Ο Βασίλης Σπανούλης, ακριβώς μία εβδομάδα μετά από το επίσημο προπονητικό του ντεμπούτο, παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη μιλώντας για όλους και για όλα. Τι είπε για τον Ολυμπιακό, την απόφασή του να σταματήσει, την Εθνική ομάδα, το νέο του ξεκίνημα.
Δεν είναι εύκολο να το συνηθίσεις. Κάθε άλλο μάλιστα. Ο Βασίλης Σπανούλης, αυτός ο «θρύλος» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έμεινε στο μπάσκετ που τόσο αγαπά αλλά υπό άλλο πόστο, αυτό του προπονητή στο Περιστέρι. Και έως τώρα τα πάει εξαιρετικά έχοντας κάνει το 2/2, με επιτυχίες σε Ευρώπη και Ελλάδα.
Ο V-Span έδωσε λοιπόν την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη ως προπονητής και φιλοξενήθηκε στην Cosmote ΤV και την εκπομπή Pick n' Roll, στεκόμενος στον Ολυμπιακό, την απόφαση να σταματήσει από την ενεργό δράση, την οικογένεια του και άλλα πολλά.
Πιο αναλυτικά τα όσα είπε ο Kill-Bill ή καλύτερα ο κόουτς Σπανούλης:
Για το μπουγέλο των παικτών του Περιστερίου στην πρώτη του νίκη: «Δεν το έχω ξαναβιώσει, ήταν κάτι πολύ όμορφο, δεν το περίμενα κι εγώ. Έδειξε και το οικογενειακό κλίμα που ήθελα να χτίσουμε στην ομάδα και συνδυάστηκε με την πρώτη νίκη μου σαν προπονητής».
Για το σε ποια φάση της καριέρας του σκέφτηκε την προπονητική: «Και όταν έπαιζα μπάσκετ, πάντα προσπαθούσα να βοηθά τους πάντες. Ποτέ δεν έπαιζα μόνο για τον εαυτό μου. Πάντα ήμουν δίπλα τους, όταν δεν τους έβλεπα τόσο καλά. Δεν το είχα αποφασίσει, αλλά σίγουρα ήξερα πως θα μπορέσω να το κάνω. Ήταν δική μου απόφαση».
Για το πόσο δύσκολο είναι να... σκοτώσεις τον παίκτη μέσα σου: «Δεν ήταν δύσκολο. To... τερμάτισα. Δεν είχα κάτι άλλο να δώσω το μπάσκετ. Τα παιδιά μου πρόλαβαν να με δούνε. Ξεπεράστηκαν τα όνειρα μου για το μπάσκετ. Έπρεπε να κάνω στην άκρη για τα νέα παιδιά για το καλό του Ολυμπιακού. Να ανανεωθεί η ομάδα του Ολυμπιακού. Ήταν εύκολο γιατί ήμουν γεμάτος. Όλα μου ήρθαν πολύ φυσιολογικά και ήρεμα. Δεν μου έλειψε ποτέ το να παίζω γιατί είμαι ευλογημένος. Ευγνώμων για όλα όσα μου έδωσε ο Θεός και όσα πέτυχα».
Για το τι τον... τσιτώνει: «Θέλω να δημιουργήσω κάτι καινούργιο, από ένα άλλο μετερίζι. Είναι δημιουργικό να φτιάξεις ομάδες και παίκτες. Να είσαι μέσα στο παρκέ, να είσαι όλη μέρα στο γήπεδο. Πρέπει να είσαι καλός διαχειριστής και ψυχολόγος με τους παίκτες».
Μου αρέσει το μπάσκετ να έχει πίεση στην άμυνα, σκληράδα, αιφνιδιασμό πολύ. Θέλω οι παίκτες να ευχαριστιούνται το μπάσκετ. Έχει αλλάξει το μπάσκετ και πρέπει να καταλάβουμε πως δεν πρέπει να είμαστε μόνο... καρότο και μαστίγιο».
Για τις φωνές στον Μωραΐτη: «Το ξέρει και ο Δημήτρης ότι του λες κάτι γιατί τον πιστεύεις και θες να τον βελτιώσεις. Να φωνάζεις κάποιον, αλλά την ίδια ώρα να τον βάλεις να παίζει».
Ενώ Συμπλήρωσε: «Προσπαθώ να είμαι σωστός πατέρας και σωστός άντρας για την γυναίκα μου. Θέλω να είμαι σωστός σε όλα. Τα παιδιά μου με έχουν συνηθίσει μέσα στο γήπεδο και έτσι θέλω και τώρα. Ήθελα να είμαι σωστό πρότυπο για τα παιδιά μου. Μου αρέσει η δουλειά και όχι το καθισιό. Δεν μου αρέσει να με βλέπουν τα παιδιά μου ξαπλωμένο σε έναν καναπέ. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι χωρίς να είμαι σίγουρος για κάτι που κάνω. Για να το κάνω πάει να πει πως είμαι έτοιμος και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της».
Για τον παίκτη που θα ήθελε να κλωνοποιήσει: «Θα έκανα ένα κράμα απ' όλους. Δεν θέλω να αδικήσω κάποιον. Μην ξεφεύγουμε και από αυτό που είμαστε στο Περιστέρι. Είναι σημαντικό να ξέρουμε που βαδίζουμε. Είμαστε μια ομάδα που δημιουργήθηκε φέτος. Ξεκινήσαμε από το μηδέν. Είμαστε νέα ομάδα με τα καλά και τα κακά της. Προσπαθούμε να παίξουμε καλό μπάσκετ και να κάνουμε όσες παραπάνω νίκες μπορούμε».
Για τη διαχείριση του προβλήματος της επιτυχίας: «Στην καριέρα μου ήμουν καλός στη διαχείριση των κρίσεων. Πρέπει να διαχειριστούμε τις δύσκολες καταστάσεις. Πρέπει να τις διαχειριστούμε. Έχουμε πολύ σημαντικά στη συνέχεια στην έδρα μας. Και με την ΑΕΚ και με την Τενερίφη».
Και πρόσθεσε ότι: «Δεν αλλάζει ο χαρακτήρας. Είναι πάντα ίδιος, όμως αλλιώς είσαι σαν παίκτης και αλλιώς σαν κόουτς. Όλοι από κάπου ξεκινήσαμε. Δεν γίνεται όλοι να πάρουμε Εuroleague από τη μια στιγμή στην άλλη. Πρέπει να βελτιώνεσαι συνεχώς. Πρέπει να τους μεταλαμπαδεύσουμε την νοοτροπία αυτή και να τους βοηθήσουμε. Δεν μπορεί να τον κουράζεις τον παίκτη με παραπάνω πληροφορία από όσο πρέπει».
Για το ματς με τον Ολυμπιακό που έρχεται: «Δεν έτυχε να ξαναπάω για ματς στο ΣΕΦ. Ιδιαίτερη στιγμή. Ο Ολυμπιακός για μένα είναι το δεύτερο σπίτι μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα φτάσει σε επίπεδο λατρείας η αγάπη αυτή. Κάναμε σπουδαία πράγματα που δεν ξέρω τι να πρωτοσκεφτώ. Ο Ολυμπιακός είναι μια εξαιρετική ομάδα. Η πιο έτοιμη ομάδα της Euroleague. Από τα φαβορί να πάει στο Final 4. Eίναι σημαντικό να διαφημίζει όπως και ο Παναθηναϊκός το μπάσκετ σε όλη την Ευρώπη».
Για την Εθνική ομάδα: «Όλοι είμαστε στρατιώτες της Εθνικής ομάδας. Για μένα η Εθνική είναι σαν... στρατός. Σε κάθε κλήση πρέπει να είσαι έτοιμος να πας. Είναι τεράστια τιμή να πηγαίνεις και να ακούς τον Εθνικό Ύμνο. Πιστεύω ότι δεν είναι αργά η μέρα που θα ξαναέρθουν επιτυχίες στην Εθνική».
Για ενδεχόμενη συνεργασία με την Εθνική: «Υπήρχαν κάποιες συζητήσεις. Εξαιρετική η επιλογή να φέρει τον κύριο Ιτούδη στην Εθνική ο κύριος Λιόλιος. Έκανε το καλύτερο που μπορούσε. Είμαστε όλοι δίπλα στην Εθνική για να κάνει όλα αυτά που μπορεί».
Στη συνέχεια τόνισε πως: «Σίγουρα πάντα όταν ξεκινάς κάτι, έχεις όνειρα, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάς τους στόχους σου. Πρέπει να υπάρχει αυτοκριτική και μεγάλη θέληση για βελτίωση και όχι απογοήτευση».
Για τα συστήματα με το όνομα του: «Έχεις δημιουργήσει πολλά καλάθι από αυτό το σύστημα. Σημαίνει ότι έκανα καλά τη δουλειά μου».
Για το ότι εμπνέει νέα παιδιά: «Αισθάνομαι πολύ όμορφα. Όμορφο να έχεις εμπνεύσει μικρά παιδιά να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Η αγάπη των παιδιών είναι φοβερή. Ποτέ δεν ήμουν ο παίκτης που ήθελα να πουλήσω το όνομα μου. Αυτό εκτίμησε πολύ και ο κόσμος του Ολυμπιακού. Πήγα σε δύσκολα χρόνια και κατάλαβαν πως ταίριαζα και μπορούσαν να στηριχθούν πάνω μου».
Για το τελευταίο του ματς ως παίκτης που συνδυάστηκε με την πανδημία του κορονοϊού: «Το έχω ζήσει το γήπεδο άπειρες φορές γεμάτο. Συγγνώμη αν στεναχώρησα κάποιο κόσμο και παιδάκια που ήθελε να με δει στο γήπεδο. Δεν πήγαινε άλλο. Έτσι τα έφερε η ζωή».
Για τον Κόμπι: «Ιεροσυλία για μιλήσω. Η νοοτροπία μας έμοιαζε πάρα πολύ. Είμαι και εγώ τελειομανής και θέλω να πετυχαίνω τους στόχους μου. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν αυτοκριτική και να δουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη».
Για τη νίκη της Ελλάδας το 2006 κόντρα στις ΗΠΑ και το πως αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί στο επόμενο ματς: «Ενώ μας νικούσαν και τα έδιναν όλα, όλοι φώναζαν από τον πάγκο να μην μας δείξουν έλεος, no mercy».
Για το ποια στιγμή είναι πιο... Σπανούλης: «Είναι στιγμές που έχουν γίνει σπουδαία πράγματα. Είναι και άλλες όπως το χαμένο τρίποντο με την Αργεντινή που ήταν άσχημο για μένα και τη χώρα μου».
Για τον Ζήση: «Με τον Νίκο ήμασταν 15 χρόνια στα δωμάτια μαζί, άπειρες ωραίες και δύσκολες στιγμές. Μας συνδέουν πάρα πολλά, όπως η κουμπαριά μας. Έχουμε εκπληκτική σχέση. Ευλογημένος που είμαι κουμπάρος του».
Για τον Διαμαντίδη: «Εξαιρετικός χαρακτήρας. Από τους μεγαλύτερους παίκτες ever στην Ευρώπη».
Για το τι θα έγραφε στον εαυτό του σαν τον γράμμα του Κόμπι: «Ένα παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ. Είναι τόσο απλό».
