γράφει : Τόλης Χριστοφοράκης
Τρανό παράδειγμα ο Ολυμπιακός. Η ομάδα που κατέκτησε πέρυσι το Conference League, η πρώτη ελληνική ομάδα που φέρνει ευρωπαϊκό τρόπαιο στη χώρα μας.
Γράφει ο Τόλης Χριστοφοράκης
Η τοξικότητα πλέον έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα. Λες και δεν χρωστάμε καλή κουβέντα σε κανέναν. Τα όσα γράφονται και ακούγονται τις τελευταίες μέρες από μερίδα κόσμου – για να μην τους αδικούμε όλους – όπως ακριβώς συμβαίνει και με την ΑΕΚ σε μεγαλύτερο φυσικά χρονικό διάστημα, δεν έχει προηγούμενο.
Ναι, ο Ολυμπιακός γνώρισε δύο συνεχόμενες ήττες. Ναι, δεν έπιασε καλή απόδοση. Θέλετε να πούμε πως έκανε λάθη και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ; Να το πούμε κι αυτό, μέρος του παιχνιδιού είναι. Απέχει όμως παρασάγγας από τον απόλυτο εξευτελισμό. Από την ισοπέδωση.
Το αντιλαμβάνεσαι εύκολα στα social media. Θα έρθει μια νίκη σε ντέρμπι, ακολουθούν κάποια φυσιολογικά ποσταρίσματα. Θα έρθει μια ήττα σε ντέρμπι, μια γκέλα με κατώτερης δυναμικότητας αντίπαλο ή μια κακή εμφάνιση; Θα ακολουθήσει τσουνάμι αντιδράσεων.
Μου έλεγε πριν χρόνια, συνάδελφος που εργάζεται ακόμη σε «οπαδική» ιστοσελίδα ενημέρωσης, πως τις μέρες που η ομάδα έχανε, η επισκεψιμότητα και τα σχόλια, αυξάνονταν στο διπλάσιο. ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ!
Ο Έλληνας οπαδός τρέφεται από την ήττα της ομάδας του. Ξεσπαθώνει. Έχει μια ανάγκη να ξεσπάσει. Προφανώς και η φυσική αιτία δεν είναι αυτή. Η κακή εμφάνιση της ομάδας του, τού δίνει την αφορμή. Δεν έχει μάθει να είναι φίλαθλος, να απορροφά τους κραδασμούς μιας μέτριας εικόνας, μιας ήττας σε ντέρμπι.
Γι αυτό τώρα τα ακούει ο Μεντιλίμπαρ, γι’ αυτό τα ακούει τόσο καιρό. Ποιος; Ο Αλμέιδα, που πήρε μια ΑΕΚ από το πουθενά και της χάρισε νταμπλ, με ποδόσφαιρο που χειροκρότησε όλη η Ελλάδα. Τον Μεντιλίμπαρ, που οδήγησε τον Ολυμπιακό σε κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου. Αυτοί είμαστε όμως λαός. Ας χαρούμε τουλάχιστον τα ελληνόπουλα που αγωνίζονται στο εξωτερικό και συνθέτουν μια πανέμορφη Εθνική ομάδα γιατί με τα οπαδικά γυαλιά που φοράει ο καθένας μας, δύσκολα θα υπάρξει άσπρη μέρα εντός συνόρων!
