Το φανταστικό επιθετικό μισάωρο που έπαιξε η ΑΕΚ στα Ιωάννινα, η εξέλιξη που δείχνει και η ψυχολογία αυτής της ομάδας.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Η Κυριακή ξεκίνησε ιδανικά με την ΑΕΚ να περνάει από τα Ιωάννινα, πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το τελικό 0-1, και έκλεισε εξαιρετικά με τον Παναθηναϊκό να χάνει από τον Άρη και να αφήνει τρεις βαθμούς στη Θεσσαλονίκη.
Πέρυσι τέτοια εποχή η ΑΕΚ του Αλμέιδα άρχιζε σιγά – σιγά να μας δείχνει τα «δόντια» της. Ήταν στο -6 από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, παίζοντας καλό ποδόσφαιρο και στο τέλος νταμπλούχος. Φέτος και με την Ευρώπη στα «πόδια» της – και μάλιστα σε έναν όμιλο «κολασμένο» - η ΑΕΚ είναι στο -1 από την κορυφή. Το πρωτάθλημα τώρα… αρχίζει!
Όλες οι ομάδες είναι κοντά η μία με την άλλη. Βαθμολογικά. Αγωνιστικά, είναι αλλιώς τα πράγματα. Βασικά, αν πάνε όλα καλά, θα φανεί πιο ξεκάθαρα στο μέλλον και η αγωνιστική διαφορά. Η ΑΕΚ θαρρώ πως ήδη είναι ένα κλικ πάνω απ’ όλους. Και αυτό το ένα κλικ, μπορεί στην πορεία να μεγαλώσει.
Μέχρι τώρα όμως με βάσει τα πολλά προβλήματα απουσιών που έχει η ΑΕΚ, έχοντας δώσει πιο δύσκολα και απαιτητικά παιχνίδια στην Ευρώπη και με γνώμονα ότι προς το παρόν η ομάδα του Αλμέιδα δεν έχει αγγίξει ούτε το 60% της απόδοσης που πραγματικά μπορεί να πιάσει, είναι λογικό ο κόσμος της να ονειρεύεται έναν Μάη και το 2024, όπως ήταν αυτός του ’23.
Πότε θα πιάσει η ΑΕΚ το 100% της απόδοσής της; Όταν μέσα στους αγώνες της, ανεξάρτητα ποιοι θα είναι στην 11άδα, θα αποδίδει για 70 λεπτά και πάνω, όπως το πρώτο μισάωρο στα Γιάννινα.
Ένα γκολ με φανταστικό συνδυασμό και τελείωμα του Τσούμπερ μόλις στο 7’, ενώ μέχρι τότε είχε κάνει άλλες δυο – τρεις τελικές. Στην πορεία δοκάρι κι ακόμα 4-5 ευκαιρίες για γκολ. Περίπου 11 τελικές σε μισή ώρα, με πίεση, κλεψίματα, κατοχή, αυτοματισμούς! Ε, αυτή την απόδοση ο Αλμέιδα θέλει να την βλέπει όχι για μισή ώρα ή 45 λεπτά, αλλά για 70’ και πάνω. Αυτός είναι ο στόχος. Θα τον πετύχει κι αυτόν! Γενικά όταν οι παίκτες της ΑΕΚ βάζουν τη μπάλα κάτω και παίζουν συνδυαστικό παιχνίδι δεν παίζονται! Όταν το κάνουν… Γιατί υπάρχουν και στιγμές που «κουράζουν» λίγο τη μπάλα. Ο Άμραμπατ για παράδειγμα το έκανε στο δεύτερο ημίχρονο όταν μπήκε.
Τα αποτελέσματα είναι άλλη ιστορία. Η ΑΕΚ στο σούπερ διάστημά της την Κυριακή θα μπορούσε να βάλει δύο ή και τρία γκολ ακόμα. Δεν το έκανε. Το έχουμε ξαναπεί: θα έρθουν και τα γκολ όταν οι παίκτες ηρεμήσουν στην τελική προσπάθεια. Η δουλειά που γίνεται στα Σπάτα και στα τελειώματα είναι μεγάλη, όμως είναι πλέον θέμα ψυχολογίας του κάθε παίκτη απέναντι στο αντίπαλο τέρμα, να τη στείλει στο πλεχτό. Γι’ αυτό και καλά έκανε ο Αλμέιδα μετά το ματς και στάθηκε στην ουσία του αγώνα που ήταν η νίκη και όχι ένα… 0-5!
Στο καλό της διάστημα η ΑΕΚ δέχθηκε και τη μεγαλύτερη ευκαιρία του ΠΑΣ. Μετά δεν απειλήθηκε. Πιο πολύ δικό μας ήταν το άγχος ότι μπορεί στο τέλος να έρθει από το πουθενά η ισοφάριση, όπως συνέβη με την Κηφισιά. Οι παίκτες πάντως στο χορτάρι δεν ήταν αγχωμένοι! Εννοείται ο Παμλίδης θα μπορούσε να κάνει το 1-1 στο 10’. Επική ευκαιρία, έχασε. Όμως η ΑΕΚ στους «Ζωσιμάδες» έδειχνε αποφασισμένη. Και μυαλωμένη αμυντικά. Έγιναν και λάθη, αλλά μέσα στο πρόγραμμα είναι όλα.
Χωρίς Γκαρσία, Αραούχο, Γιόνσον, Μουκουντί και τον Πόνσε στον πάγκο, βγήκαν ξανά φάσεις, είχε κατοχή, είχε συνδυαστικό παιχνίδι, έβγαλε αυτοματισμούς, είδαμε νέα πράγματα – κομπίνες στα κόρνερ, άσχετα αν δεν βγήκαν. Γενικά η ΑΕΚ εξελίσσεται. Ακόμα και όταν στραβώνουν τα παιχνίδια, έχει τον τρόπο να προχωράει. Μεγάλο πράγμα αυτό για το μέλλον, γιατί θα έρθουν ξανά γκέλες - λογικό είναι να έρθουν!
Την Πέμπτη με την Μπράιτον θα είναι άλλο ματς. Εκεί θέλει ξανά υπέρβαση και φυσικά τύχη. Τα μυαλά στο κεφάλι και η χρονιά μόλις… τώρα ξεκίνησε. Και η ΑΕΚ του Αλμέιδα τώρα είναι έτοιμη να πατήσει το γκάζι της!
www.bnsports.gr
