γράφει : Δημήτρης Μανάκος
Το ματς ολοκληρώνεται. Ο Παναθηναϊκός κερδίζει στην Τρίπολη τον Asteras AKTOR. Δίκαια. Είναι ανώτερος. Βρίσκει ένα γκολ, περνά από μία δύσκολη έδρα. Από εκεί και πέρα… Δεν θα καταλάβω ποτέ, για ποιον λόγο σε μία χώρα που υφίσταται τοξικότητα, άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, να την καθιστούν μεγαλύτερη. Δεν αλλοιώθηκε κάποιο αποτέλεσμα στην Τρίπολη. Δεν συνέβη κάτι, σε ό,τι αφορά τις καθυστερήσεις. Τίποτα! Αν όμως, συνέβη κάτι που δεν γνωρίζουμε, όπως ειπώθηκε σε δηλώσεις, μετά το παιχνίδι, καλό θα ήταν να είμαστε ξεκάθαροι. Διότι, δίχως συγκεκριμένες «κατηγορίες», απλώς δημιουργούμε εντυπώσεις! Και τι νόημα έχει αυτό;
Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Η αλήθεια είναι πως όσοι διαβάζετε το BN Sports τακτικά, την τελευταία τριετία, αλλά και τους τέσσερις τελευταίους μήνες, θα έχετε διαπιστώσει πως δεν έχει «χρώμα». Δεν υποστηρίζει τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Άρη. Και βάλτε τους, με όποια σειρά θέλετε.
Γράφει για όλα, αναφέρεται σε όλα, αποτελεί ένα μέσο ανάλυσης ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων και δεν προσεγγίζει συγκεκριμένες κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ποικίλα, άλλωστε, είναι τα θέματά μας για τη Super League 2, τις ομάδες που διεκδικούν την άνοδο και κάθε λογής σύλλογο που προσπαθεί να κάνει κάτι.
Ωστόσο, όλα τα παραπάνω, δεν μας στερούν το δικαίωμα να κρίνουμε κάτι που βλέπουμε. Και αυτό ακριβώς θα κάνω τώρα, σε ό,τι αφορά την αναμέτρηση του Asteras AKTOR με τον Παναθηναϊκό στην Τρίπολη, για την 14η αγωνιστική της Stoiximan Super League.
Πολλάκις, έχουμε αναφερθεί στην ομάδα του Σάββα Παντελίδη κατά τη διάρκεια της σεζόν. Μην ξεχνάτε πως εξαιτίας της δικής της επιλογής, εμείς καταφέρουμε να έχουμε ένα σπουδαίο αποκλειστικό ρεπορτάζ, σε οτιδήποτε αφορά τον Κλοντ Μακελελέ και την άφιξή του στην Ελλάδα. Όπως και την «αιφνίδια» αποχώρησή του και τη συνέντευξή του στον εξαιρετικό συνάδελφο, Chris Wheatley!
Τι συνέβη, λοιπόν, στην Τρίπολη; Τίποτα! Πήγε ο Παναθηναϊκός και κέρδισε δίκαια. Ήταν καλύτερος σε όλη τη διάρκεια του ματς, έπρεπε να έχει προηγηθεί. Και όπως πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, αν δεν βρίσκεις γκολ στο καλό σου διάστημα, κινδυνεύεις.
Και οι γηπεδούχοι είχαν – επίσης – τις στιγμές τους. Αλλά σε όλες αυτές, υπήρχε απέναντί τους ο κορυφαίος γκολκίπερ του πρωταθλήματος: ο Ντραγκόφσκι. Ήταν εκεί. Πάντα εκεί. Πάλι, πάλι, πάλι. Έβγαζε. Κρατούσε «ζωντανή» την ομάδα του.
Και όπως έχω πάντα στο μυαλό μου, σε αναμετρήσεις που ένα αουτσάιντερ συναντά ένα φαβορί, το οποίο δεν βρίσκεται σε κακή ημέρα, αν κρατήσεις το «μηδέν», έχεις μέχρι και την τελευταία στιγμή της αναμέτρησης τη δυνατότητα να κερδίσεις. Διότι η ποιότητά σου ξεχωρίζει. Αυτό έκανε ο Παναθηναϊκός. Δεν δέχθηκε γκολ, βρήκε ένα στην τελευταία φάση και το ποδόσφαιρο «επιβράβευσε» τη θέλησή του να κερδίσει. «Ποια θέληση», θα ρωτήσουν κάποιοι. Αν αναλογιστούμε πως στα τρία λεπτά των καθυστερήσεων, βρήκε δύο στιγμές για να κάνει το 1-0, που εν τέλει έκανε, θα καταλάβουμε!
Από εκεί και πέρα. Επειδή το «προϊόν» στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί, οφείλουμε να το προστατεύουμε. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό. Γνωρίζουμε την τοξικότητα που υπάρχει. Και πιθανώς, πάντα θα υφίσταται. Αλλά τουλάχιστον, σε ματς που δεν έχει συμβεί… τίποτα, οφείλουμε απλώς να πάμε παρακάτω.
Αναφέρομαι στη δήλωση του Σάββα Παντελίδη. Έκανε λόγο για αλλοίωση αποτελέσματος. Έκανε λόγο επίσης για παράγοντες. Δεν ονομάτισε. Δεν μίλησε ξεκάθαρα. Αλλά συζητάμε για ένα ματς που κρίθηκε στην τελευταία στιγμή του, επειδή οι παίκτες του Παναθηναϊκού είδαν την μπάλα να έρχεται πιο… κοντά τους, στο φάουλ που εκτέλεσε ο Μλαντένοβιτς, από ό,τι αυτοί του Αστέρα. Πήδηξαν ψηλότερα, ο Γερεμέγιεφ ήταν μόνος του, ο Τσιντώντας έχασε τη φάση και το 1-0 αποτέλεσε το τελικό αποτέλεσμα. Είναι απλά αποδεκτό, συμβαίνει, πρέπει να προχωρήσουμε.
Δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοούμε, λέγοντας «αλλοίωση αποτελέσματος». Και το μοναδικό που μπορώ να βρω, αφορά τον χρόνο των καθυστερήσεων. Διότι το γκολ επετεύχθη μετά τη συμπλήρωση τριών λεπτών!
Αλλά και αυτό, απολύτως λογικό είναι. Ο Παναγιώτης Τσιντώτας καθυστέρησε συνειδητά να εκτελέσει το ελεύθερο, πήρε κάρτα, ο διαιτητής Πολυχρόνης έδειξε πως θα κρατήσει τον χρόνο και αυτό ακριβώς συνέβη. Ουδείς διαμαρτύρεται για αυτό, διότι και αυτό εκλογικεύεται.
Δεν μπορώ, λοιπόν, από όποια «σκοπιά» και αν δω την αναμέτρηση, να αντιληφθώ γιατί να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ποδόσφαιρο, που ασχολούνται επαγγελματικά με αυτό και συμβάλλουν στην εξέλιξή του, οφείλουν να μην «συνηγορούν» στην τοξικότητα, αλλά να τη μετριάζουν. Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να εξηγούν τι λένε. Αν δεν θέλουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, καλό θα ήταν να μη δημιουργούν εντυπώσεις, διότι κάπως έτσι, ξεκινά η οποιαδήποτε συζήτηση στην Ελλάδα. Και δεν χρειάζεται ούτε οι προπονητές, ούτε οι παίκτες, ούτε οι δημοσιογράφοι, να αναλύουν τόσο πολύ ένα παιχνίδι. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Τουλάχιστον, αν δεν έχουν να πουν κάτι.
