Η Εθνική μας ομάδα δεν προκρίθηκε στον μεγάλο ραντεβού κόντρα στην Γερμανία, ο στόχος όμως του μεταλλίου μετά από 16 ολόκληρα χρόνια παραμένει ισχυρότατο κίνητρο. Ωστόσο, η παράδοση των μικρών τελικών δεν είναι με το μέρος μας και οι διεθνείς μας καλούνται να κερδίσουν εκτός της Φινλανδίας και τα βιβλία της ιστορίας.
Η ήττα αποδείχθηκε δυστυχώς αναπόφευκτη και το momentum της αρχής εδραίωσε εξ αρχής τη μεγάλη διαφορά που επέφερε τον αποκλεισμό μας και αντίστοιχα την άνετη νίκη της Τουρκίας.
Ο Εργκίν Αταμάν εκπλήρωσε το πεπρωμένο του, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε προ ημερών, συναντήθηκε και κέρδισε την Ελλάδα και πλέον προετοιμάζει την ομάδα του για την απόλυτη δικαίωση και ιστορική... εκδίκησή τους, το χρυσό μετάλλιο κόντρα στο μεγαθήριο της Γερμανίας (14/09, 21:00).
Όσον αφορά στο αντιρποσωπευτικό μας συγκρότημα, καλείται να ανασυνταχθεί και να ολοκληρώσει το ταξίδι του στο φετινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με το κεφάλι ψηλά, καθώς ο αγώνας, αν και μικρός τελικός, μόνο ήσσονος σημασίας δεν μπορεί - και δεν πρέπει - να θεωρηθεί για τον Βασίλη Σπανούλη και τους παίκτες του. Το απόγευμα της ίδιας μέρας (17:00) τίθεται αντιμέτωπη με τη Φινλανδία, τη ομάδα - έκπληξη του τουρνουά, στοιχείο που εκ των πραγμάτων αυξάνει το κίνητρο και τη σοβαρότητα του παιχνιδιού, δεδομένου του διακυβεύματος της απόκτησης ενός μεταλλίου για πρώτη φορά μετά το 2009.
Ωστόσο, η σχετική προϊστορία μας σε ανάλογους αγώνες δεν είναι υπέρ μας - κάθε άλλο: αποκλειστικά βάσει αριθμών, σε τέσσερις παρουσίες σε διάστημα 16 ετών καταφέραμε μόλις μία φορά - την τελευταία τότε εναντίον της Σλοβενίας - να ανεβούμε στο βάθρο. Συγκεκριμένα από το 1993 έως το 2009 κατά σειρά η Εθνική μας βρέθηκε να διεκδικεί το χάλκινο μετάλλιο, ευρισκόμενη στο τέλος να συμβιβάζεται με την τέταρτη θέση τις τρεις πρώτες φορές κατά σειρά κόντρα στις Κροατία (δις, 1993, 1995) και Λιθουανία (2007).
Ο στόχος διεκδίκησης ενός μεταλλίου επετεύχθη, αυτό δεν πρέπει να παραγνωριστεί. Όπως ακριβώς και ο τρόπος της αποψινής ήττας, ο κυνισμός της οποίας μπορεί να αποτελέσει οδηγό. Ο τελικός μπορεί να είναι «μικρός», αλλά αναμφίβολα η επιστροφή στο βάθρο καθιστά ιστορική τη στιγμή κι επομένως «μεγάλη», ώστε να αποτελέσει τη χαρμόσυνη «επόμενη» μεγάλη στιγμή μας, που θα σημάνει και την επιστροφή μας στις διεθνείς διακρίσεις...
Οι μικροί τελικοί της Εθνικής μας ομάδας:
Eurobasket 1993: Κροατία - Ελλάδα 99-59
Eurobasket 1995: Κροατία - Ελλάδα 73-68
Eurobasket 2007: Λιθουανία - Ελλάδα 78-69
Eurobasket 2009: Ελλάδα - Σλοβενία 57-56
Νικόλας Κανελλόπουλος
Ο Εργκίν Αταμάν εκπλήρωσε το πεπρωμένο του, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε προ ημερών, συναντήθηκε και κέρδισε την Ελλάδα και πλέον προετοιμάζει την ομάδα του για την απόλυτη δικαίωση και ιστορική... εκδίκησή τους, το χρυσό μετάλλιο κόντρα στο μεγαθήριο της Γερμανίας (14/09, 21:00).
Όσον αφορά στο αντιρποσωπευτικό μας συγκρότημα, καλείται να ανασυνταχθεί και να ολοκληρώσει το ταξίδι του στο φετινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με το κεφάλι ψηλά, καθώς ο αγώνας, αν και μικρός τελικός, μόνο ήσσονος σημασίας δεν μπορεί - και δεν πρέπει - να θεωρηθεί για τον Βασίλη Σπανούλη και τους παίκτες του. Το απόγευμα της ίδιας μέρας (17:00) τίθεται αντιμέτωπη με τη Φινλανδία, τη ομάδα - έκπληξη του τουρνουά, στοιχείο που εκ των πραγμάτων αυξάνει το κίνητρο και τη σοβαρότητα του παιχνιδιού, δεδομένου του διακυβεύματος της απόκτησης ενός μεταλλίου για πρώτη φορά μετά το 2009.
Ωστόσο, η σχετική προϊστορία μας σε ανάλογους αγώνες δεν είναι υπέρ μας - κάθε άλλο: αποκλειστικά βάσει αριθμών, σε τέσσερις παρουσίες σε διάστημα 16 ετών καταφέραμε μόλις μία φορά - την τελευταία τότε εναντίον της Σλοβενίας - να ανεβούμε στο βάθρο. Συγκεκριμένα από το 1993 έως το 2009 κατά σειρά η Εθνική μας βρέθηκε να διεκδικεί το χάλκινο μετάλλιο, ευρισκόμενη στο τέλος να συμβιβάζεται με την τέταρτη θέση τις τρεις πρώτες φορές κατά σειρά κόντρα στις Κροατία (δις, 1993, 1995) και Λιθουανία (2007).
Ο στόχος διεκδίκησης ενός μεταλλίου επετεύχθη, αυτό δεν πρέπει να παραγνωριστεί. Όπως ακριβώς και ο τρόπος της αποψινής ήττας, ο κυνισμός της οποίας μπορεί να αποτελέσει οδηγό. Ο τελικός μπορεί να είναι «μικρός», αλλά αναμφίβολα η επιστροφή στο βάθρο καθιστά ιστορική τη στιγμή κι επομένως «μεγάλη», ώστε να αποτελέσει τη χαρμόσυνη «επόμενη» μεγάλη στιγμή μας, που θα σημάνει και την επιστροφή μας στις διεθνείς διακρίσεις...
Οι μικροί τελικοί της Εθνικής μας ομάδας:
Eurobasket 1993: Κροατία - Ελλάδα 99-59
Eurobasket 1995: Κροατία - Ελλάδα 73-68
Eurobasket 2007: Λιθουανία - Ελλάδα 78-69
Eurobasket 2009: Ελλάδα - Σλοβενία 57-56
Νικόλας Κανελλόπουλος
