γράφει : Τόλης Χριστοφοράκης
Που να το φανταζόταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όταν πέρυσι τέτοιες μέρες, ολοκληρωνόταν το μαρτυρικό 90λεπτο με την Μακάμπι στο Φάληρο και το βαρύ 4-1 εις βάρος του Ολυμπιακού.
Που να το φανταζόταν, πως χωρίς να το γνωρίζει στον απόλυτο βαθμό, είχε κάνει προς την ομάδα το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να της χαρίσει για τα 100 χρόνια ιστορίας. Ένα δώρο που θα ξεπερνούσε σε αξία, οποιαδήποτε μεταγραφή, οποιονδήποτε τίτλο και οποιαδήποτε διάκριση.
Εκείνο το βράδυ μπορεί να φάνταζε «μαύρο» στο μυαλό του ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού και η πίστη για πρόκριση αλλά και για να σωθεί η σεζόν, να είχε σβήσει. Όμως ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, που ήδη βρισκόταν στον ερυθρόλευκο πάγκο μερικές εβδομάδες, είχε ξεκινήσει το θεάρεστο έργο του.
Και δεν αναφέρομαι σε αυτό των αποτελεσμάτων αλλά στον τρόπο της δουλειάς. Είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει περάσει από τα ελληνικά γήπεδα και έχει τέτοια σύνδεση με το τμήμα των ακαδημιών του συλλόγου. Κι άλλοι στο παρελθόν ενδεχομένως να επιχείρησαν να περάσουν έναν-δυο παίκτες στην πρώτη ομάδα αλλά κανείς δεν είχε μια ξεκάθαρη εικόνα για τις ικανότητες του κάθε πιτσιρικά.
Τρανό παράδειγμα, ο Νίκος Λώλης. Ένας ακόμη νεαρός, ο οποίος στο κοσμοιστορικό - λόγω του εορτασμού των 100 ετών ζωής του συλλόγου - παιχνίδι με τον ΟΦΗ, έκανε ντεμπούτο, περνώντας στο ματς αντί του Γιάρεμτσουκ στο 87ο λεπτό. Δεν είναι αυτό το γεγονός βέβαια που κάνει τον Μεντιλίμπαρ σημείο αναφοράς στην ιστορία του συλλόγου αλλά αυτό που ανέφερα παραπάνω. Η απόλυτη εικόνα που έχει για οποιονδήποτε χρησιμοποιεί από τις ακαδημίες.
Ο Λώλης, σε όλα τα τμήματα ακαδημιών αγωνίστηκε ως κεντρικός μέσος, ωστόσο η ικανότητά του στο σκοράρισμα το τελευταίο 1,5 έτος δεν πέρασε απαρατήρητη. Η καλοκαιρινή προετοιμασία που πέρασε μάλιστα, ήταν αυτή που μάλλον τον καθιέρωσε στο μυαλό όλων ως έναν ελπιδοφόρο σέντερ φορ και ο Μεντιλίμπαρ έχοντας ξεκάθαρη εικόνα για τις δυνατότητες του μικρού, φαίνεται πως γνώριζε που να τον χρησιμοποιήσει.
Αυτή η επαφή που έχει ο Βάσκος με τις ακαδημίες και η «εκμετάλλευση» των ταλέντων σε πρώτο χρόνο, είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να βρει ο Ολυμπιακός στα 100ά γενέθλιά του και ο Βαγγέλης Μαρινάκης, μπορεί να καυχιέται πως μετά από πολλές επιλογές που διάφορους λόγους δεν καρποφόρησαν, έκανε μία που θα αλλάξει μια και καλή την ιστορία λειτουργίας ενός εμβληματικού συλλόγου.
