Μπορεί ένας πίνακας της πρώιμης Αναγέννησης να βρει αναφορά σε μια ποδοσφαιρική ομάδα του 21ου αιώνα; Και όμως μπορεί. Ειδικά αν τα στοιχεία αυτά ταυτίζονται απόλυτα με μια ομάδα που ψάχνει την κάθαρση για να φθάσει στην αγιότητα και τον Παράδεισο (τίτλοι).
Σχετικά Άρθρα
Τότεναμ: Ανακοίνωσε την πρόσληψη του Αντόνιο Κόντε!
Ο «στρατηγός» Κόντε, όπου πήγε, κέρδισε, ακολουθώντας τα… χνάρια των Μουρίνιο, Αντσελότι και Νταλγκλίς! (video)
Τότεναμ: Ανακοινώθηκε η απόλυση του Νούνο Εσπιρίτο Σάντο - Σήμερα (1/11) στο Λονδίνο ο Κόντε!
Δεν γνωρίζουμε αν ο Αντόνιο Κόντε έχει παρακολουθήσει την αριστουργηματική μαύρη κωμωδία του Martin McDonagh In Bruges (Αποστολή στην Μπριζ) με τον Κόλιν Φάρελ, αλλά η σκηνή όπου οι δύο επαγγελματίες δολοφόνοι από το Δουβλίνο που βρίσκονται στην μεσαιωνική, μελαγχολική και ταυτόχρονα παραμυθένια πόλη Μπριζ πέφτουν πάνω στην χαοτική «Τελευταία κρίση» του Ιερώνυμου Μπος μπορεί να περιγράψει την κατάσταση που βιώνει η ομάδα του Λονδίνου.
Η Κόλαση και ο Παράδεισος του Μπος
Εκεί οι δύο δολοφόνοι παρατηρούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά έργα του Ολλανδού ζωγράφου που έζησε την περίοδο της πρώιμης Αναγέννησης και είχε θεωρηθεί ένας «επινοητής τεράτων και χιμαιρικών οπτασιών». Η πλοκή του τρίπτυχου είναι διαισθητική για όποιον είναι εξοικειωμένος με τις χριστιανικές παραδόσεις. Στο κεντρικό πάνελ είναι ο Χριστός ως κριτής μέσα σε μια ουράνια σφαίρα, πλαισιωμένος από αγγέλους που παίζουν τις Σάλπιγγες της Τελευταία Κρίσης και από τους Αποστόλους. Κάτω από αυτόν είναι η τιμωρία των αμαρτωλών η οποία συνεχίζεται στην απεικόνιση της Κόλασης στα δεξιά.
Αριστερά είναι ο Παράδεισος, όπου οι ευλογημένες ψυχές μεταφέρονται στην Εδέμ με μια βάρκα σε μια ροζ σκηνή. Ο πύργος είναι σύμβολο της Πηγής της Αιώνιας Νεότητας, μια πιο άρτια εκδοχή της οποίας εμφανίζεται στον Κήπο των Απολαύσεων. Το κεντρικό πάνελ καταλαμβάνεται ως επί το πλείστον από δαίμονες που μοιάζουν με έντομα που βασανίζουν τους άνδρες, τιμωρίες όπως κάψιμο, κατανάλωση ακάθαρτου φαγητού (το καθαρτήριο).
Σε αυτό το καθαρτήριο αναφέρεται και ο Ρέι (κατά κόσμον Κόλιν Φάρελ) το οποίο συγκρίνει με την Τότεναμ. Και η αλήθεια δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική για μια ομάδα που βρίσκεται σε μία κατάσταση κάθαρσης για να φθάσει στην αγιότητα ή «τελική θέωση», την οποία απαιτεί η είσοδος στον Παράδεισο. Και ακόμα η κάθαρση για τους «πετεινούς» δεν έχει έρθει. Τελευταίο πρωτάθλημα πριν εξήντα χρόνια (1961), τελευταίος ευρωπαϊκός τίτλος το Κύπελλο Uefa το 1984, ενώ FA Cup έχουν να δουν από το 1991 όταν στην ομάδα μεγαλουργούσαν οι Λίνεκερ και Γκασκόιν (εξαίρεση δύο League Cup το 1999 και το 2008). Ο Αντόνιο Κόντε φαίνεται πως είναι εκείνο το στοιχείο που λείπει στην Τότεναμ.
Ο «λυτρωτής» Κόντε και τα κατορθώματά του
Κι εδώ έρχεται ο Ιταλός τεχνικός ο οποίος φαίνεται να είναι το τελευταίο στοιχείο που λείπει για την ώθηση που χρειάζεται η Τότεναμ. Με την πρόσληψή του η ομάδα του Λονδίνου θα διαθέτει στον πάγκο της έναν από τους πέντε καλύτερους προπονητές στον κόσμο και θα μπορεί πλέον να κοιτάξει στα μάτια όλες τις υπόλοιπες Top ομάδες. Παράλληλα αποκτά έναν τεχνικό ο οποίος έχει πετύχει όπου και να έχει δουλέψει σε τοπ επίπεδο. Αρχικά στην Γιουβέντους όπου έσπασε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο (μόλις η τρίτη ομάδα στην ιστορία της Ιταλίας που κατέκτησε τον τίτλο αήττητη), για να ακολουθήσει η εθνική Ιταλίας. Μια Ιταλία η οποία προερχόταν από το στραπάτσο του Μουντιάλ του 2014 όταν και αποκλείστηκε από την φάση των ομίλων και πήγε στο Euro δύο χρόνια αργότερα με το χειρότερο υλικό της σύγχρονης ιστορίας της (και με τους Μαρκίζιο και Βεράτι εκτός). Η μεταμόρφωση όμως με τον Κόντε στον πάγκο ήταν εντυπωσιακή με την «Σκουάντρα Ατζούρα» να κοιτάει στα μάτια την τότε Παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία από την οποία αποκλείστηκε στα προημιτελικά στην διαδικασία των πέναλτι.
Ακόμα καλύτερα ήταν τα πράγματα στην Τσέλσι. Η πρώτη του χρονιά στους «μπλε» ήταν απλά καταπληκτική. Μια Τσέλσι που σημείωνε τη μία νίκη πίσω από την άλλη (ρεκόρ με 13 νίκες σερί, και συνολικά 30 νίκες σε 38 αναμετρήσεις στην Premier League, πρώτος προπονητής με τρία σερί βραβεία ως προπονητής του μήνα) φτάνοντας απόλυτα δίκαια στο πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη χρονιά ακολούθησε και το Κύπελλο κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Τελευταίο του κατόρθωμα; Η Ίντερ, βάζοντας τέλος σε μια ξηρασία τίτλων έντεκα χρόνων σπάζοντας την κυριαρχία της Γιουβέντους. Το ευχάριστο τόσο για τον 52χρονο τεχνικό όσο και για την Τότεναμ είναι ότι οι συνθήκες συνεργασίας είναι εντελώς διαφορετικές - προς το καλύτερο - από το καλοκαίρι όταν και αρχικά είχε πει όχι στον φίλο του Φάμπιο Παρατίτσι. Τότε υπήρχε η αβεβαιότητα για το μέλλον του Κέιν όταν και η Μάντσεστερ Σίτι πίεζε για την απόκτησή του, και με τον Κόντε να αποχωρεί από τους «νερατζούρι» επειδή έβλεπε την ομάδα να αποδυναμώνεται δεν θα μπορούσε να πει το ναι σε μια ομάδα που δεν του εξασφάλιζε εκείνη την στιγμή πως θα έχει στην διάθεση του ότι ζητήσει.
Τέσσερις μήνες μετά όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο Κέιν έμεινε, στην άμυνα έχει αποκτηθεί ο Ρομέρο ο οποίος ήταν ο καλύτερος αμυντικός στην Ιταλία την περασμένη σεζόν, ενώ φαίνεται να έχει πάρει τις διαβεβαιώσεις από τον Παρατίτσι πως θα έχει λεφτά για να ξοδέψει. Την ίδια ώρα αυτούς τους τέσσερις μήνες ο Κόντε είχε όλο τον χρόνο στην διάθεση του για να δει και να μάθει ακόμα καλύτερα τις ομάδες στην Premier League άρα και την Τότεναμ αφού από το καλοκαίρι το όνομα του βρισκόταν στα γραφεία τόσο της νυν ομάδας του όσο και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ οπότε θα έπρεπε και ο ίδιος να είναι απόλυτα έτοιμος και γνώστης της κατάστασης που θα αντιμετώπιζε εφόσον ερχόταν το κάλεσμα από το Νησί.
Τι να περιμένουν από τον Κόντε στην Τότεναμ
Αρχικά θα την κάνει ομάδα και θα επαναφέρει το οικογενειακό κλίμα. Όπως και στην Ίντερ, έτσι κι εδώ θα καταφέρει να κάνει όλους τους ποδοσφαιριστές να είναι έτοιμοι οποιαδήποτε στιγμή να μπούνε μέσα χωρίς να υπολογίζει όνομα και ηλικίες. Άλλωστε αυτό ήταν κι ένα από τα βασικά όπλα της ιταλικής ομάδας η οποία παρά τα πολλά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε με τους Κινέζους ιδιοκτήτες έβγαζε προς τα έξω υγεία. Αυτοί θα είναι και οι αρχικοί στόχοι για τον Ιταλό τεχνικό. Όσο για το τελικό αποτέλεσμα; Υπομονή. Άλλωστε η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία ημέρα. Και αν στον πίνακα του Μπος ο καλλιτέχνης καταφέρνει έστω και με τον εκφοβισμό να πετυχαίνει τον στόχο του που δεν είναι άλλος από το να απομακρύνει τους αμαρτωλούς από την κόλαση, ο Αντόνιο Κόντε αν κάνει αυτά που ξέρει καλά και χωρίς να χρειαστεί να φτάσει σε τόσο ακραίες καταστάσεις, θα έχει καταφέρει να βάλει τις βάσεις για την είσοδο της Τότεναμ στον Παράδεισο.
www.bnsports.gr
