Κάποτε συμπαίκτες στην κορυφαία ίσως... edition του Παναθηναϊκού στα παρκέ της Ευρώπης, πλέον αντίπαλοι στην άκρη του πάγκου. Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και Βασίλης Σπανούλης έκαναν το καθήκον τους - ως όφειλαν - χωρίς ευαισθησίες, έγιναν «δήμιοι» των ομάδων στις οποίες μεγαλούργησαν και αύριο (25/05, 20:00) αναμετρώνται στον τελικό του μπασκετικού... Champions League, ώστε να μνημονεύονται ες αεί από τα βιβλία της Ιστορίας. Η απόλυτη δόξα, όμως, κρύβει μια υπέρτατη αναγνώριση μόνο για τον νικητή...
Οι δύο «αιώνιοι» δεν επιβεβαίωσαν τις προσδοκίες. Ο πολυαναμενόμενος μεγάλος τελικός στην άλλη άκρη της Γης που θα έμενε - κυριολεκτικά - στην ιστορία αναμένεται ταπεινός και... «μικρός». Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αποκλείστηκαν αμφότεροι χθες από τις Φενέρμπαχτσε και Μονακό και συμβιβάζονται με το γόητρο της τρίτης θέσης σ' ένα clasico για πρώτη φορά με τέτοιο διακύβευμα, πριν από τους καθιερωμένους τελικούς της Stoiximan Basket League.
Πρώτα ο «επτάστερος» ηττήθηκε με 82-76, παραδίδοντας σκήπτρα και λίγο αργότερα οι «ερυθρόλευκοι» δεν έκαναν την υπέρβαση, έμειναν μακριά από τον καθιερωμένο καλό εαυτό τους και για τέταρτη σερί χρονιά, δίχως το βαρύτιμο τρόπαιο, συμβιβαζόμενοι με την ιδέα της τρίτης θέσης, ύστερα από το τελικό 78-68. Αφού... σκότωσαν επειδή τους αγαπούσαν πολύ, τους συλλόγους με τους οποίους έγιναν θρύλοι, οι δύο προπονητές τίθενται αντιμέτωποι με την απόλυτη δόξα και αίγλη της κατάκτησης της EuroLeague, η οποία προσφέρει γενναιόδωρα ένα σπάνιο credit στον θριαμβευτή: την συμπερίληψή του σε μια «galactico» λίστα νικητών με διπλή ιδιότητα, αυτών που χαμογέλασαν στην απονομή με το μετάλλιο στο στήθος, τόσο ως παίκτες, όσο και ως προπονητές!
Ο φετινός εκλεκτός θα είναι μόλις το τέταρτο μέλος, μετά τον... πρωτομάστορα Λόλο Σάινθ (1964, 1965, 1967, 1968 ως παίκτης και 1978, 1980 ως coach) και τους Αρμενάκ Αλατσαστχάν (1961, 1963 στο παρκέ και 1969 στον πάγκο) και Σβέτισλαβ Πέσιτς που το κατάφερε με δύο διαφορετικές ομάδες για κάθε μία ιδιότητα, δηλαδή πρώτα με την Μπόσνα Σεράγεβο ως παίκτης (1979) και με την Μπαρτσελόνα ως προπονητής (2003). Τελικά, η ζωή και ο αθλητισμός δημιουργούν τις πιο όμορφες ιστορίες, ανεξαρτήτως νικητή...
Νικόλας Κανελλόπουλος
EUROLEAGUE FINAL FOUR’DA FİNALDEYİZ! ???#Yellow7egacy #EuroLeague pic.twitter.com/1LZO3iRO7z
— Fenerbahçe Beko (@FBBasketbol) May 23, 2025
Πρώτα ο «επτάστερος» ηττήθηκε με 82-76, παραδίδοντας σκήπτρα και λίγο αργότερα οι «ερυθρόλευκοι» δεν έκαναν την υπέρβαση, έμειναν μακριά από τον καθιερωμένο καλό εαυτό τους και για τέταρτη σερί χρονιά, δίχως το βαρύτιμο τρόπαιο, συμβιβαζόμενοι με την ιδέα της τρίτης θέσης, ύστερα από το τελικό 78-68. Αφού... σκότωσαν επειδή τους αγαπούσαν πολύ, τους συλλόγους με τους οποίους έγιναν θρύλοι, οι δύο προπονητές τίθενται αντιμέτωποι με την απόλυτη δόξα και αίγλη της κατάκτησης της EuroLeague, η οποία προσφέρει γενναιόδωρα ένα σπάνιο credit στον θριαμβευτή: την συμπερίληψή του σε μια «galactico» λίστα νικητών με διπλή ιδιότητα, αυτών που χαμογέλασαν στην απονομή με το μετάλλιο στο στήθος, τόσο ως παίκτες, όσο και ως προπονητές!
WE ARE IN THE EUROLEAGUE FINALS FOR THE FIRST TIME IN HISTORY ?? pic.twitter.com/pAXhlbZyZ1
— AS Monaco Basket EN (@asmonaco_en) May 23, 2025
Ο φετινός εκλεκτός θα είναι μόλις το τέταρτο μέλος, μετά τον... πρωτομάστορα Λόλο Σάινθ (1964, 1965, 1967, 1968 ως παίκτης και 1978, 1980 ως coach) και τους Αρμενάκ Αλατσαστχάν (1961, 1963 στο παρκέ και 1969 στον πάγκο) και Σβέτισλαβ Πέσιτς που το κατάφερε με δύο διαφορετικές ομάδες για κάθε μία ιδιότητα, δηλαδή πρώτα με την Μπόσνα Σεράγεβο ως παίκτης (1979) και με την Μπαρτσελόνα ως προπονητής (2003). Τελικά, η ζωή και ο αθλητισμός δημιουργούν τις πιο όμορφες ιστορίες, ανεξαρτήτως νικητή...
Νικόλας Κανελλόπουλος
