γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Με τη νίκη των Λονδρέζων κόντρα στους Πρωταθλητές Αγγλίας απέκτησε και πάλι ενδιαφέρον η μάχη για τον τίτλο στο Νησί και, κυρίως, μια ομάδα που είχε απογειωθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, πάτησε ξανά στη Γη!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Έμοιαζε με... αριστοτεχνικά σκηνοθετημένη, αλλά και παιγμένη, σκηνή από κινηματογραφική ταινία κι όμως δεν ήταν! Όσο προφανής και έντονη ήταν η.... φυσιογνωμική αντίθεση του εν χρω κεκαρμένου, σύμφωνα με τις επιταγές της φύσης προφανώς, Πεπ Γκουαρντιόλα και του μακρυμάλλη, παρά τις επιταγές της φύσης προφανώς, Αντόνιο Κόντε, τόσο και ακόμα περισσότερο ευκρινής ήταν η συναισθηματική τους αντίθεση τη στιγμή που η Τότεναμ έκανε το 3-2 στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων! Οι Άγγλοι, μετρ της τηλεόρασης, ας αρκεστούμε στην οθόνη αντί του... πανιού, αλλά κυρίως μετρ του ίδιου του σπορ προφανώς και είχαν την κατάλληλη γωνία λήψης για να μας δείξουν, και να αναδείξουν, μέσα σε δύο, τρία δευτερόλεπτα το κοντράστ των συναισθημάτων, τι... ειρωνεία, ήταν ο... «πολίτης Κέιν», αριστουργηματικός σέντερ φορ, βγαλμένος ίσως για την περίσταση από το αριστούργημα του Όρσον Γουέλς, που με απόδοση αλλά και ευστοχία για Όσκαρ πλήγωσε τους «πολίτες» και οδήγησε στην... κορύφωση του δράματος!
Γιατί, με απολύτως ποδοσφαιρικούς όρους για να μην παρεξηγούμαι, το λες και «δράμα» ό,τι συνέβη στην πρωτοπόρο της Premier League! Δεν είναι μόνο η ήττα και το κλείσιμο της ψαλίδας με τη δεύτερη Λίβερπουλ στους έξι βαθμούς, ίσως και στους τρεις από το βράδυ της Τετάρτης όταν και οι «κόκκινοι» θα δώσουν το παιχνίδι που έχουν στα χέρια τους με αντίπαλο τη Λιντς! Είναι, ίσως και κυρίως, αυτό που οι Άγγλοι συνηθίζουν να ονομάζουν... «ρωγμή στην πανοπλία» που μοιάζει πιο ανησυχητικό, ένα οδυνηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη και προς την ίδια τη Σίτι αλλά κυρίως προς τους αντιπάλους της σε Αγγλία και Ευρώπη, ό,τι ναι μεν πρόκειται για εξαιρετική ομάδα αλλά σε καμία περίπτωση για ομάδα... εξωγήινη, out of this world είναι η έκφραση που προτιμούν στο Νησί! Και το να τσαλακώνεται, έστω και αμυδρά, η αυτοπεποίθησή σου με το... φρόνημα του... απέναντι, παράλληλα, να τονώνεται έστω και λίγο σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο της σεζόν, φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε, δεν είναι και ό,τι πιο ευχάριστο!
Σε απόλυτη, πιο απόλυτη δε γίνεται, αντίθεση με αυτό που συνέβη το βράδυ του Σαββάτου, δεν ήταν απλά ευχάριστο, για όλους τους ουδέτερους ή τέλος πάντων για όλους εκτός από τους οπαδούς της Σίτι, ήταν τουλάχιστον απολαυστικό! Εκατό λεπτά γεμάτα ποιότητα, θέαμα, συγκινήσεις, εναλλαγές συναισθημάτων, σασπένς, απογοητεύσεις και εκρήξεις χαράς, εκατό λεπτά γεμάτα... ωμό ποδόσφαιρο! Με την Τότεναμ του πανούργου Κόντε να δείχνει σε όλους τους υπόλοιπους όχι ακριβώς πώς γίνεται, δεν υπάρχει στ' αλήθεια manual για κάτι τέτοιο, αλλά πώς μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να γίνει! Οι Λονδρέζοι συμβιβάστηκαν με, έως και τον... αγκάλιασαν, το δεύτερο ρόλο τους στο ματς, δεν καμώθηκαν κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, μια ομάδα ποιοτικά κατώτερη από εκείνη που αντιμετώπιζαν, και έτσι πορεύτηκαν! Δεν έκλεψαν το ματς, το να πει κανείς κάτι τέτοιο θα τους αδικούσε, μοιάζουν περισσότερο να το... αγόρασαν με ευκολίες πληρωμής γιατί η νίκη ήταν… πανάκριβη!
Στα δικά μου μάτια, οι «σπερς» κέρδισαν σε... δόσεις, διάλεξαν τις μάχες τους και επικεντρώθηκαν σε αυτές, σα να «ξεμύτιζαν», να πετύχαιναν το στόχο και να μαζεύονταν αμέσως κάνοντας οικονομία, εν προκειμένω σε ενέργεια και αυτοσυγκέντρωση, μέχρι την επόμενη φορά! Κάπως έτσι εξηγείται και το σκορ σε σχέση με την στατιστική, εκ διαμέτρου αντίθετη, εικόνα του παιχνιδιού! Το ποσοστό κατοχής μπάλας ήταν στο 71.2% για τους πρωταθλητές, είχαν 21 τελικές προσπάθειες, μόλις 6 η Τότεναμ κι όμως οι φιλοξενούμενοι ήταν αυτοί που βρήκαν, πέρα από δίχτυα, περισσότερες φορές και την αντίπαλη εστία, πέντε έναντι τεσσάρων! Δέκα κόρνερ για τη Σίτι, στο μηδέν οι νικητές που απομάκρυναν 37 φορές την μπάλα από την περιοχή τους, μόλις 2 χρειάστηκε να το κάνουν οι γηπεδούχοι! Διαβάζει κανείς όλα τα παραπάνω, βλέπει και τον ίδιο αριθμό τάκλιν, από 13 για κάθε ομάδα, δεν ήταν ότι κάποια υστέρησε σε ένταση και σκέφτεται, οκ, αδύνατο δεν είναι αλλά σίγουρα είναι απίθανο ο χαμένος στους αριθμούς να ήταν και ο νικητής!
Εκεί ακριβώς κρύβεται και όλο το... ζουμί, το ποδόσφαιρο δεν είναι μαθηματική εξίσωση, δεν πρόκειται για υπολογιστή τον οποίο φορτώνουμε με δεδομένα για να προκύψει το αποτέλεσμα, συνηθίζουμε να μιλάμε για αστάθμητους παράγοντες που επηρεάζουν εξελίξεις αλλά στην πραγματικότητα, από τη στιγμή που είναι τόσες πολλές οι... ανθρώπινες μεταβλητές που επηρεάζουν, κανείς παράγοντας δεν είναι τέτοιος! Ο Κέιν, πιθανότατα και με μια τάση... τώρα θα δείτε τι χάσατε, ήταν ασταμάτητος, ο Σον με την ταχύτητα και την οξυδέρκειά του έκανε θραύση στο ανοιχτό, πάντα τέτοιο αφήνει και θα αφήνει ο Γκουαρντιόλα, γήπεδο, ο Κουλουσέφσκι ήταν η ποιοτική αναβάθμιση της... οπισθοφυλακής, βοήθησε και η τύχη και... ιδού! Προφανώς και ένα και μόνο αποτέλεσμα δεν αλλάζει ούτε τη χρονιά, ούτε τη... ζωή της Σίτι, παραμένει ένα σύνολο απαράμιλλης ποιότητας, παραμένει φαβορί για την κατάκτηση της Premier League, στα δικά μου μάτια, είναι καταγεγραμμένο, και για την κατάκτηση του Champions League! Σε περίπτωση όμως που τα πράγματα εν τέλει δεν εξελιχθούν κατ΄ ευχήν για το γαλάζιο κομμάτι του Μάντσεστερ είμαι απολύτως βέβαιος ότι το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου θα είναι αυτό που θα μνημονεύεται ως το βράδυ του... plot twist στο έργο! Έργο που σε αυτή την περίπτωση θα είναι σίγουρα επιπέδου... «Πολίτη Κέιν»!
www.bnsports.gr
