γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Με «πολίτες» και «κόκκινους» προφανώς έτοιμους, και απολύτως ικανούς, για μια ακόμη διελκυστίνδα τίτλου Χάαλαντ και Νούνιες ανοίγουν νέο και τόσο, μα τόσο, ενδιαφέρον κεφάλαιο στη μονομαχία των δύο, καλωσήρθατε, ή καλώς επιστρέψατε, στην εποχή των...σέντερ φορ!
«Αγουέρόοοοοοοοοοο!!!!!», αυτό ήταν το μόνο που...εμπνεύστηκε, το μόνο που στην πραγματικότητα χρειάστηκε να πει, να φωνάξει καλύτερα, ο Μάρτιν Τάιλερ περιγράφοντας το γκολ με το οποίο, στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης με την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, ο Αργεντινός σέντερ φορ είχε δώσει στη Μάντσεστερ Σίτι, το 2012, το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια, μόλις τρίτο ακόμη τότε στη ιστορία της ομάδας! «Σουάρέεεεες!!!!» θα μπορούσε κάλλιστα ο Τάιλερ ή και οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του να...κραύγαζε σε αντίστοιχη περίπτωση εκείνην ακριβώς την περίοδο για τη Λίβερπουλ, είχε φτάσει, με τον Ουρουγουανό οδηγό, πολύ κοντά στον τίτλο τη σεζόν 2013-14 αλλά ο Τζέραρντ... γλίστρησε!
Με την ολοκλήρωση εκείνου ακριβώς του έως και τραυματικού για τους «κόκκινους» πρωταθλήματος ο Σουάρες μετακόμισε στη Βαρκελώνη, ο Ρότζερς απέκτησε Μπαλοτέλι και Λάμπερτ στην επίθεση για να καλυφθεί το κενό του, αυτό δεν πήγε και...πολύ καλά! Ακολούθησαν οι Κριστιάν Μπεντέκε, Ντάνιελ Στάριτζ, Ντιβόκ Οριγκί και Ρομπέρτο Φιρμίνο, ο Βραζιλιάνος προφανώς ο πιο σημαντικός και επιδραστικός από όλους στο παιχνίδι της ομάδας αλλά, ας μη γελιόμαστε, το τελευταίο κλασικό εννιάρι πάνω στο οποίο έχτισε το παιχνίδι της, δεν στηρίχθηκε απλά για κάποια γκολ μέσα ή και λίγο έξω από το κουτί, η Λίβερπουλ ήταν ο «Πιστολέρο» από το Σάλτο!
Περίπου το αυτό ισχύει για τους «πολίτες» και τον Κουν, η διαφορά σε ό,τι τους αφορά έχει να κάνει με την πολυετή παρουσία του, τώρα πια, θρύλου του κλαμπ στο ρόστερ, έμεινε μέχρι και τον τελικό του UEFA CHAMPIONS LEAGUE με την Τσέλσι το προηγούμενο καλοκαίρι, η παρουσία του αρχικά δεν άφηνε χώρο σε οποιονδήποτε...ομόλογο, στην πορεία ο Πεπ δεν έβρισκε, προφανώς, το λόγο να μπει στη διαδικασία! Για όσους το έχουν ξεχάσει στις δύο πρώτες σεζόν της ομάδας με τον Γκουαρντιόλα στην άκρη του πάγκου ο Αγουέρο ήταν ο πρώτος σκόρερ, 20 γκολ τη σεζόν 16-17 και 3η θέση, 21 γκολ τη σεζόν 17-18 και κατάκτηση του τίτλου στην Premier League! Mε την πάροδο των ετών υπήρξαν, υπάρχουν ακόμη, κι άλλοι, ό,τι πιο κοντινό σε σέντερ φορ ο Ζεσούς, Στέρλινγκ και Φερράν Τόρρες έπαιξαν περιοδικά το ρόλο, κανείς τους...καθαρόαιμος, κανείς τους κατάλληλος ή και ικανός να...καθορίσει το παιχνίδι της ομάδας!
Κανείς μέχρι και τις μέρες μας, ή μήπως θα έπρεπε να πούμε μέχρι και τις μέρες...Χάαλαντ, κρατάει χρόνια η κολώνια της συζήτησης, της ανάλυσης, της...υπόθεσης για τα κέρδη και τις ζημίες της Σίτι με την επιλογή, έως και στάση «ζωής», του Πεπ να πορεύεται χωρίς κλασικό «εννιάρι», έφτασε η στιγμή να δοθούν στο χορτάρι οι απαντήσεις! Με την απόκτηση του...ηφαιστειώδους Νορβηγού, συγχωρέστε μου την υπερβολή αλλά πραγματικά πιστεύω πως είναι ένας χαρακτηρισμός που ταιριάζει απόλυτα στην...ορμή με την οποία αγωνίζεται, δεν ξέρω αν ο Γκουαρντιόλα πρακτικά αναγνωρίζει κάποιου είδους λάθος αλλά σίγουρα υπόσχεται αλλαγή πλεύσης, είναι τόσο δυναμικά τα χαρακτηριστικά, τόσο πολύτιμα όσο και μετρήσιμα τα αποτελέσματά τους, στα γκολ αναφέρομαι, του επιθετικού της γνωστής... «γαλάζιας» οικογενείας που περισσότερο περιμένω από το σύνολο να προσαρμοστεί στα «θέλω» ή τα «μπορώ» του παρά το αντίστροφο!
Δεν υποστηρίζω πως η Σίτι θα αλλάξει πλήρως τη φιλοσοφία της για να...ακολουθήσει τον Έρλινγκ αλλά θεωρώ απολύτως βέβαιο πως από τη στιγμή που προέκυψε, και αποκτήθηκε, μια τόσο ξεχωριστή, μία, άντε δύο στα είκοσι χρόνια, περίπτωση σέντερ φορ, θα κάνει και το...βουνό κάποια βήματα προς το Μωάμεθ! Κάτι που βλέπω να συγκεντρώνει και τόσες πιθανότητες στην αντίστοιχη, αλλά σε καμία περίπτωση όμοια, περίπτωση της Λίβερπουλ και του Νούνιες! Ο Ουρουγουανός μοιάζει αρκετά σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού του με το Χάαλαντ, κυρίως σε αυτό της ορμητικότητας, της ταχυδύναμης, της ενέργειας και της ακαριαίας εκτέλεσης, δεν είναι και λίγα, σε ότι αφορά το status του στο ευρωπαϊκό, στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, είναι λίγο πιο πίσω, παίζει και αυτό το ρόλο του, όχι πρωτεύοντα πάντως!
Αυτό που κυρίως μετρά στην περίπτωσή του είναι πως τα χαρακτηριστικά του, κι ας είναι καθαρό «εννιάρι», δεν πηγαίνουν και τόσο κόντρα στο «σχέδιο Κλοπ», εδώ το ενδιαφέρον έγκειται στο πώς ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής θα καταφέρει να υπηρετήσει, και όχι στο σε ποιο βαθμό θα αλλάξει για χάρη του, το σχέδιο! Προφανώς και θα γίνουν και από πλευράς Κλοπ οι απαραίτητες μικρορυθμίσεις για να αισθανθεί ο στράικερ που έχει πλέον στα χέρια του ο Γερμανός προπονητής πιο άνετα αλλά, αν με ρωτάτε, μέχρι εκεί! Και όλα αυτά παρά το ό,τι οι αλλαγές σε επίπεδο προσώπων στο μεγάλο λιμάνι θα είναι πολύ περισσότερες, και σημαντικότερες, από εκείνες στη μεγάλη αντίπαλο, Μανέ, κατά πάσα βεβαιότητα, αλλά και Οριγκί ολοκλήρωσαν το...έργο τους!
Θα μπορούσαμε κάλλιστα να μπούμε στη διαδικασία του τι ακριβώς ο καθένας, Χάαλαντ και Νούνιες, κομίζει ακόμη και σε επίπεδο αριθμών στη νέα του ομάδα, εκπεφρασμένη η άποψη της στήλης, όταν δεν ενισχύουν θεαματικά το όποιο επιχείρημα οι αριθμοί δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία στη μεταξύ μας...επικοινωνία, ούτως ή άλλως όλα τα στατιστικά είναι ένα, άντε δύο κλικ μακριά! Αυτό που πραγματικά εξιτάρει, ή θα έπρεπε, τον κάθε έναν από εμάς που αγαπάμε τόσο...Αγγλία είναι άλλο! Πώς ακριβώς, σε δύο από τις βαριά βαριά πέντε καλύτερες ομάδες του πλανήτη, ο μεν Γκουαρντιόλα θα διαχειριστεί ποδοσφαιρικά αλλά ακόμη και επικοινωνιακά τη...συνθηκολόγηση με το «Διάβολο» με το "9" στην πλάτη, ο δε Κλοπ θα επιδιώξει και θα καταφέρει να προσαρμόσει στη φιλοσοφία του... false nine το πιο... true nine που είχε, ή, καλύτερα, πάνω στο οποίο βασίστηκε, ποτέ όσον καιρό βρίσκεται στο Νησί, μην ξεχνάμε και το Λέβα!
www.bnsports.gr
