Η Εθνική μας ομάδα αποκλείστηκε από τη συνέχεια του Eurobasket Women 2025 και αυτόματα αλλάζει σελίδα, καθώς πλέον δεν θα έχει τις υπηρεσίες της Αγγελικής Νικολοπούλου, που αποσύρεται από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Μία διαδρομή 20 ετών ολοκληρώθηκε σήμερα, πέρασε στην ιστορία και αναμφίβολα έμεινε ανεξίτηλη και στην καρδιά της. Όπως, άλλωστε, χαρακτηριστικά, παραδέχθηκε η ίδια, μέσω της ανακοίνωσης της αποχώρησής της. Όχι από το μπάσκετ - για την ώρα - μα από την Εθνική ομάδα, τη δική της «αγαπημένη».
Η ήττα του αποκλεισμού πικρή, αφού τερματίζει και το όνειρο της Εθνικής και, ουσιαστικά, την... αναγκάζει να αποχωρήσει από τώρα, ωστόσο, η συνεισφορά της είναι αναλλοίωτη. Τέσσερα Eurobasket κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ο απολογισμός της σε τελικές φάσεις διεθνών διοργανώσεων, έχοντας νωρίτερα πραγματοποιήσει... αγροτικό σ' όλα τα ηλικιακά τμήματα της «Γαλανόλευκης», από τις κορασίδες, έως τις νέες γυναίκες.
Η συγκινητική ανάρτησή της:
«14 ετών παιδί, με τα χρώματα της Ελλάδας στο στήθος για πρώτη φορά. 34 σήμερα, και αυτό ήταν το τελευταίο μου EuroBasket. Το τελευταίο μου παιχνίδι με την Εθνική. Μια πορεία που κράτησε 20 χρόνια, γεμάτη στιγμές, συναισθήματα, ήττες που πονάνε, νίκες που μένουν χαραγμένες, ταξίδια, προπονήσεις, απογοητεύσεις, δάκρυα αλλά και τεράστια περηφάνεια.
Η ήττα του αποκλεισμού πικρή, αφού τερματίζει και το όνειρο της Εθνικής και, ουσιαστικά, την... αναγκάζει να αποχωρήσει από τώρα, ωστόσο, η συνεισφορά της είναι αναλλοίωτη. Τέσσερα Eurobasket κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ο απολογισμός της σε τελικές φάσεις διεθνών διοργανώσεων, έχοντας νωρίτερα πραγματοποιήσει... αγροτικό σ' όλα τα ηλικιακά τμήματα της «Γαλανόλευκης», από τις κορασίδες, έως τις νέες γυναίκες.
Η συγκινητική ανάρτησή της:
«14 ετών παιδί, με τα χρώματα της Ελλάδας στο στήθος για πρώτη φορά. 34 σήμερα, και αυτό ήταν το τελευταίο μου EuroBasket. Το τελευταίο μου παιχνίδι με την Εθνική. Μια πορεία που κράτησε 20 χρόνια, γεμάτη στιγμές, συναισθήματα, ήττες που πονάνε, νίκες που μένουν χαραγμένες, ταξίδια, προπονήσεις, απογοητεύσεις, δάκρυα αλλά και τεράστια περηφάνεια.
Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή απ’ το να φοράς τη φανέλα της χώρας σου. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο φινάλε: στην πατρίδα μου, μπροστά σε 10.500 ανθρώπους που γέμισαν το γήπεδο, που φώναζαν, που πίστεψαν, που συγκινήθηκαν μαζί μας. Αυτό το Eurobasket θα το κουβαλάω πάντα μαζί μου, όχι μόνο γιατί ήταν το τελευταίο, αλλά γιατί ένιωσα τι σημαίνει η Εθνική για τόσο κόσμο.
Αποχαιρετώ με ευγνωμοσύνη. Ένα ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους τους προπονητές, τις συμπαίκτριες, και το staff και κυρίως ευχαριστώ την ίδια την Εθνική, που μου έδωσε τα μεγαλύτερα δώρα: χαρακτήρα, δύναμη, και μια ζωή γεμάτη μπασκετικές μνήμες. Το σώμα αποσύρεται, η καρδιά όμως θα είναι πάντα εκεί. Με το 11 στην πλάτη, και το ΕΛΛΑΣ στο στήθος.»
Νικόλας Κανελλόπουλος
