Ο Ολυμπιακός άφησε δύο βαθμούς στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, πληρώνοντας το τίμημα του Πέμπτη-Κυριακή και την βλακεία μιας μειοψηφίας οπαδών που δεν του επέτρεψαν να εκμεταλλευτεί την καυτή του έδρα.
Γράφει ο Δημήτρης Σπηλιόπουλος
Η εντυπωσιακή νίκη στην Κωνσταντινούπολη έφερνε τον Ολυμπιακό στο “αιώνιο” ντέρμπι με την ψυχολογία στα ύψη, αλλά ταυτόχρονα αποκαμωμένο σε όλα τα επίπεδα. Σωματικά και πνευματικά όσοι αγωνίστηκαν στο Σουκρού Σαράτσογλου τα έδωσαν όλα. Το Πέμπτη - Κυριακή δεν έχει καμία σχέση με το Τετάρτη-Κυριακή. Η διαφορά της μιας μέρας είναι πολύ μεγαλύτερη απότι φαντάζονται οι περισσότεροι. Οποιοσδήποτε παίκτης ή προπονητής που το έχει ζήσει μπορεί να σας το επιβεβαιώσει. Δεν υπάρχει χρόνος έστω για μια προπόνηση, οι παίκτες δεν προλαβαίνουν να.. γεμίσουν οι μπαταρίες, οι προπονητές “τρέχουν” για να μελετήσουν και να καταστρώσουν το πλάνο τους πάνω στον εκάστοτε αντίπαλο. Υπο αυτή την έννοια το Europa League είναι πολύ πιο δύσκολο από το Champions League και στην διαχείριση του ρόστερ δεν χωρούν λάθη. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό, όπου η υποχρέωση για νίκες παντού στο πρωτάθλημα είναι συνυφασμένη με το dna του συλλόγου.
Αν βάλουμε στην εξίσωση και το γεγονός πως οι “ερυθρόλευκοι” είναι ουσιαστικά μια νέα ομάδα που ακόμα δεν έχει βρει χημεία στο 100%, τότε καταλαβαίνει κανείς πως η δουλειά του Πέδρο Μαρτίνς μόνο εύκολη δεν ήταν πριν το κυριακάτικο ντέρμπι. Ο Πορτογάλος έκανε δύο αλλαγές συγκριτικά με την ενδεκάδα της Πέμπτης. Ένας κανονικός δεξιός μπακ, ο Λαλά και ο αρχισκόρερ της ομάδας τα τελευταία χρόνια, Ελ Αραμπί πήραν τις θέσεις του Μπα και του τραυματία Ονικεούρου αντίστοιχα. Οι υπόλοιποι 9 ήταν οι ίδιοι. Ο Μαρτίνς προτίμησε την χημεία από την φρεσκάδα. Δεν δικαιώθηκε, αλλά κανείς δεν ξέρει και τι θα είχε συμβεί αν έκανε 5 ή 6 αλλαγές στο αρχικό σχήμα.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού γνωρίζει πως αυτή τη στιγμή η ομάδα του δε μπορεί να βγάλει ένα ολόκληρο ενενηντάλεπτο στον ρυθμό που θέλει, με το ποδόσφαιρο που θέλει. Καθόλου τυχαία, επιδίωκε ένα καλό ξεκίνημα, ένα γρήγορο γκολ, ένα προβάδισμα που θα διαχειριστεί και αυτό ακριβώς έκανε και στις τέσσερις τελευταίες νίκες απέναντι σε Λαμία, Απόλλωνα, Αστέρα Τρίπολης και Φενέρμπαχτσε. Κάποιοι ανεγκέφαλοι όπως τους χαρακτήρισε η ίδια η ΠΑΕ δεν επέτρεψαν κάτι ανάλογο κόντρα στο ντέρμπι, προκαλώντας επτάλεπτη διακοπή στο ξεκίνημα με τα καπνογόνα που άναψαν και αποπνικτική ατμόσφαιρα για τους 25.000 που βρέθηκαν στο “Γεώργιος Καραισκάκης”, μεταξύ τους εκατοντάδες παιδιά. Ίδιο σκηνικό και μετά από 4 λεπτά αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο. Σε αυτά τα 4 λεπτά ο Ολυμπιακός είχε μπει με το… μαχαίρι στα δόντια και είχε προλάβει να απειλήσει με Μπουχαλάκη, Μαντί Καμαρά και Τικίνιο. Και ξαφνικά… καπνογόνα! Είναι βέβαιο, πως ο Γιοβάνοβιτς είδε με ικανοποίηση το ματς να διακόπτεται σε εκείνο το σημείο και να ξεκινάει πάλι μετά από 10 λεπτά. Είναι επίσης βέβαιοι πως στον Ολυμπιακό… τραβούσαν τα μαλλία τους.
Κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς ζει για τον ρυθμό σε αυτά τα παιχνίδια. Επιδιώκει την ένταση και τον όσο το δυνατόν μεγαλύτερο καθαρό χρόνο ποδοσφαίρου. Εξωγενείς παράγοντες δεν του επέτρεψαν να τον βρει ποτέ. Πέρα από τους “ανεγκέφαλους” της εξέδρας, ο Μαρτίνς ήταν έξαλλος με τον Σλοβένο διαιτητή γιατί έβγαλε κίτρινη κάρτα στον Μπρινιόλι στο 87ο λεπτό για καθυστέρηση. Ο εξαιρετικός κατά τα άλλα τερματοφύλακας του Παναθηναικού δεν έκανε τίποτα περισσότερο στο 87΄ από ότι έκανε σε όλο το παιχνίδι. Αν είχε δει την κάρτα νωρίτερα, το παιχνίδι θα είχε αρκετά λεπτά ακόμα καθαρού χρόνου ποδοσφαίρου. Για αυτόν τον λόγο, κυρίως, ο Μαρτίνς πήγε στον διαιτητή με το τελευταίο σφύριγμα.
www.bnsports.gr
