γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες κορόιδεψε τους Ολλανδούς, «τρόλαρε» στα αποδυτήρια των πανηγυρισμών τον Κιλιάν Εμπαπέ και εν συνεχεία έκανε τη φιέστα του με μία κούκλα-πρόσωπο του Γάλλου σταρ στους δρόμους του Μπουένος Άιρες. Όχι, δεν δέχομαι τις νοτιοαμερικάνικες ψευτομαγκιές. Ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρο, θέλει και το επίπεδό του.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Αρκετές ημέρες τώρα περιμένω να περάσει η όλη ευφορία γύρω από τους πανηγυρισμούς των Αργεντινών. Ίσα-ίσα για να μη σας κατεβάσω, εσάς τους «αλμπισελεστό-φιλους», από το συννεφάκι της χαράς και μου κάνετε... μουτράκια. Τα των αγωνιστικών θεμάτων τα αναλύσαμε αμέσως μετά τη λήξη του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ανάμεσα στην Αργεντινή και τη Γαλλία. Πάμε σε ένα άλλο κομμάτι που μου προκαλεί αρκετά ερωτηματικά και διχάζει τον φίλαθλο κόσμο.
Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα και δεδομένα. Η Αργεντινή κατέκτησε το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία της. Δίκαια-ξεδίκαια, δεν μας νοιάζει. Ειδικά από τη στιγμή που αποκλείστηκε νωρίς η Γερμανία, ουδεμία κάψα είχαμε να σηκώσει το τρόπαιο ο Λιονέλ Μέσι για να πανηγυρίσουν οι Λατίνοι. Σάμπως αν κατακτούσε την κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου η Γαλλία θα κοιμόμασταν πιο όμορφα; Επ’ ουδενί. Μας άφησε παγερά αδιάφορους το ζευγάρι του τελικού. Όχι, όμως (εννοείται), και η εξέλιξή του. Καλύτερος τελικός ever; Και αυτό το βάζουμε στο τραπέζι, το δεχόμαστε...
Αντιθέτως, δύσκολα δέχομαι τις ψευτομαγκιές των Αργεντινών (ορισμένων) και ειδικά του Εμιλιάνο Μαρτίνες. Όπως και η υποκρισία που περιβάλλει την όλη διοργάνωση του Κατάρ, που από τη μία τους ενοχλεί το ουράνιο τόξο, από την άλλη χλευάζουν την κίνηση των Γερμανών (χέρι μπροστά στο στόμα), την επόμενη στιγμή δίνουν Super VIP εισιτήριο στον διάσημο σεφ Nusret, γιατί ως Salt Bae έχει ταίσει όλους τους διάσημους του κόσμου (προεξέχοντος του Τζιάνι Ινφαντίνο, αλλά και του Λιονέλ Μέσι) και εν τέλει αφήνουν να περάσει στο απυρόβλητο την κίνηση του γκολκίπερ της Αργεντινής στην απονομή του ως καλύτερος τερματοφύλακας του τουρνουά. Το Νο2 MVP (ενδεχομένως) της νικήτριας σε όλο το Μουντιάλ. Αν λάβουμε υπόψιν τα πέναλτι με την Ολλανδία, τις αποκρούσεις στον ημιτελικό με την Κροατία και τη μεγάλη εμφάνιση στον τελικό απέναντι σε Κόλο Μουανί, όπως και στη δικασία των πέναλτι κόντρα στους «τρικολόρ», δε νομίζω να πέφτουμε έξω.
Κόντρα στην Ολλανδία είδαμε τους ποδοσφαιριστές (ορισμένους) της «αλμπισελέστε» να στρέφονται προς τους «οράνιε» για να τους... πικάρουν, αντί να πανηγυρίσουν με την ψυχή τους. Πριν από το πέναλτι του Τσουαμενί πέταξε την μπάλα μακριά από τον Γάλλο μέσο. Δεν παρατηρήθηκε καν από τον Μαρτσίνιακ. Ο Έμι Μαρτίνες πήρε μετά τη λήξη του τελικού το τρόπαιο, το έβαλε μπροστά στο... ευαίσθητο σημείο του, υπό το αυστηρό βλέμμα ενός εκ των υπευθύνων της απονομής, με αιτιολογία ότι: «με αποδοκίμαζαν οι Γάλλοι οπαδοί στις κερκίδες και εγώ δεν το δέχομαι αυτό». Κάποιος φαίνεται μεγάλωσε «αντρικά» στη Μαρ ντελ Πλάτα.
Η συνέχεια ήταν ανάλογη με το «ποιόν» του 30χρονου κέρβερου της ομάδας του Σκαλόνι. Στους πανηγυρισμούς των αποδυτηρίων ο Μαρτίνες ζήτησε... ενός λεπτού σιγή για χάρη του Κιλιάν Εμπαπέ. Στη φιέστα στους δρόμους του Μπουένος Άιρες κρατούσε επιδεικτικά μία κούκλα-μωρό με το πρόσωπο του Εμπαπέ πάνω της. Σημειωτέον, ο Γάλλος φορ του... έριξε έτσι απλά τρία γκολ (ναι, δύο πέναλτι, αλλά σε πολύ κρίσιμα σημεία του ματς, τη στιγμή που ο ίδιος είναι ο killer των πέναλτι, όπως αποδείχτηκε εκ νέου στη συνέχεια, όπως και το υπέροχο βολ-πλανέ) και ένα ακόμα στο φινάλε στη διαδικασία των πέναλτι. Προκάλεσε μήπως και ο άσος της ΠΣΖ, όπως οι Ολλανδοί;
Προσωπικά θυμάμαι τον λαϊκό ξεσηκωμό (και εντός ελληνικών social media) για τους πανηγυρισμούς των Γερμανών το 2014 στη φιέστα. Προσοχή, στη φιέστα τους επί γερμανικού εδάφους. Ούτε είχαν αφίσες προσώπων, ούτε ασχολήθηκαν επί προσωπικού με κάποιον ποδοσφαιριστή της Αργεντινής. Τότε απλά έσκυβαν και προχωρούσαν βαριεστημένα για να «φωτογραφίσουν» τους ηττημένους Λατίνους ("έτσι περπατούν οι γκάουσος"), ενώ εν συνεχεία σηκωνόντουσαν όρθιοι και χόρευαν ως νικητές που ήταν. Υπερόπτες, θα γυρίσει μπούμερανγκ, η Μέρκελ, τα χρέη. Και τι δεν διαβάσαμε. Μόνο συγγνώμη δεν ζήτησαν οι Γερμανοί για την 7άρα κόντρα στη Βραζιλία και την προαναφερόμενη κίνηση στον πανηγυρισμό.
Εκεί είναι οι υπερόπτες Κεντροευρωπαϊοι. Στην τωρινή περίπτωση είναι οι θερμόαιμοι οι Λατίνοι, που ταιριάζουν περισσότερο στο ελληνικό ταμπεραμέντο. Λάθος. Η στάση του νικητή οφείλει να περιλαμβάνει το απαραίτητο fair-play. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Τα όρια δεν είναι για να ξεπερνιούνται. Ο Μαρτίνες είναι φάουλ, όσο φάουλ είναι και ο Μέσι τη στιγμή που οδεύει μπροστά στα... μούτρα του Λούις Φαν Χάαλ για να του δώσει εξηγήσεις. Δε χρειάζεται. Αφενός γιατί είναι ο Μέσι, αφετέρου γιατί «μίλησε» στο γήπεδο. Καταλήγω: ο νικητής στο χορτάρι είναι και ο άξιος νικητής του Μουντιάλ. Νικητές με το χαρακτήρα του Έμι Μαρτίνες, να μου λείπουν...
www.bnsports.gr
