Μπορεί η Μίλαν να έχει το πάνω χέρι για το πρωτάθλημα της Serie A, όμως Γιουβέντους και Ίντερ είναι εκείνες που θα μονομαχήσουν για το κύπελλο Ιταλίας, με τα δεδομένα του συγκεκριμένου αγώνα να είναι παραπάνω από… ιστορικά.
29 Αυγούστου του 1965. Η Ίντερ έχει σαρώσει τα πάντα. Πρωταθλήτρια Ιταλίας, πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (σημερινό Champions League) και μένει ένας ακόμα για το ιστορικό τρεμπλ. Το κύπελλο Ιταλίας. Ο μεγάλος τελικός, αυτός απέναντι στη Γιουβέντους. Ερέρα στον έναν πάγκο, Ερέρα και στον άλλον. Όχι δεν ήταν αδέρφια αλλά οι «αρχιτέκτονες» δύο μεγάλων συλλόγων της εποχής.
Έπρεπε να περάσουν 57 ολόκληρα χρόνια για να ξαναϊδωθούν δύο από τις σπουδαιότερες ομάδες της χώρας στον μεγάλο τελικό του κυπέλλου Ιταλίας. Ωστόσο, πέρα από την ιστορία του ζευγαριού, είναι αξιοσημείωτο μία μοναδική παράδοση που είχαν παράλληλα οι δύο σύλλογοι που την βλέπουν μπροστά τους τώρα.
Η στέρηση του τρεμπλ που ακόμα είναι λόγος… εκδίκησης!
Σεζόν 1964/65. Η Ίντερ είναι εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης με τον Ελένιο Ερέρα να έχει δημιουργήσει κάτι εξωπραγματικό για την εποχή. Πρωτάθλημα στην Ιταλία με τη συμπολίτισσα Μίλαν δεύτερη και στην κορυφή της Ευρώπης μετά τη νίκη με 1-0 επί της Μπενφίκα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (σημερινό Champions League). Η επιτυχία δεδομένη και το Μιλάνο σε πελάγη ευτυχίας.
Ωστόσο, έμενε ακόμα ένα λιθαράκι για να γραφτεί ιστορία. Το κύπελλο Ιταλίας θα ολοκλήρωνε ένα μεγάλο τρεμπλ και θα τάραζε τα νερά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο μεγάλος τελικός άργησε να γίνει, καθώς έφτασε τέλη Αυγούστου (!) για να διεξαχθεί. Αντίπαλος η Γιουβέντους. Η ομάδα που τις προηγούμενες δεκαετίες είχε κάνει εξίσου τρομερά πράγματα σε Ιταλία και Ευρώπη.
Παρά το δυναμικά ξεκίνημα των «νερατζούρι», ο Τζιαπάολο Μενισέλι τους έκοψε τη… φόρα. Μόλις στο 14ο λεπτό, βάζει μπροστά στο σκορ της Γιούβε και αιφνιδιάζει την Ίντερ. Μετά από αμέτρητες ευκαιρίες, το όνειρο του τρεμπλ σταμάτησε μπροστά στο τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Η «Γηραιά Κυρία» ήταν κυπελλούχος Ιταλίας και η Ίντερ… έμεινε με το ντάμπλ πρωταθλήματος και Ευρώπης.
57 χρόνια αναμονής, όμως, ήταν πολλά. Τόσα περίμενε η Ίντερ για να ξαναβρεί τη Γιουβέντους σε έναν τελικό κυπέλλου. Σε μία ευκαιρία για να πάρει την εκδίκησή της για τότε. Μέσα σε αυτό το διάστημα βρέθηκαν πολλές φορές στο μεγάλο ραντεβού αλλά ποτέ μαζί.
Το απίστευτο στατιστικό του 21ου αιώνα…
Και φτάνουμε στην… έκπληξη του ζευγαριού. Αυτές που κρύβουν τέτοιους είδους ματς. Μιλάμε για τη Γιουβέντους και την Ίντερ. Όσο επιτυχημένες ήταν στον 20ο αιώνα, είναι και στον 21ο, παρά τις «μελανές» στιγμές (υποβιβασμός μεν, εκτός Ευρώπης δε). Η συνάντησή τους στον τελικό, βάζει τέλος σε μία απίστευτη παράδοση που είχαν μέσα σε αυτή την 20ετία.
Όλα αρχίζουν από τον τελικό κυπέλλου του 2005. Η Ίντερ φτάνει στον μεγάλο τελικό και κερδίζει τη Ρόμα σε διπλούς αγώνες. Το τρόπαιο φεύγει από τη Ρώμη, καθώς ένα χρόνο πριν, η Λάτσιο είχε επικρατήσει της Γιουβέντους. Από εκείνο το βράδυ, η Ίντερ μέτρησε συνολικά έξι παρουσίες σε τελικούς του κυπέλλου μέχρι και το 2011. Δηλαδή δεν δήλωσε παρών μόνο σε έναν (!). Το 2012, η Γιουβέντους γίνεται φιναλίστ για πρώτη φορά μετά το 2004 και το θέμα των στημένων. Παρά την ήττα από τη Νάπολι, ξεκινάει το δικό της τεράστιο σερί.
Από τότε μέχρι και σήμερα, έχει βρεθεί επτά φορές ως φιναλίστ, με τη φετινή να είναι η 8η σε αυτό το διάστημα. Σε αυτά τα χρόνια, η Ίντερ δεν ξαναβρέθηκε ποτέ στο μεγάλο ραντεβού του κυπέλλου, δημιουργώντας ένα απίστευτο στατιστικό. Ουσιαστικά, η μία έφτιαξε ένα σερί παρουσιών, πάνω στην απουσία της άλλης μέσα σε αυτά τα χρόνια. Ένα ρεκόρ που σταματάει μπροστά στην πρώτη σέντρα του φετινού τελικού.
Νότης Χάλαρης
