Football Talk

Ο Αλέγκρι «συναρμολογεί» τη νέα, πρωταθληματική Γιουβέντους!

Ο Αλέγκρι «συναρμολογεί» τη νέα, πρωταθληματική Γιουβέντους!

Στου δρόμου τα μισά, φαίνεται πως το Scudetto αποτελεί υπόθεση για δύο. Ίντερ και Γιουβέντους οδηγούν την κούρσα του τίτλου με τους «μπιανκονέρι» του Μαξ Αλέγκρι να δείχνουν ικανοί να φτάσουν μετά από τέσσερα χρόνια σ’ ένα πρωτάθλημα. Η εξέλιξη αποτελεί έκπληξη με δεδομένο πως η Γιουβέντους τους τελευταίους μήνες απασχολεί μόνο για άσχημες ειδήσεις. European Super League, λογιστικές κομπίνες, τιμωρίες από την UEFA αλλά και σκάνδαλα στοιχηματισμού και ντόπινγκ. Να που όμως δείχνει να ξημερώνει μία λαμπρή μέρα.

Αλέγκρι: Κριτική με το τσουβάλι, αλλά έχει λογική;

Το μέλλον του Μαξ Αλέγκρι στον πάγκο της Γιουβέντους μοιάζει αβέβαιο. Σε αυτό συντείνουν ψίθυροι σχετικά με το ποδοσφαιρικό θέαμα που παράγει η ομάδα υπό τις οδηγίες του προπονητή από το Λιβόρνο, αλλά και η μακραίωνη αποχή της «Γηραιάς Κυρίας» από τους τίτλους, με πλέον πρόσφατη κατάκτηση, το Coppa Italia τη σεζόν 2020/2021. Αν και το «ταμείο» θα γίνει στο τέλος της χρονιάς, όλα δείχνουν πως μία αλλαγή στην τεχνική ηγεσία φαντάζει επιβεβλημένη για την επίτευξη της ανανέωσης που οραματίζεται ο Τζανλούκα Φερέρο, στην νέα εποχή, όπου το τιμόνι της Γιουβέντους πλέον δεν θα κρατά κάποιος Ανιέλι.

Όμως, το πόσο λογική φαντάζει η απόφαση για απομάκρυνση του πλέον μακροημερεύοντα προπονητή της ομάδας από το Τορίνο είναι κάτι που χρήζει σοβαρής συζήτησης. Με δεδομένο το γεγονός πως τα οικονομικά του συλλόγου είναι ιδιαιτέρως επιβαρυμένα και πως η «μεγάλη κυρία» εξοστρακίστηκε από τα ευρωπαϊκά κύπελλα για την τρέχουσα σεζόν (δεχόμενη μάλιστα και τσουχτερό πρόστιμο από την UEFA), αλλά και με δεδομένη την υποβάθμιση της ποιότητας σε όλες τις γραμμές ένεκα οικονομικής δυστοκίας, ο Αλέγκρι φαίνεται πως βρήκε τον τρόπο να χτίσει σε σύντομο χρόνο ένα στιβαρό οικοδόμημα πάνω στις στάχτες που κληρονόμησε.

Η πολυσυζητημένη ανανέωση που άργησε, αλλά είναι εδώ με καθυστέρηση!

Το επιδιωκόμενο στοίχημα της ανανέωσης με την ανάδειξη και χρησιμοποίηση (στο βασικό σχήμα) πολλών γηγεγών παικτών φαίνεται πως τελικά κερδίζεται και μάλιστα με πολύ ευνοϊκότερους όρους απ’ ότι θα μπορούσε να συμβεί στο παρελθόν. Μπορεί η Γιουβέντους να προσπαθούσε μετά μανίας να υπογράψει κάποιον ή κάποιους από τους ελπιδοδοφόρους Ιταλούς παίκτες οι οποίοι κατέληξαν στους ανταγωνιστές της (βλ. Σάντρο Τονάλι, Νικολό Μπαρέλα και Νταβίντε Φρατέζι), ωστόσο με την ποδοσφαιρική ωρίμανση παιδιών που είτε αποκτήθηκαν με μικρό κόστος, είτε πολύ περισσότερο προέρχονται από τα «σπλάχνα» της ομάδας, φαίνεται τώρα σε θέση να καλύψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το μειονέκτημα που της δημιούργησε η απώλεια της οικονομικής της ισχύος.

Όπως αναμενόταν, όλα αυτά δεν ήρθαν ανώδυνα, καθώς τα παιδιά της ακαδημίας, για να υποστηρίξουν τον νέο τους ρόλο θα έπρεπε να «ψηθούν» και να πέσουν αμέσως στα «βαθιά». Η διαδικασία αυτή χρειάστηκε χρόνο. Δηλαδή, όλη αυτή την περίοδο που η Γιουβέντους παρέμεινε μακριά από τους τίτλους, δίχως να βρίσκεται σε θέση να τους διεκδικεί. Φέτος όμως όλα δείχνουν διαφορετικά. Η καθιέρωση στη βασική ενδεκάδα νεαρών παικτών όπως οι Γκάτι, Μιρέτι, Καμπιάσο και στο βασικό ροτέισον, μονάδων όπως οι Σάμουελ Ιλίνγκ, ΝικολούσιΚαβίλια, Κενάν Γιλντίζ, (ενώ στην εξίσωση θα μπορούσε να προστεθεί κάλλιστα και ο απερίσκεπτος, Φατζόλι), συνιστά σπουδαία επιτυχία. Μάλιστα, είναι τόσο καθοριστική η συνεισφορά των νέων πρωταγωνιστών στη φετινή σεζόν, με τους Γκάτι, Μιρέτι και Καμπιάσο να έχουν σημειώσει όλοι τους winning goals, με τον Ιταλό κεντρικό αμυντικό μάλιστα να το έχει καταφέρει πάνω από μία φορά, υπογράφοντας σπουδαία τρίποντα για την ομάδα τους.











Σούλε, Ροβέλα και ντε Βίντερ απογειώνουν την καριέρα τους και προορίζονται για βασικό ρόλο στη νέα Γιουβέντους.

Όμως, στο ποδοσφαιρικό πλάνο της Γιουβέντους βρίσκονται και ποδοσφαιριστές που έχουν λάβει με τη μορφή δανεισμού «φύλλα πορείας» για άλλες ομάδες της Serie A, με τις οποίες μάλιστα ξεχωρίζουν και έχουν κάνει τη διοίκηση της «μεγάλης κυρίας» να τρίβει τα χέρια της από ευχαρίστηση. Πρώτος, ο Ματίας Σούλε, με τον Αργεντίνο μεσοεπιθετικό της Φροζινόνε να πραγματοποιεί «θραύση» στο πρωτάθλημα, έχοντας σημειώσει 8 γκολ έως τώρα. Από κοντά του, οι Νικολό Ροβέλα, με τον Ιταλό να αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο γρανάζι για τη μεσαία γραμμή της Λάτσιο αλλά και Κόνι ντε Βίντερ, ο οποίος στα «χέρια» του Τζιλαρντίνο εξελίσσεται σε έναν πολύ μοντέρνο αμυντικό με αγωνιστική ικανότητα τόσο για το κέντρο της άμυνας, όσο και τη δεξιά πλευρά της οπισθοφυλακής. Αυτοί οι τρεις, σε μία πρώτη φάση, δείχνουν να μπορούν να προσφέρουν άμεσα λύσεις στο ρόστερ του Αλέγκρι, ενώ μοναδικό «ψεγάδι», δείχνει να αποτελεί η απόφαση για πώληση του Ράντου Ντράγουσιν στη Τζένοα το περασμένο καλοκαίρι έναντι ενός ποσού (5.5 εκατομμύρια) που για την σημερινή του αξία φαντάζει πολύ χαμηλό. Έντσο Μπαρενετσέα (Φροζινόνε), Λούκα Πελεγκρίνι (Λάτσιο), Κάιο Ζόρζε (Φροζινόνε) και Ντιν Χούισεν (Ρόμα) συλλέγουν επίσης πολύτιμες εμπειρίες και αγωνίζονται αρκετά στις ομάδες τους, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον τελευταίο και δείχνουν πως διαθέτουν καλό υλικό για την πρώτη ταχύτητα του πρωταθλήματος.

Η νέα Γιουβέντους παίρνει «σάρκα και οστά».

Γίνεται σαφές, πως το ρόστερ της «μεγάλης κυρίας» αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς πέραν των πρωτοκλασάτων και έμπειρων παικτών που διαθέτει στις τάξεις της, υπάρχει μία καλή «μαγιά» νεαρών και δη Ιταλών παικτών, όπου πλέον αποκτούν ολοένα και περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε περίπτωση που η τωρινή εκδοχή της Γιουβέντους κατορθώσει να κατακτήσει το πρωτάθλημα, είτε απλώς παραμείνει σε τροχιά διεκδίκησης μέχρι τέλους, δύο πράγματα είναι βέβαια. Το ένα αφορά την ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ της μέσω της συλλογής πλούσιων εμπειριών για την «άκαυτη» και ελπιδοφόρα νέα γενιά της. Όπου ενδεχόμενη ποιοτική αναβάθμιση συνεπάγεται και χρηματιστηριακή εκτόξευση. Δεύτερον, ενδεχόμενη επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ και μερίδιο από τα έσοδα της πλούσιας ευρωπαϊκής πίτας, ενδέχεται να επαναφέρει μία ισορροπία τρόμου στο ιταλικό πρωτάθλημα, με την αφύπνιση του «κοιμώμενου» ιταλικού γίγαντα να φαντάζει πλέον ζήτημα χρόνου.

Φαίνεται πως μετά από τρία πραγματικά δύσκολα χρόνια, η Γιουβέντους ετοιμάζεται να κλείσει μία μεγάλη και άσχημη παρένθεση και πως ήρθε η ώρα να πάψει να απασχολεί συνεχώς την ποδοσφαιρική επικαιρότητα, αλλά και τους φιλάθλους της, μόνο για τους λάθος λόγους. Ένας από αυτούς πιθανώς να ήταν η άδικη απομάκρυνση του Μαξ Αλέγκρι από έναν πάγκο, τον οποίο ξέρει καλά να τιμά και ως επικεφαλής του οποίου μεριμνά για την ομαλή μετάβαση στην επόμενη, δίχως Ανιέλι, ημέρα. Χρειάζεται προσοχή, νηνεμία και επιμονή σε ένα πλάνο που μάλλον ανέλπιστα πρόωρα δείχνει να ευδοκιμεί.

 


Δημήτρης Τσάκνης

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0