γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Στην τελευταία, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ευκαιρία του να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο θαυματουργός Αργεντινός μπορεί να ποντάρει περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη βοήθεια της ομάδας, αυτό δε σημαίνει ότι σίγουρα θα τα καταφέρει αλλά αναμφίβολα...αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητές του!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
"Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα, αναρωτήσου τι μπορείς ΕΣΥ να κάνεις για τη χώρα σου!" Κάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να αποδώσει στα ελληνικά την περίφημη φράση του Τζον Κένεντι, ακούστηκε από τα χείλη του στις 20 Ιανουαρίου του 1961, στην ομιλία που εκφώνησε αμέσως μετά από την ορκωμοσία του ως 35ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών! Απολύτως δικαιολογημένα θεωρείται η ιστορικότερη, σημαντικότερη και πιο επιδραστική στη διαμόρφωση αλλά και ενίσχυση της εθνικής και συλλογικής συνείδησης στις Η.Π.Α. φράση του 20ου αιώνα! Τα λόγια του ανθρώπου η δολοφονία του οποίου το Νοέμβριο του 1963 παραμένει μέχρι και σήμερα μελανό σημείο αλλά και ανοιχτή πληγή για την αμερικανική κοινωνία ενέπνευσαν και καθόρισαν γενιές και γενιές αλλάζοντας άρδην τον τρόπο αντιμετώπισης της πολιτικής ηγεσίας αλλά και αντίληψης της ατομικής κοινωνικής ευθύνης από τους πολίτες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού!
Όσο περίεργο ή και αταίριαστο κι αν "ακούγεται" είναι ακριβώς αυτά τα λόγια που μου έρχονται στο μυαλό κάθε φορά που παρακολουθώ, εδώ και περίπου ένα χρόνο, οποιονδήποτε από τον "οργανισμό" της εθνικής ομάδας της Αργεντινής να κάνει δηλώσεις! Είτε πρόκειται για τον προπονητή Λιονέλ Σκαλόνι ή και μέλη του τεχνικού επιτελείου γενικότερα, είτε για τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Κλαούντιο Τάπια ή κάποιον παράγοντα, είτε, πολύ περισσότερο, για ποδοσφαιριστή της ομάδας, πλην Μέσι και θα καταλάβετε αμέσως το γιατί, η επωδός, κοινή συνισταμένη στα λεγόμενα και, πολύ περισσότερο, στα "θέλω" όλων είναι μία..."Να το πάρουμε για το Λίο!". Έχει επαναληφθεί, παντοιοτρόπως, τόσες και τόσες φορές που έγινε μοτίβο, πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από το 2010 και το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, η "αλμπισελέστε" δηλώνει, και μοιάζει, αποφασισμένη να παίξει για το πιο λαμπρό αστέρι της και όχι να περιμένει απλά από αυτό, χωρίς καλά καλά να το στηρίζει και να το βοηθά, όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, να την...οδηγήσει στο φως!
Φαντάζει από αδόκιμη έως και υπερβολική, το καταλαβαίνω, η παρομοίωση, ουσιαστικά, του Μέσι με μια ολόκληρη χώρα αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς, είναι τόσο μεγάλη η αξία του ανδρός που, ποδοσφαιρικά μιλώντας, θα μπορούσε να σταθεί και ως...ο κόσμος ολόκληρος, τον έχει συγκλονίσει με τις επιδόσεις του, το μόνο πράγμα που του λείπει είναι να τον...κατακτήσει και με την εθνική ομάδα της χώρας του! Μια εθνική που πέρα από αποφασισμένη και...ταγμένη όσο ποτέ άλλοτε στο πλευρό του δείχνει και, για πρώτη φορά ίσως στην εποχή του, άντε δεύτερη μετά από το 2014, απολύτως ικανή τόσο να τον στηρίξει όσο και να τον αξιοποιήσει στην προσπάθειά που θα αρχίσει σε λίγες μέρες στα γήπεδα του Κατάρ! Χωρίς, ίσως, τα λαμπερά ονόματα του παρελθόντος να πλαισιώνουν τον απόλυτο ηγέτη αλλά με προπονητή και ποδοσφαιριστές που έχουν καταφέρει να συνθέσουν γύρω του μια ομάδα πολύ πιο...κανονική από αυτές που είχαμε συνηθίσει από την Αργεντινή τα προηγούμενα χρόνια!
Μια ομάδα που παραμένει 35 παιχνίδια και τρία χρόνια αήττητη, μια ομάδα που κατέκτησε πέρσι στα γήπεδα της Βραζιλίας το Κόπα Αμέρικα, πρώτο μεγάλο τίτλο του Μέσι με την εθνική, μια ομάδα με ξεκάθαρες αρχές, διακριτούς ρόλους και στόχευση στο παιχνίδι της! Μια ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία που, σε επίπεδο τακτικής, βασίζεται στο passing game, στις πολύ μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών με πολλές επιλογές πάσας για όποιον έχει την μπάλα στην κατοχή του και στην ανάπτυξη κυρίως από τον κεντρικό άξονα με τις πτέρυγες να έχουν δευτερεύοντα ρόλο! Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο κυρίως αξιοποιεί το μεγάλο της όπλο, το Μέσι φυσικά, σε χώρους από τους οποίους μπορεί να γίνει άμεσα επικίνδυνος για τον αντίπαλο είτε πασάροντας κάθετα, είτε ντριμπλάροντας για να φτάσει σε θέση βολής, είτε κάνοντας ο ίδιος κίνηση σε θέση σέντερ φορ για να γίνει αποδέκτης της μπάλας από κάποιον συμπαίκτη του! Και όλα τα παραπάνω, η ξεκάθαρη αλλά και αποτελεσματική μέθοδος, είναι ο λόγος που η απουσία του Τζιοβανι Λο Σέλσο, πολύ σημαντικού εργαλείου στα χέρια του Σκαλόνι, ναι μεν πληγώνει αλλά δεν πονά και τόσο τους Αργεντινούς, όταν ένα σύνολο λειτουργεί λύσεις σε επίπεδο...αναπλήρωσης προσώπων πάντα υπάρχουν!
Με μία και μοναδική, προφανώς, εξαίρεση, χωρίς το Μέσι στην εξίσωση όλοι μας καταλαβαίνουμε πως δεν μπορεί, δε θα μπορούσε πιο σωστά, να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση περί κατάκτησης του τίτλου! Πέρα από τη διάθεση όλων των υπολοίπων να...συνδράμουν είναι και το κίνητρο του ιδίου, στο τελευταίο πιθανότατα Μουντιάλ της καριέρας του, το 2026 θα "περπατάει" στα 39, που κάνει, τουλάχιστον μπορεί να κάνει, τη διαφορά! Έχω επανειλημμένως εκφράσει και σε αυτήν εδώ τη γωνιά το θαυμασμό, το δέος που αισθάνομαι για τον, στα δικά μου μάτια, κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών! Δεν μπαίνω στη διαδικασία, καθόλου δεν το πιστεύω, της συζήτησης περί του τι μπορεί να του χρωστάει το ίδιο το άθλημα, όλοι εμείς που τον απολαμβάνουμε κοντά μια εικοσαετία τώρα πια του "χρωστάμε" χιλιάδες μαγικές στιγμές που μας έχει χαρίσει στο χορτάρι, η πορεία του υπήρξε, ανεξαρτήτως τελικής έκβασης στο Παγκόσμιο Κύπελλο, παραμυθένια, όποιος σκέφτεται ιδανικότερο "Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" από το τρόπαιο στα χέρια του "μάγου" από το Ροσάριο το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου παρακαλείται να σηκώσει το χέρι, είμαστε ανώτεροι άνθρωποι, θα τον κεράσουμε ένα "μάτε"!
www.bnsports.gr
