Ο κόσμος του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού θρηνεί τις τελευταίες ώρες τον χαμό μίας από τις εμβληματικότερες και σπουδαιότερες προσωπικότητες που πάτησαν ποτέ τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Ο «βασιλιάς» Πελέ ήταν γνωστός σε κάθε γωνιά του πλανήτη και απολάμβανε καθολικής εκτίμησης τόσο στο χώρο του αθλητισμού, όσο και του πολιτισμού και της πολιτικής.
Το BNSports σας παρουσιάζει τι έχουν πει για αυτόν, από τα χρόνια που μεγαλουργούσε στα γήπεδα μέχρι και τις μέρες μας:
Ζιστ Φοντέν ( Θρυλικός Γάλλος ποδοσφαιριστής, ρέκορντμαν των Μουντιάλ) : «Όταν είδα τον Πελέ να παίζει, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να κρεμάσω τα παπούτσια μου»
Σερ Μπόμπι Τσάρλτον : «Μερικές φορές νιώθω ότι το ποδόσφαιρο ανακαλύφθηκε γι΄αυτόν τον μαγικό παίκτη»
Πιερ Πάολο Παζολίνι ( Συγγραφέας, σκηνοθέτης) : «Τη στιγμή που η μπάλα έφτασε στα πόδια του Πελέ, το ποδόσφαιρο μεταμορφώθηκε σε ποίηση».
Άντι Γουόρχολ ( Καλλιτέχνης ): «Ο Πελέ ήταν ένας από τους λίγους που αντέκρουσαν τη θεωρία μου: αντί για 15 λεπτά φήμης, θα έχει 15 αιώνες».
Φέρεντς Πούσκας: «Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία ήταν ο Ντι Στέφανο. Αρνούμαι να κατατάξω τον Πελέ ως ποδοσφαιριστή. Ήταν κάτι ανώτερο».
Τοστάο (συμπαίκτης του Πελέ στην εθνική Βραζιλίας): «Ο Πελέ ήταν ο καλύτερος – ήταν απλά άψογος. Και εκτός γηπέδου είναι πάντα χαμογελαστός και αισιόδοξος. Δεν τον βλέπεις ποτέ «στα κάτω του». Του αρέσει να είναι ο Πελέ».
Κλοντοάλντο (συμπαίκτης του Πελέ στη Σάντος και τη Βραζιλία) : «Σε κάποιες χώρες ήθελαν να τον αγγίξουν, σε κάποιες να τον φιλήσουν. Σε άλλες ήθελαν να φιλήσουν το χορτάρι που πάτησε. Ήταν υπέροχο, απλά υπέροχο...»
Φραντς Μπεκενμπάουερ: «Ο Πελέ ήταν ο GOAT. Παρέμεινε στην κορυφή για 20 χρόνια. Όλοι οι υπόλοιποι –ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Πλατινί- βρίσκονται από κάτω. Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του»
Εουσέμπιο (Θρυλικός Πορτογάλος ποδοσφαιριστής) : «Υπάρχει ο άνθρωπος Πελέ και ο ποδοσφαιριστής Πελέ. Όταν παίζει ο Πελέ είναι σα να παίζει ο Θεός»
Ερίκ Καντονά : «Στα δικά μου μάτια, ένας καλλιτέχνης είναι κάποιος που φωτίζει ένα σκοτεινό δωμάτιο. Δεν έχω ακόμα ανακαλύψει, ούτε θα ανακαλύψω, τη διαφορά που έχει η πάσα του Πελέ στον Κάρλος Αλμπέρτο στον τελικό του Μουντιάλ 1970, με την ποίηση του Αρθούρου Ρεμπό. Και στα δύο, υπάρχει η ανθρώπινη γιορτή, μια έκφραση ομορφιάς που μας αγγίζει και μας δίνει το αίσθημα της αιωνιότητας»
Σερ Αλεξ Φέργκιουσον : «Είμαι οπαδός του Πελέ από παιδί. Μετά άνοιξε η κουβέντα για τη σύγκριση με τον Μαραντόνα. Για εμένα πάντα ήταν ο Πελέ»
Γιόχαν Κρόιφ : «Ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής που ξεπέρασε τα σύνορα της λογικής»
Ταρτσίζιο Μπούρνιτς (μάρκαρε τον Πελέ στον τελικό του Μουντιάλ 1970): «Πριν από τον αγώνα έλεγα στον εαυτό μου ότι κι αυτός είναι φτιαγμένος από σάρκα και οστά όπως όλοι μας. Έκανα λάθος...»
Μικ Τζάγκερ (Ροκ σταρ): «Κυριολεκτικά όλοι ήθελαν να του σφίξουν το χέρι, να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί του. Να λες ότι ήσουν σε ένα πάρτι μαζί με τον Πελέ, ήταν το μεγαλύτερο παράσημο»
Νέλσον Μαντέλα: «Να τον βλέπεις να παίζει ήταν ο συνδυασμός της λάμψης ενός παιδιού με την εξαίρετη χάρη ενός ολοκληρωμένου άνδρα»
www.bnsports.gr
