάνηκε στο άγχος που προκλήθηκε από το όμορφο «σκαφτό» του Χουάνπι στο 59’. Μέχρι τότε σαφώς ανώτερος, αν και χωρίς την καλή τελική πάσα – απόδειξη ο τρόπος που σκόραρε· από το 2-1 και μετά αγχωμένος, δικαιολογημένα, βάσει συνεπειών, αχρείαστα δε, βάσει… πραγματικότητας, καθώς οι φιλοξενούμενοι δεν απείλησαν σοβαρά ξανά. Μάλλον, αν είδατε, το ματς, θα καταλάβατε γιατί αποκτήθηκε ο Σιώπης. 
Λογικό, και τα τρία προηγούμενα ματς σήμαιναν κάτι: ο αποκλεισμός από τον Ολυμπιακό στέρησε την υπεράσπιση του Κυπέλλου και, ως εκ τούτου, την παράταση του ψυχολογικού αβαντάζ που δημιουργούσε το αήττητο των τελευταίων συναντήσεων, η ήττα από τον Άρη ήρθε με κάτω τα χέρια, εξαφανίζοντας την παράλληλη διαδρομή με την «Ένωση», λόγω ισοβαθμίας και, η κορυφή του παγόβουνου (σε μια κρίση που ίσως καιροφυλαχτεί) το ευρωπαϊκό στραπάτσο στην Ισλανδία – ο αποκλεισμός θα είναι καταστροφή και για την συνέχεια στο πρωτάθλημα.
Η επιστροφή του Ραζβάν και το δυνητικό πλεονέκτημα.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι και πάλι εδώ και το γεγονός και μόνο πως θέτουμε το ερώτημα είναι απόδειξη πως η πραγματικότητα δικαίωσε τον ισχυρισμό: προλαβαίνει ο ΠΑΟΚ να καλύψει τη διαφορά στη μικρότερη δυνατή τιμή της και να μπει στα play off με διαχειρίσιμους βαθμολογικά (ανατρέψιμους δηλαδή) όρους; Η (αναμενόμενη) νίκη επί της μόνιμης ουραγού, Λαμίας, δεν συνιστά είδηση. Η έκταση αυτής όμως, αναμφίβολα. Γι’ αυτό και θα θυμόμαστε την αναμέτρηση. 
Ο πάγκος θα έχει ξανά τη σιγουριά του, καθώς ο Ρουμάνος γνωρίζει τον τρόπο διαχείρισης κάθε συνθήκης πρωταθλητισμού και του πρωταθλήματός μας, η επιστροφή του είναι το γεγονός της αγωνιστικής. Το 7-0, που έπεται του επικοινωνιακά επεισοδιακού 5-0 στο Ηράκλειο, είναι ένα είδος καλωσορίσματος και – κυρίως – την κατάλληλη χρονική στιγμή: πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ενδεχόμενη νίκη θα βάλει φωτιά στην κορυφή και, αν και ο ΠΑΟΚ θα απέχει απ’ αυτήν, δεν θα μπορεί να τον ξεγράψει κανείς. Κι αυτό, συνδυαστικά με τους αγώνες που θα περνούν (και τους βαθμούς που θα μαζεύονται) θα είναι η μεγαλύτερη δυναμική του: άπαντες θα πιστεύουν πως είναι ικανός να κόψει ξανά πρώτος το νήμα, καθώς τα ντέρμπι θα είναι συνεχόμενα και η απώλεια του ενός θα είναι κέρδος του άλλου.
Ο κόσμος και οι παίκτες επίσης ευχαριστήθηκαν το παιχνίδι και η ρεβάνς στο Βουκουρέστι θα βρει την ομάδα ορεξάτη και υποχρεωμένη να ζήσει μια μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά. Κυρίως πρέπει να τη βρει ικανή να πιστεύει πως μπορεί, παρά το κλίμα έντασης που ήδη δημιουργείται ξανά με πρωταγωνιστή τον Ρουμάνο τεχνικό και τον πρόεδρο της Στεάουα. Ωστόσο, η εικόνα κάλλιστα παρασύρει, δεν γίνεται να αλλάξει τόσο εύκολα. Η Στεάουα (και η Ευρώπη γενικώς στο επίπεδο που παίζει ο ΠΑΟΚ) εντάσσεται σε ομάδες διαφορετικής δυναμικής από τους δύο τελευταίους αντιπάλους των πρωταθλητών. Αν πάρουμε ως δεδομένη την παρουσία του στα play off, σαφώς και ευκαιρίες θα υπάρξουν, το κριτήριο του ερωτήματος είναι οι αποστάσεις με τους άλλους τρεις. Το επερχόμενο ντέρμπι στο Φάληρο θα υποδείξει σημαντικά το μέγεθος αυτης.
Νικόλας Κανελλόπουλος
