γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Η 3η αγωνιστική της Super League είναι προ των πυλών. Ο Άρης αναζητά το νέο προπονητή του. Συγκεκριμένο πρόσωπο όφειλε να καταπιάνεται με την εύρεση του νέου κόουτς. Αλλά αυτό απουσιάζει. Όπως απουσιάζει από τις περισσότερες ομάδες του πρωταθλήματος.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Βασικό κομμάτι ενός κλαμπ ποδοσφαίρου είναι ο τεχνικός διευθυντής. Οι μισές και πάνω ομάδες της Super League δεν διαθέτουν καν το συγκεκριμένο «κλειδί», το οποίο απαιτείται για να είναι καλοκουρδισμένη η μηχανή. Πόστο απαραίτητο για την εύρεση και απόκτηση ποδοσφαιριστών, όπως και προπονητών. Για να κατονομάσουμε μόλις δύο από τις πολλές αρμοδιότητες της εν λόγω θέσης.
Ο Άρης είναι ένας από τους συλλόγους που άφησε ορφανό το συγκεκριμένο κομμάτι του παζλ. Πριν και μετά τον Άγγελο Χαριστέα δεν υπάρχει αντίστοιχο πρόσωπο που να στρώθηκε στη δουλειά για τα προαναφερόμενα ζητήματα. Και η έλλειψη αυτή πιστοποιείται τώρα, καθώς οι «κίτρινοι», μετά την απόλυση του Χερμάν Μπούργος, βρίσκονται στην προσπάθεια εύρεσης του διαδόχου του Αργεντινού προπονητή.
Στα δικά μας μάτια, ορισμένα πράγματα παραμένουν ανεξήγητα. Όχι μόνο στον Άρη, αλλά γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια ερέθισμα για το άρθρο, αποτέλεσαν τα όσα συμβαίνουν στη Θεσσαλονίκη. Όπου ο τόπος είχε βουήξει για τις (μη άριστες) σχέσεις των Θόδωρου Καρυπίδη και Χερμάν Μπούργος. Και πάλι, χρονικό περιθώριο για να «σπάσει» η συνεργασία των δύο πλευρών υπήρχε. Στο τέλος της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου. Διότι αν το γυαλί ραγίζει από την αρχή, τότε δεν... κολλάει ξανά. Κι’ ας βγήκε ο Άρης στην Ευρώπη, κι’ ας έπαιξε (στα περισσότερα ματς) ελκυστικό ποδόσαιρο στα play-off, κι’ ας είναι ο Μπούργος αυτός που είναι.
Το βασικό ερωτηματικό προκύπτει γιατί ο Καρυπίδης αποφάσισε να επιμείνει στον Μπούργος, από τη στιγμή που η επικοινωνία τους «χώλαινε»; Γιατί να θυσιαστεί ένας ευρωπαϊκός αποκλεισμός; Γιατί να μην αναλάβει εξ’ αρχής ένας προπονητής, ώστε να έχει στη διάθεσή του το χρόνο της προετοιμασίας; Ή γιατί να μην είναι από τον Ιούνιο γνωστό ότι ο Μπούργος θα αποχωρήσει, θα αποκτηθούν οι τάδε ποδοσφαιριστές και να έρθει ο προπονητής που θα τους «στήσει» για νέες δόξες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ούτε αυτό βέβαια είναι το σωστό. Η ομάδα χτίζεται από τον προπονητή, που συνεργάζεται με τον τεχνικό διευθυντή, επιλέγουν τις μεταγραφικές κινήσεις, καταρτίζουν το ρόστερ και προχωρούν στη δουλειά της προετοιμασίας. Όλα αυτά χωρίς άνωθεν παρέμβαση...
Αναφερθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο για το βαρύ όνομα που φέρουν Αλμέιδα και Μπούργος, ώστε να γίνουν εφικτές μεταγραφές σπουδαίων ονομάτων σε ΑΕΚ και Άρη. Είναι, όμως, αυτό αρκετό; Προφανώς όχι. Ο Μπούργος έμεινε με τους Θεσσαλονικείς εκτός Ευρώπης και δέχτηκε 3άρα από τον Παναιτωλικό (ο οποίος by the way είχε προετοιμάσει το έδαφος του φετινού ρόστερ από τον Ιανουάριο). Ο Αλμέιδα ηττήθηκε από το Βόλο και εμφανέστατα ακόμα «ψάχνεται». Στην ΑΕΚ τουλάχιστον υπάρχει τεχνικός διευθυντής. Στον Άρη, δεν...
Καταλήγουμε: κάθε ομάδα της Super League χρειάζεται έναν ικανότατο τεχνικό διευθυντή. Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, αυτός θα αποφασίζει για προπονητή και μεταγραφές. Εκείνος θα είναι ΣΥΝ-υπεύθυνος αν η ομάδα ξεκινήσει άσχημα, καθώς είναι δικές του επιλογές. Θα κριθεί όποτε επέλθει η πραγματική αποτυχία, όχι Αύγουστο μήνα. Αν απουσιάζει αυτό το πρόσωπο, πρέπει να κριθούν άλλοι. Γιατί δεν «κάνει» ο Ένιγκ; Γιατί δεν «κάνει» ο Παντελίδης; Γιατί δεν «κάνει» ο Μπούργος; Γιατί, όμως, επιλέγονται εκ των προτέρων; Γιατί και οι τρεις απολύθηκαν (πάνω-κάτω) στο ίδιο χρονικό διάστημα; Γιατί επετράπη καν να βγει στη φόρα το όνομα του, εδώ και καιρό, άνεργου Ραούλ Κανέδα; Η οπισθοχώρηση και η... παρέλαση νέου υποψηφίου, όπως είναι ο Χούλιο Βελάθκεθ, δεν τιμούν το σύλλογο.
Στα δικά μου (γερμανικά) μάτια, η κάθε ομάδα πρέπει από τον Ιανουάριο να γνωρίζει πώς θα είναι (κατά τουλάχιστον 80%) διαμορφωμένη το καλοκαίρι. Ώστε να μπει το νερό στο... αυλάκι, ώστε να γίνει σωστή προετοιμασία, ώστε να υπάρχει ομοιογένεια, ώστε να έρχονται προκρίσεις, ώστε να μην ξεκινήσει η σεζόν με μουρμούρα...
www.bnsports.gr
